Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΔΕΝ είναι και λίγα όλα αυτά. Τούμπα έχουν έρθει οι ζωές μας τόσες φορές. Πάνω που είπαμε πως πάμε να πάρουμε ανάσα, βρεθήκαμε αντιμέτωποι με τον κορονοϊό και την ύφεση που προκαλεί. Ζήσαμε το lockdown. Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά. Ζόρικα. Το να αγνοούμε όσα συμβαίνουν είναι μια εκδοχή, αλλά με αυτό τον τρόπο απλά φουσκώνουμε το λογαριασμό. Σε ανθρώπινες απώλειες και σε οικονομικό κόστος. Τα έχουμε ξαναπεί. Ο χρόνος αποδοχής της πραγματικότητας είναι ανάλογος των ιδεοληψιών που κουβαλάμε.
ΤΑ κρούσματα και οι θάνατοι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο σε όλο τον κόσμο. Τα στοιχεία δείχνουν πόσο δύσκολο είναι να αντιμετωπιστεί ο κορονοϊός. Τουλάχιστον μέχρι να υπάρξει αποτελεσματικό εμβόλιο. Κάτι που ίσως χρειαστεί και έναν ολόκληρο χρόνο.
ΟΙ ΗΠΑ είχαν ύφεση 33% και η Γερμανία 11% στο β’ τρίμηνο του έτους. Αυτά τα νούμερα δεν έχουν ξανασυμβεί στην Ιστορία. Και, δυστυχώς, δείχνουν το τι έρχεται. Ποτέ άλλοτε ο πλανήτης δεν είχε αντιμετωπίσει τόσο τεράστια οικονομική κρίση.
ΑΡΑ, τελικά φταίει ο Μητσοτάκης για την ύφεση που θα έχουμε στην Ελλάδα; Αυτό ακριβώς υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας. Συνηθισμένος στη λαϊκιστική τακτική εξαπάτησης των πολιτών από την εποχή του αντιμνημονιακού αγώνα, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τώρα το… τερμάτισε.
ΕΚΤΟΣ κι αν ο Μητσοτάκης και η ελληνική κυβέρνηση έχουν προκαλέσει με την πολιτική τους και την παγκόσμια ύφεση και «γκρεμίζουν» οικονομίες – μεγαθήρια όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία.
Και τι να τραγουδήσουμε;
ΜΕ ψεκασμούς και συνωμοσιολογίες δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε ούτε την πανδημία ούτε την οικονομική κρίση. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι τόσο σοβαρό που μάλλον κανείς δεν αξίζει να ασχολείται με τα ιδεοληπτικά τσιτάτα του κ. Τσίπρα, που ηγείται ενός κόμματος το οποίο προσπαθεί να αναθερμάνει το εμφυλιοπολεμικό κλίμα διοργανώνοντας κάμπινγκ νεολαίας στον Γράμμο. Οσο πιο πολύ βουτάει στο παρελθόν τόσο θα αποκόπτεται από το παρόν και τα τεράστια προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν η χώρα και ο πλανήτης.
ΠΡΕΠΕΙ όλοι να κοιτάξουμε μπροστά. Οι λύσεις αυτή τη στιγμή δεν φαίνεται να υπάρχουν, πρέπει να τις ανακαλύψουμε. Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης έχει δύο επίπεδα.
ΤΟ ένα αφορά στην Ελλάδα. Το πώς θα στηριχθεί η πραγματική οικονομία, οι επιχειρήσεις, οι εργαζόμενοι. Το πώς θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε κάτι που δεν το καταφέραμε ποτέ εδώ και δεκαετίες: να αλλάξουμε παραγωγικό μοντέλο.
ΤΟ δεύτερο αφορά στην παγκόσμια οικονομία. Το σύστημα θα πρέπει να μεταρρυθμιστεί ώστε να αντέξει αυτή την τεράστια κρίση. Αλλιώς θα καταρρεύσει και οι συνέπειες θα είναι αχαρτογράφητες. Οι κοινωνικές εξεγέρσεις σε έναν κόσμο που διαρκώς κερδίζει έδαφος ο εθνικισμός μπορεί να οδηγήσουν ακόμα και σε πολεμικές συγκρούσεις. Ο καπιταλισμός, η ελεύθερη αγορά, χρειάζεται ένα παγκόσμιο restart με νέους, πιο αυστηρούς κανόνες.
ΧΡΟΝΟΣ δεν υπάρχει. Ούτε χρήμα. Ας προσγειωθούμε στην πραγματικότητα. Μόνο έτσι μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο αύριο.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr