Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Χωρίς τις παραδοξολογίες του ΣΥΡΙΖΑ, που οδήγησαν σε αδιανόητες πολιτικά αποφάσεις, όπως συνέβη με το δημοψήφισμα ή με την πολιτική των «ανοικτών συνόρων» για το μεταναστευτικό, ο Μητσοτάκης ποντάρει στην επιστροφή της κανονικότητας γιατί γνωρίζει ότι σε αυτό το πεδίο θα κριθούν οι επόμενες κοινοβουλευτικές και εκλογικές μάχες.

Ο κ. Τσίπρας πολιτεύθηκε με βάση το γνωμικό του Μάο «μεγάλη αναταραχή, υπέροχη ατμόσφαιρα» και η αλήθεια είναι ότι αυτή η τακτική τον οδήγησε στην εξουσία. Οταν για παράδειγμα πριν από το 2015 εμψύχωνε έξω από τα διόδια τους κινηματίες τού «δεν πληρώνω», ο κ. Τσίπρας έδινε στους πολίτες την αίσθηση ότι εάν κερδίσει τις εκλογές θα πετύχει την απόλυτη «κοινοκτημοσύνη». Κανείς δεν θα πληρώνει διόδια, κανείς δεν θα είναι υποχρεωμένος να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις που απορρέουν από υφιστάμενες συμβάσεις. Αλλωστε και το περιβόητο πρόγραμμα Θεσσαλονίκης ήταν δομημένο στην ύπαρξη ενός μυστικού «λεφτόδεντρου» ενώ ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ καυχιόταν ότι οι δανειστές «θα μας παρακαλούν για να μας δανείσουν».

Στο πλαίσιο αυτό, τις ημέρες του δημοψηφίσματος, όταν η επανάσταση βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη, ο Σπίρτζης με απόφασή του καθιέρωσε δωρεάν μετακινήσεις στις αστικές συγκοινωνίες και όπως είναι φυσικό τα ελλείμματα τα πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Ακόμη και το κύριο πολιτικό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες κάλπες που κέρδισε ο Τσίπρας, τον Σεπτέμβριο του 2015, ήταν βαθιά διχαστικό. Το σύνθημα «τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» παρέπεμπε σε πόλεμο και οι ψηφοφόροι, ακόμη ζαλισμένοι από τις τυχοδιωκτικές διαπραγματεύσεις και χωρίς να έχουν πληρώσει τα σπασμένα του τρίτου μνημονίου, επιβράβευσαν με μία θητεία τον Τσίπρα, την οποία με τη ζημιά που είχε προκαλέσει στην οικονομία δεν άξιζε.

Τώρα ο Μητσοτάκης κινείται «by the book». Στην οικονομία ξεκινά με βασικό σύνθημα «ανάπτυξη για όλους» ενώ οι πρώτες του κινήσεις δείχνουν ότι δεν ξεχνά τη μεσαία τάξη. Οι μειώσεις του ΕΝΦΙΑ δεν ευνόησαν μόνο τους χαμηλοϊδιοκτήτες με πολύ μικρή περιουσία (κάτω των 60.000 ευρώ, όπως είχε αποφασίσει ο Τσίπρας) αλλά και τον μέσο ιδιοκτήτη, που είδε το εκκαθαριστικό του να είναι ελαφρύτερο κατά 22%. Οι μειώσεις των φόρων στις επιχειρήσεις θα αφορούν κατά βάση τους μικρομεσαίους. Αντίστοιχα στη δημόσια τάξη η κατάργηση του ασύλου για τους μπαχαλάκηδες στα πανεπιστήμια ώστε φοιτητές και καθηγητές να μπορούν να κυκλοφορούν στα αμφιθέατρα χωρίς φόβο είναι αίτημα της κοινωνίας.

Το να επιχειρήσει η κυβέρνηση να βάλει τάξη στα Εξάρχεια δεν είναι «πράξη του κράτους της Δεξιάς», όπως προπαγανδίζει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απάντηση στην αγωνιώδη έκκληση των κατοίκων της περιοχής να επικρατήσουν συνθήκες ασφάλειας έξω από το σπίτι τους. Αλλωστε αρκετά στελέχη της κυβέρνησης Τσίπρα είχαν δεχθεί προπηλακισμούς όταν επιχείρησαν να δειπνήσουν στα Εξάρχεια. Η μεγάλη ήττα του πολιτικού συστήματος αποτυπώνεται στο γεγονός ότι ακόμη έχουμε διαξιφισμούς κομμάτων για τις μολότοφ και τον τρόπο αντιμετώπισης της παραβατικότητας στην πολύπαθη συνοικία της Αθήνας.

Οι πολίτες βαρέθηκαν την μπαχαλοποίηση. Την πλήρωσαν ακριβά στην οικονομία, ας μην ξεχνάμε τα capital controls που αποτέλεσαν κορυφαίο δείγμα διάλυσης του πιστωτικού συστήματος, δεν ανέχονται πια συμπεριφορές που απειλούν την καθημερινότητά τους. Η επιστροφή στην κανονικότητα γίνεται πια βασικό πρόταγμα και θα ήταν ευχής έργον εάν και ο ΣΥΡΙΖΑ εγκατέλειπε τους αφορισμούς του παρελθόντος. Αλλωστε, όπως φάνηκε από τον περασμένο Μάιο και μετά, η τακτική του παρελθόντος δεν αποδίδει ούτε εκλογικά…

Από την έντυπη έκδοση

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου