Αντίστοιχα, ο Νίκος Ανδρουλάκης έλεγε ότι το ΠΑΣΟΚ θα καταλάβει τη δεύτερη θέση και ότι το κόμμα του αποτελεί τη μοναδική δύναμη αντιπολίτευσης.

Ο Κασσελάκης προεκλογικώς δήλωνε έτοιμος να κυβερνήσει, χθες στο ραδιόφωνο των «Παραπολιτικών» παραδέχθηκε ότι δεν διέθετε ομάδα, ούτε αξιόπιστες προτάσεις.

Ο Ανδρουλάκης που κατηγορούσε την κυβέρνηση για αλαζονεία και αυταρχισμό δεν βρήκε ούτε λέξη κριτικής για τα βήματα σημειωτόν του κόμματός του.

Και οι δύο πρόεδροι των κομμάτων της αντιπολίτευσης σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με χιονοστιβάδα εσωκομματικής αμφισβήτησης.

Στο ΠΑΣΟΚ τέθηκε ευθέως ζήτημα ηγεσίας, με βουλευτές όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος και ο Παύλος Γερουλάνος να ζητούν Συνέδριο εκλογής νέου αρχηγού, ενώ και ο ευρωβουλευτής του κόμματος Νίκος Παπανδρέου στην ίδια γραμμή με άρθρο του στο protothema.gr έριξε ευθύνες στον Ανδρουλάκη για μικροπολιτικές, προσωποπαγείς και ευνοιοκρατικές στρατηγικές, ζητώντας την εκκίνηση διαδικασιών από τη βάση και τους φίλους του κόμματος.

Στον ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης κάλεσε την εσωκομματική του αντιπολίτευση να φύγει από το κόμμα για να λάβει την απάντηση από τον Διονύση Τεμπονέρα ότι αυτός ήταν και θα είναι στον ΣΥΡΙΖΑ και μετά τον Κασσελάκη. Επίσης, «σύντροφοι» όπως ο Γιάννης Ραγκούσης ζητούν τη διενέργεια συνεδρίου στον ΣΥΡΙΖΑ για να εγκριθεί δημοψήφισμα προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες ευρύτερων συνεργασιών στον προοδευτικό χώρο.

Και στα δύο κόμματα επικρατεί «μύλος» και η έλλειψη αυτοκριτικής των ηγεσιών τους ανακυκλώνει τα προβλήματα. Ολα αυτά καταδεικνύουν ότι βασικός αντίπαλος της κυβέρνησης δεν είναι τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά τα προβλήματα της καθημερινότητας, που απαιτούν μεταρρυθμίσεις και στοχευμένες παρεμβάσεις.

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατράπηκε σε «κόμμα Κασσελάκη» και το ΠΑΣΟΚ σε «μηχανισμό Ανδρουλάκη», με αποτέλεσμα να μην μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας.

Οι πολίτες δεν επέλεξαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης ως εναλλακτική λύση, αλλά έστειλαν ένα μήνυμα αναμονής στην κυβέρνηση. Από τον Μητσοτάκη έχουν υψηλές απαιτήσεις και, όπως δήλωσε προχθές στον Alpha ο πρωθυπουργός, ο πήχης της διακυβέρνησης δεν θα κατέβει.

Τα εσωκομματικά προβλήματα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ θα κρατήσουν μεγάλο διάστημα, τα δύο κόμματα έχουν μπει σε νέο γύρο εσωστρέφειας, ενώ και ο Τσίπρας «καραδοκεί» για να βρει «παράθυρο ευκαιρίας» για επιστροφή στην κεντρική σκηνή.

Αυτό σημαίνει ότι η κυβέρνηση οφείλει να τρέξει τις μεταρρυθμίσεις, να επικεντρωθεί στην εφαρμογή των πολιτικών της δεσμεύσεων και να αξιοποιήσει κάθε μέρα στα τρία χρόνια που απομένουν μέχρι τις κάλπες του 2027.

Το βέβαιο είναι ότι με όσα βλέπουμε να εκτυλίσσονται πέριξ της Κουμουνδούρου με συντροφικά μαχαιρώματα αλλά και «εμφυλίους» μεταξύ στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, η κρίση θα διαβρώσει συνολικά το χώρο και δεν θα υπάρξουν νικητές παρά μόνο ηττημένοι.

Για αυτό και η ευθύνη της κυβέρνησης είναι μεγάλη, να ανταποκριθεί στις ανάγκες των καιρών και να διασφαλίσει την πορεία της σύγκλισης με την υπόλοιπη Ευρώπη με συγκροτημένο σχέδιο και πιστή εφαρμογή του προγράμματός της.