Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
ΤΟ ΔΡΑΜΑ που ζουν εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες στην καθημερινότητά τους ήρθε να το κάνει στοιχεία και αριθμούς η έκθεση της ΓΣΕΕ. Και η εικόνα τρομάζει. Για την ακρίβεια, τρομάζει το μέγεθος της φτωχοποίησης που «πέτυχε» ο ΣΥΡΙΖΑ: Ενας στους τρεις εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα αμείβεται με λιγότερα από 500 ευρώ το μήνα. Και 251.000 εργαζόμενοι -κυρίως νέοι- αμείβονται με λιγότερα από 250 ευρώ το μήνα. Η «γαλέρα» του Α. Τσίπρα κατάφερε να δημιουργήσει τη «γενιά των 300 ευρώ».
ΗΤΑΝ στις αρχές της κρίσης, το 2010, όταν στο δημόσιο διάλογο είχε αρχίσει να προβάλλει ως τρομερό και ζοφερό το ενδεχόμενο των μισθών και των συντάξεων των 300 ευρώ. Οι περισσότεροι τότε το θεωρούσαν υπερβολικό και εξωπραγματικό να συμβεί κάτι τέτοιο και στη χώρα. Αλλωστε, τα 300 ευρώ τότε ήταν «μισθοί Βουλγαρίας» και «συντάξεις Ρουμανίας». Κανείς δεν φανταζόταν το 2010 και το 2011 ότι θα έρχονταν ο Α. Τσίπρας και το «ασκέρι» του.
Ο «ΝΤΑΟΥΛΙΕΡΗΣ» ήρθε. Και μπορεί ως «νταουλιέρης» να έγινε πολιτικό ανέκδοτο, αλλά ως πρωθυπουργός αποδείχθηκε κάτι πολύ χειρότερο. Αποδείχθηκε «πολιτικός σκιτζής». Ο οποίος, πέραν της -προφανούς πλέον- ανικανότητάς του, απεδείχθη και εξαιρετικά συνεπής στην ταξική εμμονή του. Η φτωχοποίηση όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών στρωμάτων και η εξαφάνιση της μεσαίας τάξης αποδείχθηκαν στρατηγικός στόχος του καπετάνιου της «γαλέρας».
Η εκτεταμένη φτωχοποίηση καθιστά όλο και μεγαλύτερα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας άμεσα εξαρτημένα από την επιδοματική πολιτική και τα «ξεροκόμματα» που κατά καιρούς πετάει πάνω από τα κότερα στο πόπολο ο «ηγέτης».
Η ΔΕ συνειδητή εξαφάνιση της μεσαίας τάξης αποσκοπούσε στην «ικανοποίηση» των φτωχότερων στρωμάτων. Οχι γιατί, έστω μέσω κάποιας ουσιαστικής αναδιανομής, θα ανέβαιναν επίπεδο οι πιο φτωχοί. Κανένας από τους φτωχούς του 2010 ή του 2014 δεν ζει σήμερα καλύτερα απ’ ό,τι ζούσε τότε. Οχι, δεν έχει βελτιωθεί η ζωή κανενός φτωχού. Η όποια «ικανοποίηση» υπάρχει προκύπτει από το ελληνικότατο σύνδρομο της «κατσίκας του γείτονα»: Οι πιο φτωχοί νιώθουν «λιγότερο» φτωχοί επειδή η «γαλέρα Τσίπρα» φτώχυνε και πολλούς άλλους.
ΑΥΤΟ όμως από μόνο του είναι βαθύτατα νοσηρό. Αλλά είναι και καταστροφικό και για την οικονομία και για την κοινωνία. Γιατί καθιστά ακόμα δυσκολότερη την επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά και «παραλύει» τους εργαζόμενους -κυρίως τους νέους- να έχουν δικαίωμα στο όνειρο.
ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ όμως και μια άλλη, πιο «ύπουλη» επιδίωξη του Α. Τσίπρα: να κατεβαίνει από τις θαλαμηγούς της ελίτ και να κάνει τον «καλό» που μοιράζει εφάπαξ δωράκια-ψίχουλα. Το κακό για την «παρέα του Μαξίμου», η οποία έχει αποδείξει πόσο βαθιά υποτιμά τη νοημοσύνη των πολιτών, είναι ότι πιστεύει πως σε δέκα μέρες, με τις «χάντρες» και τα «καθρεφτάκια», μπορεί να ανατρέψει το βίωμα και την πεποίθηση που έχει δημιουργήσει μια πενταετία.
Η εντυπωσιακή αγωνία του πρέσβη
Η ανάρτηση του Αμερικανού πρέσβη στο twitter, αμέσως μετά την καταδρομική επίθεση του Ρουβίκωνα στην κατοικία του, χρειάστηκε δεύτερη και τρίτη ανάγνωση. Είναι δυνατόν, μετά από μια τόσο προσβλητική «ενέργεια», η οποία μάλιστα ερχόταν ως αρωγός της απεργίας πείνας του αρχιδολοφόνου της 17Ν Δ. Κουφοντίνα, να αντιμετωπίζεται από τον κ. Πάιατ με τόση «κατανόηση» και «ανεκτικότητα»; Οταν σε άλλες περιπτώσεις οι ΗΠΑ δεν κρύβουν την οργή τους, δεδομένου ότι μεταξύ των θυμάτων της 17Ν είναι και Αμερικανοί πολίτες.
Πώς ξαφνικά ο κ. Πάιατ αρκέστηκε σε ένα ανώδυνο σχόλιο -«παιδαριώδη βανδαλισμό» χαρακτήρισε το γεγονός- το οποίο καταφανώς επιδίωκε να αποδραματοποιήσει και να υποβαθμίσει τη σημασία της επίθεσης του Ρουβίκωνα;
Οπως τα λεφτά και ο βήχας δεν κρύβονται, έτσι δεν κρύβεται και ο πολιτικός έρωτας του κ. Πάιατ για τον Α. Τσίπρα. Ο Αμερικανός πρέσβης δεν αυτενεργεί. Απλώς εκφράζει και μεταφέρει τον πολιτικό έρωτα του συστήματος Τραμπ για τον Α. Τσίπρα. Δηλαδή για το καλύτερο delivery boy που είχαν ποτέ οι ΗΠΑ στην Αθήνα. «Καθάρισε» το Σκοπιανό χάριν των συμφερόντων του ΝΑΤΟ και, απ’ ό,τι φαίνεται, είναι διατεθειμένος να «λύσει» και το θέμα του Αιγαίου κατά τις επιθυμίες των ΗΠΑ, που θέλουν ειρήνη στο Αιγαίο με ευχαριστημένο τον Ερντογάν. Τίποτα το περίεργο. Το μόνο περίεργο είναι ο χειρισμός του διπλωμάτη. Ο οποίος προδίδει άγχος για το πολιτικό μέλλον του «αριστερού» Α. Τσίπρα.
Ηττα πριν καν ανοίξουν οι κάλπες!
Πρωτοφανής και εντυπωσιακή είναι η επιδημία αποποίησης της υποστήριξης του ΣΥΡΙΖΑ από υποψήφιους δημάρχους. Το φαινόμενο αυτό και σε αυτή την έκταση δεν έχει προηγούμενο στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, με αποτέλεσμα το μεγάλο εκνευρισμό στο Μ. Μαξίμου. Και, εδώ που τα λέμε, δίκιο έχει. Πότε έχει γίνει ξανά ένα κόμμα, και μάλιστα κυβερνών, να έχει χάσει σε 72 δήμους πριν καν ανοίξουν οι κάλπες; Δεν πρόκειται για «μεμονωμένες περιπτώσεις». Οι 72 δήμοι είναι σχεδόν το ένα τέταρτο του συνόλου των δήμων…
Δεν «πουλάνε» οι παροχές
Οι δημοσκοπήσεις διαψεύδουν τις προσδοκίες της κυβέρνησης για αλλαγή του εκλογικού τοπίου μέσω των παροχών. Η δημοσκόπηση της Interview για το Βεργίνα TV -έγινε μετά την εξαγγελία των μέτρων- δείχνει ότι για το 62% των ερωτηθέντων δεν θα επηρεαστεί η ψήφος του από τις παροχές της κυβέρνησης. Και μόνο ένα 22% λέει ότι θα επηρεαστεί. Ουσιαστικά το ίδιο δείχνει και η μέτρηση της Marc για τον ΑΝΤ1: Μόνο το 2,3% λέει ότι θα ψηφίσει τον ΣΥΡΙΖΑ λόγω των παροχών. Η εικόνα της κατάρρευσης του σεναρίου των παροχών ολοκληρώνεται, καθώς και στις δύο μετρήσεις η διαφορά Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ παραμένει περίπου στο 8%.
Μια αγκαλιά που τα είπε όλα
Η θερμή αγκαλιά του Α. Τσίπρα με τον Θ. Λυμπερόπουλο, στο περιθώριο της ομιλίας του πρωθυπουργού στο Αιγάλεω, ήταν εξαιρετικά αποκαλυπτική. Αποκαλυπτική για τον πραγματικό ρόλο του «κόκκινου Θύμιου», ο οποίος δηλώνει «καραμανλικός» ερήμην του Κ. Καραμανλή. Αποκαλυπτική και τη λαϊκιστική πλευρά του Α. Τσίπρα, ο οποίος αγκαλιάζει με μεγάλη ευκολία πρόσωπα που είναι ταυτισμένα με τη χειρότερη μορφή του συνδικαλισμού. Το συνδικαλισμό που είναι ταυτισμένος με το συντεχνιασμό και τον παλαιοκομματισμό. Αυτόν δηλαδή που μαζί με την πελατειακή αντίληψη του κράτους ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για τη χρεοκοπία της χώρας. Αξιοι και οι δύο…
Απορίες
1. Πώς γίνεται οι 120 δόσεις να είναι 24 και τα 500 ευρώ 360;
2. Ο Α. ΜΑΡΤΙΝΗΣ, ΠΟΥ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΗΚΕ ΣΕ 10ΕΤΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗ ΓΙΑ ΜΙΖΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΗΤΑΝ Ο ΒΑΣΙΚΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΣΤΗΝ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ;
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου