Πλανώνται πλάνην οικτράν όσοι νομίζουν ότι οι «τάσεις» του ΣΥΡΙΖΑ είναι η «Ομπρέλα», οι «53» ή η «Ρόζα». Αυτές τέλειωσαν με το Συνέδριο-οπερέτα του ΣΥΡΙΖΑ, όπου ο Α. Τσίπρας έτρεξε μόνος του και κατάφερε να βγει πρώτος. Ωστόσο, «τάσεις» υπάρχουν. Μπορεί να μην έχουν τις πολιτικές διαφορές που είχαν π.χ. οι «53» με τους «προεδρικούς», αλλά είναι «διακριτές» και περισσότερο προσωποκεντρικές-χαρακτηρολογικές. Π.χ. ο «πολακισμός» είναι η ισχυρότερη απ’ αυτές, η κυρίαρχη, καθότι απολαμβάνει την εύνοια του Α. Τσίπρα. Υπάρχουν όμως κι άλλες αποχρώσεις. Οπως π.χ. ο «μπαλαουρισμός», ο οποίος εξειδικεύεται στην ασέβεια προς τη Δικαιοσύνη και στην προστασία των Πακιστανών. Ή ο «μπαρκισμός», ο οποίος εκφράζει τη συμπαθή τάξη των απαίδευτων και των αγράμματων. Εσχάτως όμως παίρνει κεφάλι ο «ραγκουσισμός».

Σε αυτήν την «τάση» υπάρχει βάθος το οποίο φτάνει μέχρι τις εσχατιές του βαθέος, παλιού ΠΑΣΟΚ. Κι εκφράζει μοναδικά το σημαντικό τμήμα των κάποτε «νεόπλουτων της κλαδικής» και των «παρτάκηδων πρασινοφρουρών», οι οποίοι γαλουχήθηκαν με το αξέχαστο σήμα του αείμνηστου Α. Παπανδρέου μέσω του μακαρίτη Δ. Μαυράκη (τότε διευθύνοντα συμβούλου της ΔΕΗ), «είπαμε να κάνει ένα δώρο στον εαυτό του, αλλά όχι και 500 εκατομμύρια». Από τότε η μίζα διαχύθηκε μέχρι το μεδούλι της ελληνικής κοινωνίας.

Ο Γ. Ραγκούσης δεν είναι τυχαία περίπτωση. Δεν υπήρξε μόνο «αρχικηπουρός» των «κηπουρών» του Γ. Παπανδρέου. Ούτε καν ο διάδοχος του Π. Πολάκη ως επικεφαλής του Τομέα Διαφάνειας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν στήθηκε το «κόλπο» -όπως αποδείχθηκε- με τη «διαγραφή» του αψύ Σφακιανού. Ο Γ. Ραγκούσης πριν γίνει ΣΥΡΙΖΑ είχε καθυβρίσει όσο ελάχιστοι τόσο τον Α. Τσίπρα προσωπικά όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ συλλογικά. Οι ατάκες του πολλές. Σταχυολογώ μερικές: «Ο Τσίπρας έχει τελειώσει πολιτικά. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα φύγει μόνος του ή εξαναγκασμένος» (2015) – «αν ο Τσίπρας δεν είχε ασκήσει την άθλια ανεύθυνη αντιπολίτευση, δεν θα είχε κολλήσει η χώρα στα Μνημόνια» – «πώς είναι δυνατόν η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να εξαγόρασε με 7.000 ευρώ ευτελισμένους πολιτικούς, που μετακινήθηκαν από το ένα κόμμα στο άλλο» – «θα έχουν κακό τέλος με τον αδιαφανή και σκανδαλώδη δρόμο που διάλεξαν να ιδιοποιηθούν τις τηλεοπτικές άδειες» κ.λπ., κ.λπ. Εχει πει πάρα πολλά για τον ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει ο ίδιος ΣΥΡΙΖΑ.

Τώρα ο «ραγκουσισμός» απασχολεί τον δημόσιο διάλογο λόγω ενός «κωλόσπιτου». Το οποίο δεν είναι ακριβώς σπίτι, αλλά βίλα με πισίνα περίπου ολυμπιακών διαστάσεων, γήπεδο τένις και μεγάλη πολυτέλεια. Μια βίλα που του ανήκει κατά 50% και η οποία ξεκίνησε να χτίζεται με δάνειο 100.000 ευρώ που πήρε -νόμιμα- η τέως σύζυγός του από Οργανισμό Εργατικής Κατοικίας ως τρίτεκνη. Επρόκειτο να είναι 100 τ.μ. -προκειμένου να ληφθεί το αρχικό δάνειο- κι έφτασε να είναι πάνω από 400 τ.μ. με αλλεπάλληλες τακτοποιήσεις με τις ευνοϊκές ρυθμίσεις περί πολεοδομικών αυθαιρεσιών. Μια βίλα που ενοικιάζεται -τουλάχιστον τον μισό χρόνο- έναντι 10.000-14.000 ευρώ την εβδομάδα. Και η οποία κατά τον Γ. Ραγκούση είναι η «μόνιμη κατοικία» του και αναγκάζεται τον μισό χρόνο να βγάζει τα παιδιά του από τα δωμάτιά τους για να έρθουν παιδιά από το εξωτερικό…

Συγκινητική η εκδοχή του Γ. Ραγκούση, αλλά υπάρχουν κάποια ερωτήματα τα οποία προφανώς εμπόδισαν και τον ΣΥΡΙΖΑ να εκδώσει ανακοίνωση υποστήριξης του Τομεάρχη Διαφάνειάς του. Στις δηλώσεις πόθεν έσχες τα τελευταία χρόνια φέρεται να δηλώνει έσοδα από ακίνητα 8.500-13.500 ευρώ. Στο Booking, η Full Moon Villa Paros φαίνεται να κοστίζει τόσο. Οσο δηλαδή η διαμονή για μία μόνο εβδομάδα στην υπερπολυτελή βίλα. Και επειδή κατέχει το 50%, τα δηλωθέντα αναλογούν π.χ. σε δύο εβδομάδες διαμονής.

Προφανώς υπάρχει τεράστιο θέμα ηθικής και υποκρισίας. Εκ πρώτη όψεως δεν φαίνεται να υπάρχει θέμα παρανομίας. Υπάρχει όμως θέμα ηθικής, πόσω μάλλον που ο Γ. Ραγκούσης είναι απ’ αυτούς που κουνούν πολύ έντονα το δάκτυλο και κραδαίνουν τη ρομφαία της κάθαρσης και της ηθικής ακεραιότητας. Το σιωπητήριο του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να λέει πολλά περισσότερα από τα πάρα πολλά που γράφτηκαν και λέχθηκαν για την «περίεργη βίλα της Πάρου».

ΑΥΤΟΓΚΟΛ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ

Ηταν τόσο ρηχή και ευάλωτη στην κοινή λογική η γραμμή του Ν. Ανδρουλάκη «κυβέρνηση συνεργασίας αλλά με πρωθυπουργό ούτε τον Μητσοτάκη ούτε τον Τσίπρα», ώστε ήταν απλώς θέμα χρόνου ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να σουτάρει από κοντά στην άδεια εστία του κόμματός του.

Μιλώντας στον ΣΚΑΪ, αναγκάστηκε να δηλώσει ότι και ο ίδιος είναι «υποψήφιος πρωθυπουργός», βάζοντας ουσιαστικά -ασχέτως αν πράγματι το εννοεί- υποψηφιότητα να είναι ο ίδιος ο επικεφαλής μιας έστω απίθανης κυβέρνησης συνεργασίας. Να είναι δηλαδή ο «κανένας» που έγινε «κάποιος» με όνομα και επώνυμο. Το θεαματικό αυτογκόλ του Ν. Ανδρουλάκη αναγκαστικά τον φέρνει μπροστά σε μεγεθυμένες εγγενείς αντιφάσεις και στα δομικά κενά που έχει η πρότασή του. Π.χ. μπορεί να ηγηθεί μιας κυβέρνησης συνεργασίας ο αρχηγός ενός κόμματος το οποίο έστω πιάνει το στόχο του «ισχυρού διψήφιου ποσοστού» και παίρνει 12%-15%, ενώ ο αρχηγός του πρώτου κόμματος θα έχει πάρει πάνω από 32% και ο αρχηγός του δεύτερου κόμματος θα έχει πάρει διπλάσιο ποσοστό από τον Ν. Ανδρουλάκη; Στην Ευρώπη υπάρχουν 22 κυβερνήσεις συνεργασίας. Στις 18 απ’ αυτές πρωθυπουργός είναι ο αρχηγός του κόμματος που ήρθε πρώτο στις εκλογές. Με ποια δημοκρατική λογική ο πολιτικός μικρομεγαλισμός του Ν. Ανδρουλάκη δεν είναι ωμός πολιτικός εκβιασμός;

Είναι θεμιτό κι ενδεχομένως σωστό ο Ν. Ανδρουλάκης να μη θέλει να συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση συνεργασίας. Ας το κάνει όμως πιο λογικά και πειστικά και όχι με αδέξιες ντρίπλες και αυτογκόλ.

Ο Κ. Καραμανλής  θα είναι υποψήφιος

Μέσα στα προσεχή 24ωρα αναμένεται να ανακοινωθεί η υποψηφιότητα του Κ. Καραμανλή για τις επικείμενες εκλογές. Η υποψηφιότητά του «κλείδωσε». Κι έτσι, εκτός από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας, που θα ανακοινώσει ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης -λέγεται ότι έχει έκπληξη- η υποψηφιότητα του παραιτηθέντος υπουργού Υποδομών και Μεταφορών ήταν η πιο σημαντική εκκρεμότητα των ψηφοδελτίων. Σύμφωνα με πληροφορίες, ενδέχεται ακόμα και σήμερα να ανακοινωθούν όλα τα ψηφοδέλτια. Υπάρχουν περίπου 10 εκκρεμότητες, μεταξύ των οποίων δεν αποκλείεται να κοπούν 1-2 πρόσωπα που έχουν ανακοινωθεί.

«Σύνθημά μας είναι το έργο μας»

Οριστικοποιήθηκαν χθες το πρωί σε «στενή σύσκεψη» που έγινε στο Μ. Μαξίμου υπό την προεδρία του Κ. Μητσοτάκη το κεντρικό σύνθημα, το αφήγημα και η τακτική της Ν.Δ. εν όψει των εκλογών της 21ης Μαΐου. Η Ν.Δ. αποφασίστηκε να πάει σε εκλογές με το σύνθημα «Σύνθημά μας είναι το έργο μας», μαζί με τις λέξεις «Σταθερά-Τολμηρά-Μπροστά». Οπως εκτιμούν οι επιτελείς του Μ. Μαξίμου, το έργο της κυβέρνησης, μαζί με τις 3 λέξεις-έννοιες, είναι το μετρήσιμο, συγκρίσιμο αλλά και σαφές πλεονέκτημα της κυβέρνησης έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Οσον αφορά στην τακτική, το Μ. Μαξίμου θα επιδιώξει επί της ουσίας συζήτηση εφ’ όλης της ύλης και όχι σκανδαλολογία και τοξική αντιπαράθεση για την τραγωδία. Αυτό δεν σημαίνει ότι, εφόσον εκτραχυνθεί η κατάσταση, δεν υπάρχουν «εφεδρείες» από τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ…

ΑΠΟΡΙΕΣ -1

Ο Γ. Δραγασάκης, που μίλησε για τη φορολογική αφαίμαξη της μεσαίας τάξης, ήταν… προβοκάτορας ή απλώς ειλικρινής;

ΑΠΟΡΙΕΣ -2

Αληθεύει ότι ο Π. Πολάκης δεν θα είναι υποψήφιος στα Χανιά, αλλά «παίζει» ανάμεσα στον Πειραιά και το Ηράκλειο;

Ειδήσεις σήμερα