Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης*

Έχω μία συνήθεια να πηγαίνω στις τράπεζες μία ώρα πριν κλείσουν, έτσι ώστε να ελαχιστοποιώ την πιθανότητα να πετύχω πολύ κόσμο γιατί οι περισσότεροι πηγαίνουν πρωί. Στις 31 Δεκεμβρίου κάποιου έτους βρέθηκα σε ένα υποκατάστημα τράπεζας των Βορείων Προαστίων.

Φτάνω λόγω κίνησης στις 2 παρά, μπαίνω μέσα και περιμένω στην σειρά μου για να διεκπεραιώσω την υποχρέωσή μου. Στις 14:00 ακριβώς σηκώνεται μία υπάλληλος και κατευθύνεται προς την πόρτα. Σημειώνεται πως οι πολίτες έρχονταν ο ένας μετά τον άλλον ασταμάτητα. Η υπάλληλος ανοίγει την πόρτα, βλέπει μία γυναίκα ακριβώς απ έξω και έναν άνδρα 10 μέτρα πιο μακριά. Κλείνει την πόρτα βάζοντας μόνο την γυναίκα μέσα.

Ο άνδρας μένει εμβρόντητος αφού του έκλεισαν ουσιαστικά την πόρτα στην μούρη. Η υπάλληλος λέει πως δεν θα μπορέσει να εξυπηρετήσει άλλο κόσμο λόγω συνωστισμού για τα τέλη κυκλοφορίας. Ο πολίτης ουρλιάζει λέγοντας πως εξ αιτίας της θα χάσει την προθεσμία. Η υπάλληλος αναιδέστατη του απαντά «ας πηγαίνατε να τα πληρώσετε νωρίτερα, όχι μια ζωή την τελευταία στιγμή».

Ο πολίτης έτοιμος να καταρρεύσει φωνάζει «πριν 10 λεπτά με πλήρωσαν». Η εξυπηρέτηση στο υποκατάστημα έχει πάψει και όλοι κοιτάμε προς την είσοδο/έξοδο. Τότε μου έρχεται μήνυμα, είχε μόλις ανακοινωθεί η παράταση για την αποπληρωμή στα τέλη κυκλοφορίας. Κατευθύνομαι προς την πόρτα, λέω στην υπάλληλο να μου ανοίξει και ενημερώνω τον πολίτη ο οποίος ξεφύσηξε από ανακούφιση.

Χρόνια μετά, ακούμε την υφυπουργό Οικονομικών να λέει πως εάν υπάρχει ανάγκη, τότε θα ανακοινωθεί παράταση για την αποπληρωμή τους. Η αλήθεια είναι πως έχει καταντήσει γελοία η υπόθεση με τα τέλη κυκλοφορίας, αφού ΚΑΘΕ χρόνο δίνεται και μία ολιγοήμερη παράταση. Από την άλλη εάν η κυβέρνηση της δήθεν Αριστεράς σπάσει αυτή την… συνήθεια, δεν θα μας κάνει και εντύπωση.

Φταίει, όμως, η Παπανάτσιου και η κάθε Παπανάτσιου; Απόλυτα ΝΑΙ, αφού αυτή και οι σύντροφοί της είναι υπεύθυνοι για την δημιουργία ενός πλαισίου κανόνων και προθεσμιών το οποίο θα ακολουθούν οι πολίτες, οι οποίοι με την σειρά τους θα εκπαιδευτούν να μην αποπληρώνουν τις οφειλές τους την τελευταία ημέρα της προθεσμίας περιμένοντας να δοθεί παράταση.

Σε μία χώρα με τον πιο γερασμένο στόλο οχημάτων στην Ευρώπη και με τα πιο χαμηλά εισοδήματα, οι παροικούντες τις αφράτες υπουργικές καρέκλες ας αναρωτηθούν εάν το κράτος που διοικούν είναι κράτος πρόνοιας. Είναι δυνατόν να φτάνουμε Νοέμβριο για να μάθουμε το ακριβές ποσό που πρέπει να πληρώσουμε για τα τέλη κυκλοφορίας;

Θα βρεθεί κάποιος από την κυβέρνηση να μας πει, λοιπόν, πως κάθε χρόνο στο περίπου όλοι γνωρίζουμε τι ποσό θα δώσουμε. Μόνο που με τα «περίπου» δεν προχωρά μία χώρα. Ας παραδεχθούν πως είναι ανίκανοι να κάνουν έναν μακροπρόθεσμο οικονομικό σχεδιασμό για να χαμηλώσουμε και εμείς τις απαιτήσεις μας.

ΥΓ. Τα τέλη κυκλοφορίας είναι μόνο ένα μικρό παράδειγμα της σχιζοφρενικής φορολογικής πολιτικής στην Ελλάδα. Υπάρχουν κι άλλοι φόροι και ο καθένας από εμάς μπορεί να αλλάξει τον φόρο με αυτό που τον απασχολεί. Το άρθρο θα παραμείνει ίδιο.

*Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι ο διευθυντής του EleftherosTypos.gr

Ακολούθησέ τον στο Facebook

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]