«Το να μοιράζεται κανείς μια γλώσσα είναι ένα πράγμα, αλλά το να είναι η ίδια οικονομία είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Υπάρχουν πολιτιστικοί δεσμοί, αλλά αυτό είναι όλο. Ακολουθούμε τη δική μας πορεία». Αυτό δήλωνε στις αρχές του 2015 ο Χάρης Γεωργιάδης στο Reuters.

Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Ηταν κάτι που είχε και άλλες φορές θέσει ξανά, με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό χρόνο: «Θυμάμαι το Ενιαίο Αμυντικό Δόγμα, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι καν να υπήρχε Ενιαίο Οικονομικό Δόγμα! Εξάλλου, η στενή σχέση και συνεργασία δεν είναι σε δόγματα που πρέπει να βασίζεται, αλλά σε κινήσεις που έχουν ουσία και περιεχόμενο».

Με κάτι τέτοιες δηλώσεις αλλά κυρίως με την περίφημη φράση ότι ούτε ο ίδιος ούτε και οι υπόλοιποι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης μπορούσαν να καταλάβουν το αίτημα της Ελλάδας στο Eurogroup του Φεβρουαρίου, είχε προκαλέσει την οργή των βουλευτών και των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που μόνο ανθέλληνα και προδότη δεν τον είχαν χαρακτηρίσει. Μάλιστα, ακόμα και ο συνήθως συγκρατημένος Δημήτρης Παπαδημούλης είχε πει πως ο κ. Γεωργιάδης μάλλον καταλαβαίνει καλύτερα τον κ. Σόιμπλε παρά την ελληνική κυβέρνηση.

» ΟΛΑ ΑΥΤΑ μπορεί τότε να ήταν δυσάρεστα για αμφότερες Ελλάδα και Κύπρο, σήμερα, ωστόσο, μάλλον δικαιώνουν παρά εκθέτουν τον υπουργό Οικονομικών της Μεγαλονήσου. Η χώρα, η οποία βρέθηκε σε παρατεταμένη και σκληρή οικονομική ύφεση από το 2011 μέχρι και το 2014, που πλήρωσε με υψηλό τίμημα τα λάθη της οικονομικής πολιτικής της, που προχώρησε ακόμα και σε κούρεμα καταθέσεων, κατάφερε να βγει από το Μνημόνιο και να επανέλθει σε τροχιά ανάπτυξης. Φυσικά, δεν βρέθηκε ξαφνικά σε κάποιο οικονομικό παράδεισο, αφού έχει πολλά ακόμα μπροστά της να λύσει. Οπως την ανεργία που βρίσκεται σε ιστορικό για την Κύπρο σημείο (14,1%) και τα κόκκινα δάνεια (περίπου 47% ή 27,3 δισ.). Αλλά σίγουρα είναι σε καλύτερη κατάσταση, σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ.

» Ο ΧΑΡΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ, εκφράζοντας το σύνολο του κυπριακού λαού και όχι τον προσωπικό πολιτικό εγωισμό του, έβαλε ως πρώτη προτεραιότητα τη διάσωση της χώρας του. Αυτό εκλήφθηκε από την ομάδα Βαρουφάκη της εποχής ως προσπάθεια υπονόμευσης των ελληνικών συμφερόντων. Λες και τα Eurogroup είναι κάτι σαν την Eurovision, όπου οι Κύπριοι είναι υποχρεωμένοι να δώσουν 12άρι στην ελληνική συμμετοχή…

» ΤΙ ΕΛΕΓΕ λοιπόν τότε ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών; Οτι για να βγει ένα κράτος από το Μνημόνιο πρέπει να ακολουθήσει το πρόγραμμα με συνέπεια και αξιοπιστία. Οτι οι αγορές πρέπει να εμπιστεύονται μια χώρα πριν της δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης με τα χρήματά τους. Οτι μια χώρα οφείλει να τηρεί τις δεσμεύσεις της και να τιμά την υπογραφή της. Και ότι για να τα πετύχει όλα αυτά, πρέπει να προχωρήσει σε δύσκολες, γενναίες αλλά απαραίτητες μεταρρυθμίσεις και όχι να ποντάρει στη φορολογία που φέρνει ύφεση και στραγγαλίζει την πραγματική οικονομία.

» Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ του ΣΥΡΙΖΑ, ωστόσο, ήταν αποφασισμένη να δώσει τα οικονομικά της φώτα στην Ευρώπη, ταράζοντάς τους στη διαπραγμάτευση, στη θεωρία και στις υποσχέσεις δημιουργικής ασάφειας. Τα αποτελέσματα τα γνωρίζουμε όλοι. Μαραθώνιες συγκρούσεις, υπαναχωρήσεις, χαμένος χρόνος, ένα δημοψήφισμα για τα μάτια του κόσμου, capital controls και τρίτο Μνημόνιο διά χειρός ΣΥΡΙΖΑ. Κόστος περίπου 86 δισεκατομμύρια ευρώ, όπως τα υπολόγισε ο Γιάννης Στουρνάρας. Οι υπουργοί που θα καταργούσαν τον ΕΝΦΙΑ, που θα έδιναν τη 13η σύνταξη, που δεν θα αύξαναν τον ΦΠΑ, που θα κρατικοποιούσαν τα πάντα και δεν θα ιδιωτικοποιούσαν τίποτα, τα έκαναν όλα αλλά από την ανάποδη. Εβαλαν φόρους παντού και είναι έτοιμοι να πουλήσουν τα πάντα.

» ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟ, η απόφαση της κυπριακής κυβέρνησης να μειώσει κατά 50% τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει ΕΝΦΙΑ ακόμα και στα κοτέτσια, μοιάζει με ειρωνικό κλείσιμο του ματιού. Με την καλή έννοια, βεβαίως, όπως θα έλεγαν και οι «10 μικροί Μήτσοι» του Λαζόπουλου, αν διατηρούσαν ακόμα το χιούμορ τους.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής