ΕΝΑΣ TEΩΣ πρόεδρος ο οποίος στήριξε την εκλογή του νυν προέδρου μόνο και μόνο για να μην κερδίσουν τη μάχη οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι. Τώρα επιχειρεί με κάθε τρόπο είτε να ανακτήσει το πάνω χέρι στο κόμμα είτε να δημιουργήσει έναν νέο κομματικό σχηματισμό με τους πιστούς αυλικούς του. Αγγίζει τα όρια της πολιτικής αστειότητας.

ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ που έχει διαγραφεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, αλλά παραμένει μέλος του κόμματος και θέλει να διεκδικήσει την ηγεσία. Αγγίζει τα όρια του πολιτικού παραλογισμού.

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ, ο Αλέξης Τσίπρας και ο Παύλος Πολάκης είναι οι πρωταγωνιστές του νέου πολιτικού δράματος που βιώνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν, βέβαια, και πιο μικροί ρόλοι. Πλέον, είναι όλοι εναντίον όλων. Ο εσωκομματικός εμφύλιος διεξάγεται δίχως έλεος. Και δεν θα έχει τέλος. Μέχρι να διαλυθεί το κόμμα σε μικρά κομματίδια. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε έναν μονόδρομο, επιστρέφει σε μονοψήφια ποσοστά. Επιστρέφει στη θέση που του αξίζει να έχει στο πολιτικό σύστημα. Γιατί, στην πραγματικότητα, αυτό το κόμμα υπερεκτιμήθηκε από ένα κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, λόγω των επώδυνων συνθηκών που επικρατούσαν στη χώρα πριν από μία δεκαετία.

ΗΤΑΝ ΝΟΜΟΤΕΛΕΙΑΚΟ να συμβεί αυτή η κατάρρευση. Να πέσει από το 36% του 2015 στο 31% του 2019, μετά στο 20% και στο 17% του 2023, και φέτος στο 14%. Στις εθνικές κάλπες του 2027 θα κινείται στα ποσοστά στα οποία βρισκόταν επί δεκαετίες, πριν από τη μνημονιακή εποχή.

ΠΩΣ, ΟΜΩΣ, εκτινάχθηκε από το 4%; Και πότε ξεκίνησε η κατάρρευση; Αν γυρίσουμε στην περίοδο 2012-2015, θα δούμε μια χώρα και εκατομμύρια πολίτες που ένιωθαν να χάνουν το πάτωμα κάτω από τα πόδια τους. Δεν ήξεραν τι τους ξημέρωνε την επόμενη ημέρα. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ότι δεν ήταν μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ που έφτασε στο 36%. Ηταν ο Καμμένος που έπιασε 10%, η Χρυσή Αυγή 9%, μέχρι και ο Λεβέντης μπήκε στη Βουλή. Η οργή και η απόγνωση οδηγούσαν τον κόσμο να ψηφίζει… ό,τι να ’ναι.

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΤΣΙΠΡΑΣ υποσχέθηκε τα πάντα όλα. Με λαϊκισμό και καταστροφολογία κατάφερε να εκμεταλλευτεί τον καταταλαιπωρημένο ελληνικό λαό προσφέροντας αφειδώς αυτ-απάτες. Δεν χρειάζεται πολυλογία. Ολοι γνωρίζουμε τι συνέβη. Γλιτώσαμε το Grexit στις… καθυστερήσεις. Εκλεισαν οι τράπεζες. Διοργανώθηκε το ψευδοδημοψήφισμα της κωλοτούμπας. Στις 5 Ιουλίου του 2015 ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ όλα τα υπόλοιπα ήταν πάνω-κάτω αναμενόμενα. Η παταγώδης αποτυχία της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Η ανυπαρξία προτάσεων και η καταστροφολογία από το 2019 έως σήμερα. Τι έφταιξε και τι φταίει; Ο λαϊκιστικός πολακισμός, που βρίσκεται βαθιά χαραγμένος στο DNA του ΣΥΡΙΖΑ, που ήταν, είναι και θα είναι πάντα ένα μικρό κόμμα διαμαρτυρίας. Τώρα, λοιπόν, επιστρέφει στο 4%. Με Κασσελάκη, με Τσίπρα, με Πολάκη. Μικρή σημασία έχει…