Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΚΑΤΙ κάνουμε λάθος. Και το βασικό λάθος είναι πως αγνοούμε το πρόβλημα. Για την ακρίβεια το πρόβλημα το γνωρίζουμε, απλά επειδή είναι δυσεπίλυτο βρίσκουμε μια εύκολη προσωρινή διέξοδο.
Η απάντηση είναι η λέξη viral της τελευταίας δεκαετίας: μεταρρύθμιση. Ας υποθέσουμε πως οι νέοι πηγαίνουν για 12 μήνες στο στρατό. Θέλετε περισσότερο; Ας πούμε 15 ή 18 μήνες. Μπορούν να πάνε και 28 μήνες, όπως οι γενιές του ’60.
ΤΟ μόνο που θα συμβεί θα είναι πως πολύ απλά θα υπάρχει περισσότερος κόσμος στα στρατόπεδα. Τίποτα παραπάνω. Το θέμα είναι να δούμε ως χώρα, ως κράτος, τι πρέπει να κάνουν, τι πρέπει να μαθαίνουν οι νέοι όταν πάνε στο στρατό. Αν είναι απλά να χάνουν το χρόνο τους μεταξύ σκοπιάς, μαγειρείων, αγγαρειών, τότε δεν έχει κανένα νόημα.
ΑΝ άλλαζε εντελώς φιλοσοφία και στρατηγική η εκπαίδευση στο στρατό, τότε και ενισχυμένες θα ήταν οι Eνοπλες Δυνάμεις, αλλά ίσως και να χρειαζόταν να συζητήσουμε ακόμα και για μείωση της θητείας.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΑΚΟΜΑ και τώρα, στο 2020, το κράτος -δηλαδή όλοι οι πολίτες- πληρώνουμε τη συντήρηση στρατοπέδων τα οποία δημιουργήθηκαν πριν από δεκαετίες μόνο και μόνο ως ρουσφέτι στις τοπικές κοινωνίες. Για να κινηθεί η τοπική οικονομία. Το ίδιο συνέβη και πριν από λίγα χρόνια, όταν άρχισαν να ξεφυτρώνουν ΤΕΙ σε κάθε πόλη και χωριό της Ελλάδας. Τα ΤΕΙ αυτά, μάλιστα, τώρα πια έγιναν ΑΕΙ. Είναι αυτές οι σχολές όπου οι φοιτητές μπαίνουν έχοντας δώσει σχεδόν «λευκή κόλλα» στις Πανελλαδικές.
ΑΠΑΙΤΕΙΤΑΙ επανασχεδιασμός της στρατιωτικής θητείας. Οχι μερεμέτια. Νέα λογική, από το μηδέν. Τι κάνει, τι μαθαίνει όποιος πάει φαντάρος; Οπως είπε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης «θα πρέπει οι νέοι να αποκτούν δεξιότητες που θα τους φανούν χρήσιμες στη ζωή τους μετά το στρατό». Αν δεν αποφασιστεί το νόημα της θητείας, τι νόημα έχει να συζητάμε για τη διάρκεια;
ΤΑ ίδια και στην Παιδεία! Αν δεν αλλάξει η φιλοσοφία του αποτυχημένου συστήματος, τι νόημα έχει να προσλάβουμε δεκάδες χιλιάδες εκπαιδευτικούς; Μπορεί να μην υπάρχουν πια κενά σε θέσεις διδασκαλίας, αλλά θα συνεχίσουν να υπάρχουν κάποιοι που θα διδάσκουν το απόλυτο… κενό στους μαθητές.
ΑΥΤΟ είναι και το γενικότερο πρόβλημα της χώρας. Στο στρατό, στην Παιδεία, στην Υγεία, στην οικονομία. Αν δεν αποφασίσουμε να γκρεμίσουμε τις παθογένειες, δεν θα βρούμε λύση στα προβλήματα. Απλά θα τους δίνουμε… παράταση. Τρεις, έξι μήνες, πολλά χρόνια και αιώνες!
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr