Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Η ιστοσελίδα Arab Weekly εξηγεί πως η Ρωσία βρίσκεται σε φάση μόνιμης επέκτασης της σφαίρας επιρροής της στη Μαύρη Ήπειρο με τη δημιουργία νέων στρατιωτικών βάσεων και την αποστολή ικανού αριθμού στρατευμάτων σε αρκετές αφρικανικές χώρες.
Απώτερος στόχος η δημιουργία μιας ισχυρής στρατιωτικής δύναμης, τύπου «ρωσικής AFRICOM», ικανής να ανταγωνιστεί την αμερικανική στρατιωτική διοίκηση της Αφρικής (US AFRICOM), η οποία διαδραματίζει ενεργό ρόλο στη Λιβύη.
Η «προτίμησή» της μάλιστα στον Σάρατζ και την Τουρκία δεν υπαγορεύεται από κανέναν άλλο λόγο πέραν του ότι ο στρατιωτικός ηγέτης του LNA πολεμάει με τη βοήθεια Ρώσων μισθοφόρων, ρωσικών Mig και ρωσικών S-300.
Δρόμος χωρίς γυρισμό…
Αυτό εξηγεί και την -ακατανόητη εκ πρώτης όψεως- δήλωση ανησυχίας του πρέσβη Πάιατ για την παρουσία του ρωσικού στόλου μεταξύ Κρήτης και Λιβύης, την ώρα που εμείς είχαμε τη σκοτούρα μας με το «Oruc Reis» και το «Barbaros».
Γερμανική έκθεση αποκάλυψε πως η Ρωσία εξασφάλισε άδεια εγκατάστασης στρατιωτικών βάσεων σε έξι αφρικανικές χώρες, μεταξύ των οποίων η Αίγυπτος και το Σουδάν, δημιουργώντας τρόπον τινά έναν «κλοιό ασφαλείας» γύρω από τα συμφέροντά της στη Λιβύη.
Οι άλλες ρωσικές βάσεις θα φιλοξενηθούν στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, την Ερυθραία, τη Μαδαγασκάρη και τη Μοζαμβίκη, με στόχο, εκτός από τη Λιβύη, να ελεγχθούν και οι θαλάσσιες οδοί νότια της Ερυθράς Θάλασσας.
Ας μη μας διαφεύγει ακόμη ότι στη σχετικά πρόσφατη Ρωσο-Αφρικανική Διάσκεψη του Σότσι με τη συμμετοχή 34 αφρικανικών χωρών, η Μόσχα υπέγραψε συμφωνίες πώλησης αεροσκαφών, ελικοπτέρων, τανκς και βαρέος οπλισμού με μεγάλες αφρικανικές χώρες, όπως η Νιγηρία, το Καμερούν και η Ν. Αφρική.
Από την έντυπη έκδοση