Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*
Η ίδια ζήτησε συγγνώμη και πίστεψε πως το θέμα θα έληγε εκεί. Αμ δε. Σε μία κοινωνία που ρέπει προς τον διχαστικό λόγο ανά πάσα στιγμή με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, είναι απολύτως λογικό μία «συγγνώμη» να μην λύνει το πρόβλημα. Η ίδια το γύρισε στην συνωμοσιολογία λέγοντας πως πέφτει θύμα μικροπολιτικής από την ΝΔ και πως ο προφορικός λόγος διαφέρει από τον γραπτό. Δεν έχει καταλάβει, όμως, κάτι πολύ σημαντικό.
Οι νοήμονες δημοσιολογούντες δεν την κρίνουν για αυτό που έγραψε, αλλά για αυτό που σκέφτηκε γράφοντάς το. Λυπάμαι, αλλά καμμία συγγνώμη δεν αναιρεί την ίδια της σκέψη αυτής της άποψης, γιατί πρόκειται περί απόψεως και όχι μίας κακά διατυπωμένης φράσης. Η κυρία Λοΐζου, πιστεύει αυτά που έγραψε και αυτό φαίνεται από σειρά άλλων δραστηριοτήτων της στα social media.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Το πρόβλημα λοιπόν είναι στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί αυτός μαζεύει στις τάξεις του ανθρώπους που είναι φίλα προσκείμενοι στην 17Ν και την ευρύτερη τρομοκρατία. Ανθρώπους που πιστεύουν πως οι τρομοκράτες έχουν ένα ιδεώδες που είναι για τον άνθρωπο. Ανθρώπους που εύκολα θα έκοβαν την Ελλάδα στα δύο για να περάσουν τις απόψεις τους εκεί που μπορούν.
Αυτό που πρέπει να κάνει η κυρία Λοΐζου είναι να ασχοληθεί με την προεκλογική της καμπάνια, να πάψει να μας αμολάει συνωμοσίες και παρωχημένο πολιτικό λόγο και να απογαλακτιστεί από τον πατέρα της τον μεγάλο Μάνο Λοΐζο. Αν καταφέρει και μπει στην ευρωβουλή για να ασχοληθεί με τα πνευματικά δικαιώματα όπως η ίδια θέλει, θα πρέπει να γίνει γιατί είναι η Μυρσίνη και όχι η Λοΐζου.
Προς το παρόν η Μυρσίνη δεν τα πάει και τόσο καλά πάντως.
*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr