Ο πατέρας του, Κάρλο Αλμπανέζε, ήταν καμαρώτος σε κρουαζιερόπλοιο στις αρχές της δεκαετίας του ’60 και ο ίδιος τον γνώρισε μόλις το 2009, στην Μπαρλέτα της Νότιας Ιταλίας… Η προσωπική ιστορία του Αντονι Αλμπανέζε θυμίζει Νίκο Ξανθόπουλο.

Η ιρλανδικής καταγωγής μητέρα του δεν παντρεύτηκε ποτέ τον πατέρα του, ο οποίος επέστρεψε στην Ιταλία χωρίς να γνωρίσει το παιδί. Ετσι, ο νεαρός Αντονι μεγάλωσε στην Αυστραλία μόνο με τη μητέρα του, η οποία, ως πιστή καθολική σε μια συντηρητική κοινωνία, ντρεπόταν να του πει ότι ήταν ανύπαντρη.

Ωσότου το παιδί γίνει 14 χρονών του έλεγε ότι ο πατέρας του σκοτώθηκε σε δυστύχημα, και μόνο αργότερα του αποκάλυψε την αλήθεια. Το σοκ δεν ήταν μικρό… Χιλιάδες φτωχοί Ευρωπαίοι μετανάστευσαν στην Αυστραλία για να δουν Θεού πρόσωπο τη δεκαετία του ’60, αλλά δεν μετείχαν όλοι στο όνειρο. Ενας από αυτούς ήταν ο Αντονι.

Μεγάλωσε με φτώχεια και στερήσεις σε συγκρότημα εργατικών κατοικιών, ενώ η μητέρα του έμεινε παράλυτη από ρευματοειδή αρθρίτιδα και ζούσε από μια αναπηρική σύνταξη. Το γεγονός, λοιπόν, ότι αυτός ο γαβριάς με την ταπεινή καταγωγή έφτασε στα 59 του χρόνια να γίνει πρωθυπουργός της Αυστραλίας ήταν λόγος εορτασμού.

Οχι μόνο για πάρτη του, αλλά για λογαριασμό όλων των «μη λευκών» ή «μη Ευρωπαίων» μεταναστών που κατάφεραν να ριζώσουν στη χώρα των καγκουρό μετά το 1970. «Θεωρώ θετικό ότι, για πρώτη φορά στα 121 χρόνια του θεσμού, ένας Αυστραλός πρωθυπουργός δεν θα έχει αγγλο-κέλτικο επίθετο», δήλωσε ο Εργατικός ηγέτης.

«Οπως θα είναι καλό ότι, για πρώτη φορά, η υπουργός Εξωτερικών θα έχει το επίθετο Γουόνγκ», πρόσθεσε αναφερόμενος στην «υπαρχηγό» του, Πένι Γουόνγκ, με πατέρα Κινέζο της Μαλαισίας. Στην Ευρώπη, κάποιοι λένε βάσιμα ότι η πολυπολιτισμικότητα αποτυγχάνει. Στην Ωκεανία, βρίσκεται στον φυσικό της χώρο.