Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

Το σποτ φούντωσε την αντιπολιτευτική σπίθα του ΣΥΡΙΖΑ, που διαρκώς ψάχνει από κάπου για να πιαστεί, καθώς βολοδέρνει στο δημοσκοπικό όριο του 20%.

ΤΑ fake news έπεσαν βροχή. Πως το σποτάκι κόστισε 32 εκατομμύρια, πως η παραλία της Εύβοιας ήταν στην Κροατία, πως λείπει από το σποτ η παραδοσιακή Ελλάδα και πολλά ακόμα γράφτηκαν από την Κουμουνδούρου, από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και από διάφορους «επαγγελματίες» των social media. Τα ίδια θα ακούγονταν αν το σποτ είχε γαϊδουράκια στη Σαντορίνη ή καμιά τουρίστρια να κάνει βουτιά στον Μύρτο. Τότε, ίσως ξεσηκώνονταν είτε για την κακοποίηση των ζώων είτε για σεξισμό.

ΤΗΝ άκρη δεν πρόκειται να τη βρούμε. Πάντοτε ψάχνουμε πώς θα προκαλέσουμε φθηνό μικροκομματικό καβγά ακόμα και γύρω από κάτι που αξίζει δισεκατομμύρια, τον τουρισμό.

ΤΗΝ ίδια ώρα που -σε καφενειακές και διαδικτυακές κουβέντες- σχεδόν όλοι έχουμε γίνει «ειδικοί» για την τουριστική καμπάνια, αρνούμαστε να ακούσουμε τα καμπανάκια που χτυπούν. Και σε λίγες εβδομάδες, αν δεν προσέξουμε, μπορεί να έχουν γίνει «καμπάνες».

ΤΑ μέτρα υγειονομικής προστασίας κατά της πανδημίας έχουν πάει… περίπατο. Μέσα σε λίγες ημέρες ξεχάσαμε και την καραντίνα, και τους χιλιάδες νεκρούς σε όλο τον κόσμο. Πετάξαμε στα σκουπίδια μονομιάς την τήρηση των κανόνων και επιστρέψαμε σε κατάσταση «χύμα στο κύμα».

ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ να πιεις έναν καφέ ή ποτό, και αν ο εργαζόμενος φοράει ακόμα μάσκα, τη φοράει επειδή είναι trend. Η μάσκα κρέμεται κάτω από το σαγόνι, ενώ με τα δάχτυλά του πιάνει εσωτερικά το ποτήρι πριν ρίξει μέσα τον φρέντο ή το μοχίτο. Εντάξει, υπάρχουν και οι εξαιρέσεις. Καφετέριες, εστιατόρια, μαγαζιά που τηρούν απόλυτα τους κανόνες. Μόνο που αυτές οι εξαιρέσεις υπάρχουν, ως συνήθως, για να επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Ο ένας πάνω στον άλλον οι θαμώνες ξεσαλώνουν στα μπαρ της Αθήνας και των νησιών. Και αν προσπαθήσεις να κρατήσεις αποστάσεις, σε κοιτάζουν με στιλάκι απαξιωτικό: «τον καθαρίσαμε τον κορονοϊό».

ΑΝ κάποια στιγμή με το που έρθουν οι πρώτοι τουρίστες μπει σε καραντίνα η Μύκονος ή κάποιο άλλο νησί, μετά θα κλαίμε όλοι μαζί με μαύρο δάκρυ για τη δυσφήμηση του τουριστικού προϊόντος. Θα οδύρονται οι επαγγελματίες για τις μαζικές ακυρώσεις όσων ταλαίπωρων αψηφήσουν την κατάσταση και αποφασίσουν να έρθουν στη χώρα μας. Και εννοείται πως θα ζητούν νέα στήριξη από το κράτος. Ετσι συμβαίνει πάντα. Τα κέρδη τα κρύβουν από την εφορία, στη χασούρα όμως κραυγάζουν για κρατική βοήθεια.

ΑΣ ακούσουμε τα καμπανάκια όσο είναι καιρός. Η φετινή τουριστική σεζόν στην ουσία είναι χαμένη. Η πραγματική καμπάνια γίνεται σε real time και αφορά στην επόμενη χρονιά. Η καλύτερη διαφήμιση θα είναι να τηρήσουμε κανόνες, να μην υπάρξουν κρούσματα, να μη γίνει κάποιο τοπικό lockdown. Μόνο έτσι θα είναι πιθανό να ξανάρθουν 30 εκατομμύρια τουρίστες του χρόνου το καλοκαίρι…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση