Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Με αποτέλεσμα οι ομογενείς να μπορέσουν να ασκήσουν το προφανές και αναφαίρετο δικαίωμά τους από τις επόμενες εκλογές. Η τελική επιβεβαίωση της ύπαρξης των 200 ψήφων αναμένεται να γίνει την Παρασκευή, μετά την ολοκλήρωση των συναντήσεων του Κ. Μητσοτάκη με τους πολιτικούς αρχηγούς.

ΧΘΕΣ, μετά τις σημαντικές διευκρινίσεις που έδωσε ο υπ. Εσωτερικών Τ. Θεοδωρικάκος -π.χ. δυνατότητα ψήφου στις πρεσβείες ή τα προξενεία και όχι με επιστολική ψήφο ή η ύπαρξη ενεργού ΑΦΜ από τους εγγεγραμμένους στους εκλογικούς- ήρθε ένα «απρόσμενο» καταρχήν «ναι» από το ΚΚΕ. Ο Περισσός τάχθηκε υπέρ του δικαιώματος ψήφου των ομογενών υπό τρεις προϋποθέσεις, οι οποίες καλύπτονται και οι τρεις από τις κυβερνητικές προθέσεις. Αλλωστε γι’ αυτό ο πρωθυπουργός θα συναντήσει τους πολιτικούς αρχηγούς, όχι με ένα έτοιμο νομοσχέδιο ανά χείρας, αλλά με ένα πλαίσιο προτάσεων. Ετσι στα καταρχήν «ναι» εντάσσονται η Ν.Δ., το ΚΙΝ.ΑΛ., η Ελληνική Λύση και το ΚΚΕ, που μαζί αθροίζουν πάνω από 200 ψήφους. Ασαφής είναι ακόμα η τελική στάση του Γ. Βαρουφάκη. Ενώ απολύτως αρνητική παραμένει μόνο η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος οδεύει προς μια ακόμα στρατηγική ήττα.

ΓΙΑ ΜΙΑ ακόμα φορά ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάζεται να απολαύσει τη μοναξιά της Κουμουνδούρου, πλήρως απομονωμένος σχεδόν απ’ όλα τα κόμματα, την κοινή λογική και το δημόσιο αίσθημα. Για μια ακόμα φορά -τώρα μάλιστα, τη στιγμή που θέλει να «ανοίξει»-βρίσκεται περιχαρακωμένος στο οχυρό του, αδυνατώντας να βρει γέφυρες συνεννόησης με ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας. Οδηγημένος από τον «τσιφούτικο» μικροκομματικό υπολογισμό, μέτρησε τα κουκιά, βρήκε ότι δεν του βγαίνουν και κατέληξε σε μια αντισυνταγματική μη πρόταση, προκειμένου να μην πει καθαρά, αυτό που επιδιώκει: Να μην ψηφίζουν οι Ελληνες του εξωτερικού. Αυτή η διαμορφούμενη πραγματικότητα, όμως, τον οδηγεί σε μια ακόμα στρατηγική ήττα.

Η «ΤΕΧΝΗ» του μετρείν τα κουκιά είναι «παλιά» για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο παλιά, που έχει γίνει «κόσκινο». Ουκ ολίγες φορές μέτρησε τα κουκιά κι αν του έβγαιναν είχε καλώς. Αν δεν του έβγαιναν, τόσο το χειρότερο για τα ίδια και την πραγματικότητα. Και τώρα τα μέτρησε. Κι εντελώς ενοχικά, επειδή ξέρει ότι πολλούς από τους Ελληνες του εξωτερικού τους «έδιωξε» ο ίδιος με την πολιτική του, τώρα θέλει να τους «τιμωρήσει» και πάλι, στερώντας τους το δικαίωμα ψήφου. Αυτή η συμπεριφορά όμως δεν έχει καμία σχέση με τη λογική, με την πολιτική αρχών και με τη συναίνεση. Γι’ αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να βρει συνομιλητές και συνήθως δεν βρίσκει. Συμφωνεί μόνο όταν οι άλλοι έχουν ήδη συμφωνήσει μαζί του! Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι ζει σε ένα πολιτικό καβούκι «συνομιλώντας» μόνο με τον εαυτό του και τις τάσεις του.

ΕΙΝΑΙ προφανής και αποδεδειγμένη ήδη η αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ να λειτουργήσει συναινετικά στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού διαλόγου, ο οποίος καταλήγει -όταν είναι εφικτό- σε συνθετικές λύσεις. Κι αυτό το απέδειξε και ως κυβέρνηση και το αποδεικνύει και τώρα ως αντιπολίτευση. Ο ΣΥΡΙΖΑ δυσκολεύεται να αναπνεύσει και να συνυπάρξει στο πλαίσιο των κοινοβουλευτικών διαδικασιών. Νοιώθει άνετα μόνο όταν αποφασίζει και διατάσσει ή όταν -ως κυβέρνηση- έχτιζε το δικό του καθεστώς.

Τα μαθηματικά της απελπισίας

Σε μια ευφάνταστη… μαθηματική πράξη αναζητά την ανακούφισή του ο ΣΥΡΙΖΑ, αδυνατώντας να αποδεχθεί ακόμα ότι έχασε και μάλιστα παταγωδώς. Τι λέει ο «συλλογισμός για Νόμπελ»; Στις 7 Ιουλίου ψήφισε περίπου το 50% των πολιτών και η Ν.Δ. πήρε 40%, …άρα κυβερνά με το 20%! Από τους «Αϊνστάιν της Αριστεράς», διέφυγε μια «λεπτομέρεια».

Οτι έτσι απαξιώνουν πλήρως τη διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος κυβέρνησε με 35% και χωρίς να έχει αυτοδυναμία. Χρειάστηκε για 4 χρόνια την «πολιτική τσόντα» του Π. Καμμένου και των ΑΝ.ΕΛ. (άραγε πώς …ξεχάστηκε αυτή η… αντιμνημονιακή σχέση που έγινε πολιτικός γάμος;). Κι όταν αυτό το σπουδαίο μαθηματικό θεώρημα κατέπεσε μέσα στη φαιδρότητα και τον αντικοινοβουλευτισμό της, ανέλαβε ο ευρωβουλευτής Στ. Κούλογλου να το «σώσει», γράφοντας άρθρο υπό τον τίτλο: «Το 60% των Ελλήνων μα@@@ες είναι;». Εδώ, αντί πολλαπλασιασμού και διαιρέσεως, έχουμε μια απλή πρόσθεση και μετά μια αφαίρεση: 100-40=60. Απλά πράγματα. ΣΥΡΙΖΑ, Βελόπουλος, Βαρουφάκης, ΚΚΕ και ΚΙΝ.ΑΛ. είναι… ένα πράγμα. Κι όλοι μαζί είναι… περισσότεροι από το 40% που πήρε ο Κ. Μητσοτάκης.

Ο ευρωβουλευτής μάλιστα χρησιμοποιεί και το καταλυτικό επιχείρημα ότι η κυβέρνηση σε «κάθε κριτική για τις αποτυχίες της» χρησιμοποιεί το «μα, εμείς κερδίσαμε τις εκλογές με 40%». Είναι πολλά αυτά που μπορεί να καταλογίσει κανείς σε αυτήν την «πολιτικά μπακάλικη» λογική του 60%. Δύο όμως είναι σημαντικά: 1. Αθελά του ο κ. Κούλογλου ομολογεί την άρνηση και τη μη αποδοχή του κοινοβουλευτισμού. Η κυβέρνηση είναι απολύτως συνταγματικά εκλεγμένη και ουδείς έχει ψελλίσει λέξη. 2. Ηταν απ’ αυτούς που όταν κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τους ΑΝ.ΕΛ. απέδιδε την όποια κριτική στην κυβέρνηση στο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο». Αθελά του, πάλι, διολισθαίνει σε αυτό που κατηγορούσε. Σ’ ένα άλλο «αντί» μέτωπο.

Μια υψηλού συμβολισμού κίνηση…

Ο πρωθυπουργός σήμερα, που συζητείται η πρόταση για τη συγκρότηση Προανακριτικής Επιτροπής για τον Δ. Παπαγγελόπουλο, θα απουσιάζει. Γιατί βρίσκεται στο Κάιρο. Θα μπορούσε να επιλέξει μια άλλη μέρα να συζητηθεί η Προανακριτική, αλλά επέλεξε μια μέρα που θα απουσιάζει. Για εντελώς συμβολικούς λόγους. Ομως σήμερα το απόγευμα, στη Βουλή, όταν θα συζητείται η πρόταση, θα υπάρξει σύμφωνα με τις πληροφορίες μας και μια άλλη κίνηση υψηλού συμβολισμού: Τα υπουργικά έδρανα θα είναι άδεια. Και όλοι οι υπουργοί θα βρίσκονται στα βουλευτικά έδρανα. Πρόκειται για μια απόφαση που λήφθηκε, προκειμένου να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα, το οποίο «αφοπλίζει» ταυτοχρόνως και τις αιτιάσεις περί «πολιτικών διώξεων». Η κυβέρνηση θέλει να δείξει με όλους τους τρόπους ότι πρόκειται για μια κοινοβουλευτική και όχι κυβερνητική διαδικασία, η οποία σηματοδοτεί την επιστροφή και στη θεσμική κανονικότητα. Καθώς και ότι η έρευνα, που είναι όπως λένε κυβερνητικές πηγές «μέχρι τέλους και σε βάθος», θα γίνει στη Βουλή, από τη Βουλή και όχι από την κυβέρνηση…

…και το κοντράστ

…Γι’ αυτό και η σημερινή διαδικασία δεν θα θυμίζει σε τίποτα την αντίστοιχη διαδικασία που είχε γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ, όταν συγκροτήθηκε Προανακριτική Επιτροπή και στήθηκαν οι περίφημες 10 κάλπες. Τότε τα κυβερνητικά έδρανα ήταν γεμάτα και οι υπουργοί συμμετείχαν από την πρώτη γραμμή στην αντιπαράθεση. Με πρώτον τον τότε πρωθυπουργό, ο οποίος κουνούσε το δάκτυλο και «δίκαζε» πριν καν υπάρξει εξέταση των κατηγορουμένων από την Προανακριτική. Και «καταδίκαζε» στηριζόμενος στις «μαρτυρίες» των κουκουλοφόρων μαρτύρων, οι οποίες κατέπεσαν με πάταγο, όπως και το όλο στήσιμο. Το κοντράστ θα είναι όντως έντονο…

Απορίες

1. Απατο το «Ενήλικες στο δωμάτιο» στο κινηματογραφικό 4ήμερο Πέμπτη-Κυριακή, με μόλις 25.000 εισιτήρια (το «Τζόκερ» τις ίδιες μέρες έκανε 135.000). Γιατί;

2. ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΧΩΡΑΤΑΤΖΗΣ Ο Β. ΚΟΚΚΑΛΗΣ; Ο ΑΝΕΛΙΤΗΣ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΤΑΣΗΣ, ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΝΤΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΟΥ, ΤΩΡΑ Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η «ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ»…

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου