Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Πρόκειται για ένα ισχυρό πλήγμα στην εικόνα της χώρας και μια τραγικά αποστομωτική απάντηση σε όσους ισχυρίζονται πως έχουμε τελειώσει με το εγχώριο αντάρτικο πόλης. Ο δεύτερος μετεωρίτης έπεσε στην καρδιά του Συντάγματος. Και μπορεί να ήταν ψεύτικος, όμως ο συναγερμός που χτύπησε ήταν πέρα ως πέρα αληθινός, γιατί τα χειρότερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένουμε.

Πίσω από το χάπενιγκ στην πλατεία Συντάγματος βρίσκεται η Ενωση Ασφαλιστικών Εταιριών Ελλάδος, με αφορμή τη χθεσινή Ημέρα Ασφάλισης. Σε μια Ελλάδα που το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα καταρρέει, που οι σημερινοί συνταξιούχοι ζουν στα όρια της φτώχειας και οι νέες γενιές θα πάρουν, αν πάρουν κάποτε, μια σύνταξη-φιλοδώρημα, ο τρίτος πυλώνας της ασφάλισης θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως εθνική ανάγκη. Και δεν είναι μόνο το συνταξιοδοτικό. Το γνωρίζουν καλά αυτό όσοι επιχειρηματίες είδαν τις περιουσίες τους να καταστρέφονται στη διάρκεια επεισοδίων, όσοι νοικοκύρηδες είδαν τα σπίτια τους να πλημμυρίζουν, να καίγονται ή να καταρρέουν από φυσικές καταστροφές. Οσοι δηλαδή είχαν την ατυχία να στραφούν προς το κράτος για παροχή αποζημίωσης, κατάλαβαν πως (δεν) λειτουργεί το σύστημα.

Η σημερινή κυβέρνηση όμως έχει αλλεργία σε οτιδήποτε ιδιωτικό, συμπεριλαμβανομένων και των ασφαλιστικών εταιριών. Το δείχνει ξεκάθαρα, αρνούμενη να δώσει φορολογικά κίνητρα σε φυσικά πρόσωπα για σύναψη ασφαλιστηρίων συμβολαίων και αποφεύγοντας να συμμετάσχει ακόμα και στο δημόσιο διάλογο. Οπως για παράδειγμα έγινε στο πρόσφατο Πανελλήνιο Συνέδριο Ασφαλιστικών Συμβούλων, όπου εκλήθησαν εκπρόσωποι όλων των κομμάτων. Το παρών έδωσαν ο Κώστας Χατζηδάκης από τη Ν.Δ., ο Βασίλης Κεγκέρογλου από το ΠΑΣΟΚ, ο Χ. Αβραμίδης από το Ποτάμι και ο ανεξάρτητος βουλευτής Χάρης Θεοχάρης. Κανείς δεν παραβρέθηκε από την κυβέρνηση, παρόλο που είχε κληθεί ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών Νίκος Φράγκος, όπως επίσης ουδείς και από τον ΣΥΡΙΖΑ. «Η Πολιτεία δεν ακούει», λέει ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου, πρόεδρος της ΕΑΕΕ, και μάλλον έχει δίκιο.

Ας δούμε λοιπόν τι δεν ακούει. Δεν ακούει έναν μεγάλο θεσμικό επενδυτή που έχει επενδύσει στη χώρα πάνω από 12 δισεκατομμύρια ευρώ, δεν έχει ακούσει τίποτα για τα 3 δισ. ευρώ που καταβάλλουν κάθε χρόνο οι ασφαλιστικές για πάσης φύσεως αποζημιώσεις, αγνοεί 500 εκατομμύρια ευρώ που είναι ετησίως τα φορολογικά έσοδα που αποδίδουν στο κράτος, αδιαφορεί για περισσότερες από 25.000 θέσεις εργασίας που διατηρούν στην αγορά. Κανείς δεν μπορεί να αποτρέψει το αναπάντεχο, κάποιοι όμως μπορούν να μετριάσουν τις επιπτώσεις του. Αλλά ούτε αυτό το αντιλαμβάνεται.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου