Αφορμή ήταν η συζήτηση για τη χαμηλή συνεισφορά των «υπερπλουσίων» στα φορολογικά έσοδα του αμερικανικού κράτους, με τον Μπάφετ να παραδέχεται ευθαρσώς ότι πληρώνει αναλογικά πολύ λιγότερα από τους υπαλλήλους του. Η φράση επανέρχεται τακτικά στον δημόσιο βίο, υπό το πρίσμα της κρίσης του 2008 και της διάσωσης των αμερικανικών τραπεζών με λεφτά των φορολογουμένων. Τη μνημόνευσε και ο Μπέρνι Σάντερς το 2020, όταν διεκδικούσε το χρίσμα των Δημοκρατικών.

Ο Μπάφετ ήταν κυνικός, αλλά όχι προκλητικός. Απλώς είπε την αλήθεια με μια αδιόρατη αίσθηση αιδούς – λέξη άγνωστη για τον Αυστραλό Τιμ Γκάρνερ. Πρώην ιδιοκτήτης γυμναστηρίων, μεγιστάνας της κτηματαγοράς και ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους στην Αυστραλία, ο Γκάρνερ δεν αρκείται στη νίκη των πλουσίων επί του κόσμου της εργασίας, αλλά θέλει και να τον ισοπεδώσει επειδή… καλόμαθε και σήκωσε κεφάλι επί πανδημίας!

«Πρέπει να δούμε πόνο στην οικονομία (σ.σ.: δηλαδή την κοινωνία)», τόνισε ο 41χρονος επιχειρηματίας στο συνέδριο της «Australian Financial Review». Την ώρα που πολλές επιχειρήσεις στη χώρα του ετοιμάζουν απολύσεις, πρότεινε να αυξηθεί η ανεργία στο… 40%-50%, ώστε «να χτυπηθεί η αλαζονεία των εργαζομένων, που νομίζουν ότι κάνουν εκείνοι κουμάντο αντί για τα αφεντικά». Ο Γκάρνερ επιτέθηκε ακόμη στα συνδικάτα των Αυστραλών οικοδόμων, που «ευθύνονται για τις ελλείψεις στέγης», όπως επίσης στις «τεμπέλες» νέες γυναίκες, που ζητάνε σταθερά ωράρια για να φροντίσουν τα παιδιά τους.

Οπως αναμενόταν, η τοποθέτησή του ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων όχι μόνο στην Αυστραλία, αλλά και στην Αμερική. Σημείωσε χαρακτηριστικά η Δημοκρατική βουλευτής Αλεξάντρα Οκάζιο-Κορτές: «Καλά που μας θύμισε ότι οι αμοιβές των CEOs έχουν εκτοξευθεί σε ιστορικό υψηλ αναλογικά με τις αποδοχές των εργαζομένων τους».