Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Ο Αλέξης Τσίπρας μαγεμένος από τα «καλά» της εξουσίας αλλά και πεπεισμένος ότι τα ψέματα είναι μία αποτελεσματική μέθοδος στο διηνεκές δεν αντιλήφθηκε εγκαίρως την ωρίμανση της κοινωνίας, η οποία μάλιστα προήλθε μέσα από την επώδυνη διαδικασία της κρίσης. Ολες οι κοινωνικές και επαγγελματικές ομάδες πλήρωσαν ακριβά τους τυχοδιωκτισμούς και τα πειράματα της κυβέρνησης Τσίπρα. Και αναλόγως συμπεριφέρθηκαν μπροστά στις κάλπες.

Στα τέσσερα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι και περισσότεροι, η μεσαία τάξη εξαϋλώθηκε, η νέα γενιά βρέθηκε αντιμέτωπη με τους μισθούς των 300 ευρώ και την οικονομική στασιμότητα. Μία ματιά στα αποτέλεσμα της Κυριακής δείχνει ότι η Νέα Δημοκρατία βγήκε κερδισμένη στα δυτικά προάστια και στις λαϊκές γειτονιές της δεύτερης περιφέρειας Πειραιά αυξάνοντας την επιρροή της κατά 70% σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2014.

Παράλληλα, όμως, οι πολίτες κουράστηκαν από τη διχαστική ρητορεία του πρωθυπουργού, την κατασκευή εχθρών που λειτουργούσε ως άλλοθι για τις αποτυχίες του, την αναποτελεσματικότητα του κυβερνητικού σχήματος στην οικονομία, στην παιδεία και στο κοινωνικό κράτος.

Το 2015 τα «κόλπα» του Μαξίμου έπιαναν γιατί ο λογαριασμός ακόμη δεν είχε φτάσει στους οικογενειακούς προϋπολογισμούς. Τέσσερα χρόνια μετά το 15% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ πήγε απευθείας στη Νέα Δημοκρατία θεωρώντας ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι ικανότερος για να προχωρήσει τις απαραίτητες αλλαγές χωρίς δισταγμούς και άλλες καθυστερήσεις.

Η ωρίμανση της κοινωνίας φαίνεται από το γεγονός ότι οι παροχές της τελευταίας στιγμής από τον Τσίπρα δεν επηρέασαν το εκλογικό αποτέλεσμα, ενδεχομένως να επιδείνωσαν το κλίμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο επικοινωνιακός εμπαιγμός του Μαξίμου για τη «13η σύνταξη» και η απίστευτη δήλωση του πρωθυπουργού ότι στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και η λέξη των συντάξεων υποβάθμισε τους ψηφοφόρους σε «πιόνια» που θα έβαζαν την τσέπη τους πάνω από το γενικό καλό.

Ευτυχώς δεν ήταν έτσι. Η βελτίωση της οικονομικής κατάστασης των νοικοκυριών θα προέλθει από τη μείωση των φόρων και εισφορών και όχι από τα δήθεν «μόνιμα» επιδόματα λίγες μέρες πριν από τις κάλπες. Η λύση για τους νέους δεν είναι το Δημόσιο, όπου οι θέσεις συνήθως είναι καπαρωμένες από τους κομματικούς φίλους, αλλά οι επενδύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Η παιδεία δεν θα αναβαθμιστεί όσο καιρό τα συντεχνιακά συμφέροντα και οι «μπαχαλάκηδες» έχουν τον πρώτο λόγο σε σχολεία και ΑΕΙ αλλά μόνο εάν υπάρξει αξιολόγηση των δομών και η αριστεία αντιμετωπίζεται ως άμιλλα και όχι ως ρετσινιά.

Ο Τσίπρας τα έβαλε με τις δυνάμεις της κοινωνίας και προσπάθησε να παραπλανήσει τους πολίτες παρουσιάζοντας τις αποτυχίες του ως θριάμβους. Ο Μητσοτάκης από το 2016 και μετά αφουγκράσθηκε τις ανάγκες της παραγωγικής Ελλάδας και επέμεινε σε ένα πρόγραμμα, στο οποίο προτεραιότητα δεν είναι οι παροχές αλλά οι πολιτικές.
Για αυτό και σάρωσε παντού. Και ας ψάχνουν στην Κουμουνδούρου για το «τί έφταιξε»..

Τα νταούλια των αγορών

Από χθες το πρωί τα «νταούλια», που έλεγε και ο Τσίπρας το 2015, έδιναν τον τόνο στο χρηματιστήριο και στην αγορά ομολόγων. Το κόστος δανεισμού του Δημοσίου για τα δεκαετή ομόλογα έπεσε στο 3%, το χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων ετών, ενώ ο γενικός δείκτης του Χρηματιστηρίου Αθηνών εκτινάχθηκε πάνω από 6%. Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού για πρόωρες εκλογές χαιρετίσθηκε από τους επενδυτές που προεξοφλούν ότι η ελληνική οικονομία μπορεί να τρέξει με τη νέα κυβέρνηση Μητσοτάκη. Ο κ. Τσίπρας θεωρούσε ότι δυνατό χαρτί του ήταν οι επιδόσεις της οικονομίας όταν η χώρα έχασε όλους τους αναπτυξιακούς στόχους και τα θηριώδη υπερπλεονάσματα προέκυπταν από την υπερφορολόγηση και την περικοπή δημοσίων επενδύσεων.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου