Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ να περάσουν τουλάχιστον πέντε χρόνια ώστε η πλειοψηφία της κοινωνίας να κατανοήσει και να αποδεχθεί πως η χώρα μας χρεοκόπησε το 2010. Πως τα Μνημόνια δεν εφευρέθηκαν σε «υπόγεια εργαστήρια» του Βερολίνου. Πως αν βγαίναμε από την ευρωζώνη, ίσως και από την Ε.Ε., θα γινόμασταν μια τριτοκοσμική χώρα.

ΑΚΟΜΑ και τώρα, βέβαια, κάποιοι υποστηρίζουν πως πίσω από όλα αυτά που βιώσαμε υπάρχει μια συνωμοσία για να μας πάρουν τα «φιλέτα», να μας φτωχοποιήσουν επειδή είμαστε οι «καλύτεροι», οι πιο «έξυπνοι», οι «εκλεκτοί». Πως γι’ αυτό μας έχουν βάλει στο μάτι. Πως όλα ξεκίνησαν γιατί ο Γεωργίου της ΕΛ.ΣΤΑΤ. φούσκωσε το έλλειμμα.

ΤΟ ίδιο συμβαίνει τώρα και με την πανδημία. Κάποιοι πιστεύουν πως δεν υπάρχει. Πως πίσω από τον κορονοϊό βρίσκεται μια τρομερή και φοβερή συνωμοσία. Πως το εμβόλιο περιέχει το τσιπάκι του Μπιλ Γκέιτς. Από το κίνημα «Δεν πληρώνω» φτάσαμε στο κίνημα «Δεν εμβολιάζομαι».

ΓΙΑ τους αρνητές της πραγματικότητας μικρή σημασία έχει πως η χρεοκοπία ήταν ένα γεγονός που αφορούσε στην Ελλάδα και η πανδημία αφορά σε όλο τον πλανήτη.

ΟΙ αρνητές έβρισκαν, βρίσκουν και θα βρίσκουν ψεκασμένη και γραφική επιχειρηματολογία για να ταιριάζει σε κάθε περίσταση. Το ποσοστό τους είναι ακαθόριστο. Στην πραγματικότητα είναι λίγοι, ίσως και κάτω από το 10% της κοινωνίας. Οταν όμως υπάρχει κρίση, είτε οικονομική, όπως πριν από μια δεκαετία, είτε υγειονομική, όπως τώρα, είτε μια άλλη άγνωστη στο μέλλον, πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα.

ΓΙΑ αυτόν τον πολλαπλασιασμό ευθύνη φέρουν και τα πολιτικά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύθηκε την οργή και την απογοήτευση των πολιτών από τα Μνημόνια και ψάρεψε στα θολά νερά των Αγανακτισμένων υποσχόμενος φαντασιακές λύσεις. Τη συνέχεια και τις συνέπειες τις γνωρίζουμε πια όλοι. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνάει ότι στα δύσκολα χρόνια των Μνημονίων η καταδικασμένη εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής έφτασε στο 9%. Κι όμως, κάποια στιγμή το 61% των πολιτών ψήφισε «όχι», το οποίο αν εφαρμοζόταν θα οδηγούσε τη χώρα σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή.

ΚΑΠΟΙΟΙ προσπαθούν να στήσουν και πάλι το ίδιο σκηνικό. Είτε από την Αριστερά είτε από την Ακροδεξιά. Ονειρεύονται ξανά πλατείες αγανακτισμένων.

ΔΕΝ υπάρχουν μαγικές λύσεις για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Οι αρνητές της πραγματικότητας δεν πρόκειται να αλλάξουν άποψη, γιατί δεν είναι διατεθειμένοι ούτε να ακούσουν ούτε να κατανοήσουν. Δεν είναι ζήτημα ιδεολογίας, αλλά ιδεοληψιών.

Ο μόνος τρόπος κατευνασμού είναι η όσο πιο γρήγορη επιστροφή σε κάποια μορφή κανονικότητας. Και αυτός πρέπει να είναι ο στόχος της κυβέρνησης τόσο στην πανδημία όσο και στην οικονομία.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr