Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΑΠΟ ΤΟΤΕ ευτυχώς έχουν αλλάξει πολλά. Η Χ.Α. και ο Κασιδιάρης είναι στα αζήτητα εκτός Βουλής κι ένα βήμα πριν τη φυλακή, καθώς στις αρχές Οκτωβρίου, επιτέλους, θα βγει η απόφαση στη δίκη-Μπεν Χουρ του φασιστικού μορφώματος. Τι σχέση έχει άραγε αυτό το γεγονός με ό,τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα; Κι όμως έχει. Χθες άνοιξαν τα σχολεία, μετά από μια τιτάνια προσπάθεια, σε μια πολύ δύσκολη και επικίνδυνη συγκυρία. Κι ευτυχώς στη συντριπτική τους πλειονότητα άνοιξαν με μεγάλη υπευθυνότητα από εκπαιδευτικούς, μαθητές και γονείς. Ωστόσο τι απέσπασε την προσοχή; Ενας τραμπούκος γονιός που έδειρε έναν καθηγητή, ο οποίος ορθώς δεν επέτρεψε στο παιδί του να μπει στο σχολείο χωρίς μάσκα. Μια ασταθής μητέρα που μάλωσε με το παιδί της μπροστά στις κάμερες γιατί το παιδάκι ήθελε να φορέσει τη μάσκα του. Κάποιοι ψεκασμένοι γονείς στην Πάτρα που φώναζαν για «πληρωμένους γιατρούς της κυβέρνησης». Κάποια ανορθόγραφα συνθήματα, γραμμένα από αγράμματους γονείς πάνω σε μάσκες. Ενα τρικάκι της Χ.Α. κατά της μάσκας. Κι ένας πατέρας (;), ο οποίος σε ζωντανή σύνδεση δήλωσε -όταν πιέστηκε- «το πολύ πολύ να μην πάνε ένα χρόνο σχολείο τα παιδιά»…
ΟΛΑ ΑΥΤΑ τα σκόρπια «περιστατικά» δεν ήταν παρά ένα απειροελάχιστο μέρος -θλιβερή εξαίρεση της πραγματικότητας. Κι όμως ο διασταλτικός τηλεοπτικός φακός τα έκανε «γεγονότα». Και βρέθηκαν και παρουσιαστές οι οποίοι χάριν της τηλεθέασης (;) έδωσαν βήμα σε καταφανώς άσχετους συνωμοσιολόγους να πούνε την «άποψή» τους, αμφισβητώντας καφενειακά την επιστήμη. Το ίδιο ουσιαστικά είχε γίνει και με τη Χ.Α. Κάποιοι της έδωσαν βήμα χάριν του πλουραλισμού και της δημοκρατίας. Και το ίδιο κάνουν και τώρα με τους ψεκασμένους που παίζουν με τις ζωές των παιδιών τους, αλλά και όλων των υπολοίπων.
Ο,ΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ εκτός συνταγματικού τόξου δεν έχει καμία θέση στον δημόσιο διάλογο. Και ό,τι πάει κόντρα στους νόμους και στην επιστήμη δεν δικαιούται ούτε ένα δευτερόλεπτο δημοσιότητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις η δημοκρατία και ο πλουραλισμός δεν είναι τίποτα άλλο από ένα άλλοθι, προκειμένου κάποιοι να κάνουν εφήμερα νούμερα στις εκπομπές τους και μακροπρόθεσμο κακό στην κοινωνία.
ΧΩΡΙΣ την προβολή από τα ΜΜΕ αυτές οι αστείες και επικίνδυνες «απόψεις» δεν θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν αντικείμενο ευρύτερης συζήτησης. Η κοινωνία έχει ωριμάσει αρκετά κι έχει απορρίψει μπουχτίζοντας τις ευφάνταστες και ιντριγκαδόρικες θεωρίες συνωμοσίας. Ο Τύπος -και κυρίως τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ- πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους για το ακροατήριο που εξασφαλίζουν σε κανονικούς ψεκασμένους.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η ΜΕΤΩΠΙΚΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Πρέπει να βρίσκεται σε βαριά «πολιτική κατάθλιψη» ο ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην αντιλαμβάνεται ότι βρίσκεται σε καταφανή σύγκρουση με την κοινωνία σε θεμελιώδη και βασικά θέματα. Πέραν της φαιδρής αντιπολίτευσης «είναι μικρά τα παγουρίνο και μεγάλες οι μάσκες», η Κουμουνδούρου συνεχίζει να μιλά για το μεταναστευτικό σαν να βρίσκεται στο 2014 ή το 2015.
Συνεχίζει να μιλά για «μωρομάνες» και «ανοικτά σύνορα», την ώρα που η πραγματικότητα έχει ξεπεράσει προ πολλού τον fake ανθρωπισμό, που έγινε δουλεμπόριο. Και όχι μόνο αυτό. Μερίδα της κοινής γνώμης -όχι κατ’ ανάγκη αυτοί που ο ΣΥΡΙΖΑ θα βάφτιζε με ευκολία «ακροδεξιούς» και «φασίστες»- ζητεί και εγκαλεί την κυβέρνηση γιατί δεν ακολουθεί ακόμα πιο σκληρή στάση απέναντι στους μετανάστες.
Ο εμπρησμός του κολαστηρίου της Μόριας και η μαρτυρία της Γερμανίδας ακτιβίστριας Ρεμπέκα Σόμερ, η οποία βρίσκεται στη Μόρια και ξέρει εκ των έσω τι κάνουν κάποιες ΜΚΟ, «ανατινάζουν» εκ θεμελίων τον υποκριτικό ανθρωπισμό. Η Ρ. Σόμερ είπε καθαρά ότι τις φωτιές τις έβαλαν μετανάστες, μεταξύ των οποίων -όπως είπε- βρίσκονται και «πολλοί τζιχαντιστές, αυστηρά ευσεβείς μουσουλμάνοι, ακόμα και ταλιμπάν».
Μίλησε επίσης για τον «βρόμικο ρόλο» στελεχών ΜΚΟ, ειδικά για μια γερμανική ΜΚΟ, τη Seawatch Antifa, καταλήγοντας με τη δραματική εξομολόγηση, «ντρέπομαι που είμαι Γερμανίδα». Την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αναρωτηθεί καν ποιος και γιατί έβαλε τις φωτιές και συνεχίζει τον υποκριτικό δικαιωματισμό και τον παλιό ανθρωπιστικό βερμπαλισμό, είναι φανερό ότι όχι μόνο βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου, αλλά και ότι χτυπάει το κεφάλι του στον τοίχο της πραγματικότητας.
Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr