ΤΟ Δημόσιο έκανε έφεση στην απόφαση επιδιώκοντας να μειώσει την αποζημίωση ή και να μην πληρώσει τίποτα.

ΝΑΙ, αυτή η διαδικασία είναι νόμιμη και υποχρεωτική. Σε κάθε υπόθεση το Δημόσιο είναι υποχρεωμένο από το νόμο να προστατεύει τα συμφέροντά του.

ΑΥΤΟ, λοιπόν, είναι νόμιμο. Είναι, όμως, και ηθικό;

ΣΤΗΝ έφεση το Δημόσιο υποστηρίζει ότι «η Πυροσβεστική Υπηρεσία δεν αδράνησε κατά την εκτέλεση των καθηκόντων της, αλλά αντιθέτως επιστράτευσε άμεσα όλη τη διαθέσιμη δύναμη για την αντιμετώπιση της πυρκαγιάς».

Η συνέχεια είναι ακόμα πιο εξοργιστική, καθώς σύμφωνα με το Δημόσιο «κακώς το Πρωτοδικείο δέχθηκε τον αναπόδεικτο ισχυρισμό των αντιδίκων ότι η έλλειψη εισήγησης για εκκένωση προκάλεσε το τραγικό αποτέλεσμα. Από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προέκυψε ότι τυχόν εισήγηση του Π.Σ. για οργανωμένη προληπτική απομάκρυνση των κατοίκων θα μπορούσε χρονικά και τεχνικά να πραγματοποιηθεί και να ολοκληρωθεί πριν την έλευση του θερμικού κύματος που προηγείτο της φωτιάς, δηλαδή με ασφαλή και αίσια κατάληξη για τους κατοίκους».

ΤΟ πιο τραγικό είναι ότι το Δημόσιο επαναλαμβάνει τη θέση του, ότι τα θύματα έχουν ποσοστό συνυπαιτιότητας λόγω της μη πληροφόρησής τους από τα ΜΜΕ ή από το Διαδίκτυο για το πώς να αυτοπροστατευθούν!

ΟΛΗ η Ελλάδα γνωρίζει τι συνέβη στο Μάτι. Πως ο κρατικός μηχανισμός δεν αντέδρασε όπως θα έπρεπε. Πως το 2018 δεν λειτουργούσε το «112», ώστε να δοθεί εντολή εκκένωσης της περιοχής. Πως 103 συμπολίτες μας έχασαν τη ζωή τους με ευθύνη του κράτους. Πως εκατοντάδες ακόμα ζουν με βαριά εγκαύματα. Πως εκατοντάδες οικογένειες έχασαν τους ανθρώπους τους.

ΕΔΩ και δύο μήνες διεξάγεται το ποινικό μέρος της υπόθεσης. Οι καταθέσεις όσων επιβίωσαν από τον εφιάλτη της εθνικής τραγωδίας προκαλούν ανατριχίλα.

ΕΙΝΑΙ ντροπιαστικό ότι το Δημόσιο έκανε έφεση στην απόφαση για αποζημίωση οικογένειας. Και, επειδή, διεξάγονται παράλληλα και άλλες δίκες από συγγενείς που ζητούν αποζημιώσεις, θα έπρεπε με κυβερνητική εντολή να αποσυρθεί το κράτος από τη διαδικασία των εφέσεων. Και, επίσης, να μη χρησιμοποιεί επιχειρηματολογία που προσβάλλει τόσο την κοινή λογική όσο και τη μνήμη των θυμάτων της τραγωδίας.