Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ξεπερνάμε το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρώτο κύμα της πανδημίας μιλούσε για «τηλεοπτικά ριάλιτι» και οι συνδικαλιστές του απέρριπταν την τηλεκπαίδευση, δυστυχώς αρκετοί μαθητές δεν παρακολούθησαν ούτε μία ώρα διδασκαλίας από τον Μάρτιο μέχρι και τον Ιούνιο.

Στη διάρκεια της ημέρας αποκαλύφθηκε ότι το σύστημα κατέρρευσε στη μισή Ευρώπη επειδή στην ηλεκτρονική πλατφόρμα της εταιρίας στο Λονδίνο παρουσιάστηκαν σοβαρά προβλήματα λόγω της υπερφόρτωσης των δικτύων και ο πολυεθνικός όμιλος ανέλαβε την ευθύνη με ανακοίνωση. Σύμφωνα με τη λογική του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός από την κυρία Κεραμέως, θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί οι υπουργοί Παιδείας της Βρετανίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και 5-6 άλλων χωρών και από χθες όλοι μαζί να παίζουν ηλεκτρονικό μπριτζ, εάν βέβαια τους το επέτρεπε η πλατφόρμα.

Το παράδειγμα είναι ενδεικτικό της αντιπολιτευτικής τακτικής που ακολουθεί ο κ. Τσίπρας και την οποία ακολουθεί ορισμένες φορές και το Κίνημα Αλλαγής. Τουλάχιστον ο βουλευτής του κόμματος Ανδρέας Λοβέρδος, που επίσης είχε ζητήσει την παραίτηση της υπουργού μέσω κοινωνικών δικτύων, έσπευσε αργότερα να ανακαλέσει την προηγούμενη ανάρτησή του.

Η αντιπολίτευση έχει κάθε δικαίωμα να κάνει κριτική στην κυβέρνηση, είναι συνταγματική της υποχρέωση, δυστυχώς όμως το τελευταίο διάστημα αντιπολιτεύεται τον κορονοϊό και κυρίως επενδύει στην καταστροφή.

Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Τσίπρας με άρθρο του στην «Αυγή» έθεσε τρεις όρους στον πρωθυπουργό υποστηρίζοντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για ό,τι συμβεί τους επόμενους 6 μήνες. Οι όροι αυτοί είναι να πραγματοποιηθεί σύσκεψη πολιτικών αρχηγών για να οργανωθεί κοινό πρόγραμμα δράσης εξάμηνης διάρκειας για την ενίσχυση του ΕΣΥ, να τοποθετηθεί υπουργός Υγείας κοινής αποδοχής και να παγώσουν όλοι οι νόμοι που ψήφισε ή σχεδιάζει να ψηφίσει η κυβέρνηση.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν θέτει τυχαία το διάστημα των 6 μηνών, γνωρίζει ότι αυτή η περίοδος θα είναι η πιο δύσκολη όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά παγκοσμίως, καθώς το δεύτερο κύμα της πανδημίας είναι πιο ισχυρό και θα απαιτηθεί χρόνος μέχρι να εμβολιασθεί ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού. Ομως οι όροι που θέτει στον κ. Μητσοτάκη ισοδυναμούν με ντε φάκτο ακύρωση του ρόλου του πρωθυπουργού.

Για το πρόγραμμα κοινής δράσης σχετικά με το ΕΣΥ δεν χρειάζεται Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών, τα κόμματα μπορούν να διατυπώσουν ελεύθερα τις προτάσεις τους, όπως κρίθηκαν και για τα αποτελέσματά τους στις εκλογές του 2019. Φανταζόμαστε όμως τη σκηνή εάν η πρόταση του Τσίπρα είχε γίνει δεκτή πριν από ένα μήνα: Η κυβέρνηση αποφάσιζε να απαγορεύσει τη λειτουργία των νυχτερινών κέντρων μετά τα μεσάνυχτα για να περιοριστούν οι μετακινήσεις και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ειρωνευόταν ότι «ο ιός δεν κυκλοφορεί τα βράδια». Αυτή την ώρα τον πρώτο λόγο έχουν οι επιστήμονες και οι πολιτικοί θα πρέπει να τους ακούν προσεκτικά, χωρίς να ψάχνουν αντιπολιτευτικό λόγο στις προτάσεις τους.

Ο δεύτερος όρος για την αντικατάσταση του κ. Κικίλια από ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής δεν εξηγείται εύκολα, όταν μάλιστα ο υπουργός Υγείας χαίρει υψηλής δημοφιλίας, σύμφωνα με τις έρευνες κοινής γνώμης.

Ο τρίτος όρος όμως παραπέμπει σε ακύρωση των δημοκρατικών θεσμών. Ο κ. Τσίπρας ζητάει να παγώσουν όλοι οι «αντιλαϊκοί» νόμοι μέχρι να τελειώσει η πανδημία, δηλαδή να παγώσει η κοινοβουλευτική διαδικασία. Ενας νόμος που θεωρείται αντιλαϊκός για τον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να θεωρείται φιλολαϊκός για την κυβέρνηση, όλα κρίνονται από την ψήφο των βουλευτών, στοιχειώδες σε κάθε δημοκρατία. Παραμερίζουμε, δε, το γεγονός ότι ο κ. Τσίπρας δεν έχει αφήσει και πολλούς αντιλαϊκούς νόμους που να μην έχει ψηφίσει κατά την περίοδο της μνημονιακής του περιόδου. Ομως, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει την κατάργηση της κυβέρνησης για 6 μήνες είναι τουλάχιστον αντιδημοκρατικό και πρωτίστως άστοχο όταν έχουμε έξαρση της πανδημίας και το βασικό που πρέπει να γίνει τώρα είναι να εφαρμόσουμε σωστά την καραντίνα και να τηρήσουμε τα μέτρα πριν είναι αργά. Μετά μπορούν να ειπωθούν τα πάντα.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση