«Η επίσκεψη Ομπάμα στο Βιετνάμ δείχνει πόσο απρόβλεπτες ατραπούς μπορεί να πάρει η Ιστορία», σχολίασε στους «New York Times» ο σύμβουλος του Λευκού Οίκου, Μπέντζαμιν Ρόουντς.

Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Στη σημερινή ατζέντα του Αμερικανού προέδρου δεν υπάρχει μόνο η άρση της πώλησης όπλων στο Ανόι, αλλά και η συνεργασία ΗΠΑ-Βιετνάμ σε στρατιωτικό επίπεδο (!) Μιλάμε για τη χώρα που επέφερε στην Αμερική το μεγαλύτερο συλλογικό τραύμα της Ιστορίας της. Οχι τον καιρό του Νώε, αλλά το 1965-75. Στον κόσμο μας, όμως, πρόσθεσε ο Ρόουντς «ακόμη και οι χειρότερες αντιπαλότητες ξεπερνιούνται με συντομία».

Ο καταλύτης του αμερικανο-βιετναμέζικου «ειδυλλίου» (εντός πολλών εισαγωγικών είναι η αλήθεια) ονομάζεται Κίνα. Οταν το 2014 οι Κινέζοι τόλμησαν να κάνουν γεωτρήσεις για πετρέλαιο ανοιχτά του Βιετνάμ, πετώντας στο καλάθι τις διαμαρτυρίες του Ανόι, διαπίστωσαν τι θα πει «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια». Ο ηγέτης του Κομμουνιστικού Κόμματος του Βιετνάμ, Νγκουγέν Που Τρονγκ, πήγε αυτοπροσώπως να κάνει τα παράπονά του στον… Λευκό Οίκο, προκαλώντας ανάμικτα συναισθήματα στους βετεράνους της Ουάσιγκτον.

Το μόνο που μένει πια για να συμφωνηθεί ο ελλιμενισμός αμερικανικών πολεμικών στα λιμάνια του Βιετνάμ και η ανάπτυξη χερσαίων μονάδων στις ακτές του είναι να βρεθεί μια διπλωματική φόρμουλα-δήλωση για την «κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στη χώρα (που παραμένει μονοκομματικό και αυταρχικό καθεστώς).

Περισσότερο θα δυσκολευτούν να δεχτούν το «ειδύλλιο» οι Αμερικανοί παρά οι Βιετναμέζοι. Οι νέες γενιές 30άρηδων έχουν ξεπεράσει το σύνδρομο των ναπάλμ και του αντιιμπεριαλιστικού πολέμου, ζώντας στον κόσμο της πραγματικότητας και όχι των αναμνήσεων.

Επίσης, κατά τις ιστορικές επισκέψεις τους το 2000 και το 2006, ούτε ο Κλίντον ούτε ο Μπους τόλμησαν να ζητήσουν συγγνώμη για το βρόμικο πόλεμο. Αν ο Ομπάμα το κάνει, έστω και υπαινικτικά, θα ανοίξει νέο κεφάλαιο στην Ιστορία.

* (Καλημέρα Βιετνάμ, φυλάξου Κίνα!)