Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Σήμερα ο πρωθυπουργός βρίσκεται αντιμέτωπος με την σχεδόν καθολική απογοήτευση των πολιτών, που ορισμένες φορές μετατρέπεται και σε οργή.

Η οικονομία συνεχίζει την υφεσιακή της πορεία, η αγορά έχει στενάξει από τα capital controls, η διαπραγμάτευση έχει κολλήσει από την τεμπελιά των υπουργών και ο λογαριασμός του Μνημονίου Τσίπρα διαρκώς μεγαλώνει.
Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν μπορεί να κάνει ούτε μία δουλειά. Οχι μόνο στην οικονομία, όπου οι αρμόδιοι υπουργοί συναγωνίζονται ποιος θα διώξει πρώτος επενδυτές και ποιος θα φαλκιδεύσει την εφαρμογή του προγράμματος που οι ίδιοι συνυπέγραψαν αλλά σε όλους τους τομείς διακυβέρνησης.

Η Υγεία καταρρέει, αλλά ο Πολάκης φροντίζει να ενισχύσει τη συνεταιριστική τράπεζα της εκλογικής του περιφέρειας, στέλνοντας τελεσίγραφο στη διοίκηση του ΕΟΠΥΥ να διαθέσει μέρος από τα ταμειακά του αποθέματα στις συνεταιριστικές τράπεζες.

Η δημόσια τάξη τραυματίζεται από την ανενόχλητη δράση του «γκέτο» των Εξαρχείων και ο ξυλοδαρμός ανώτατου αξιωματικού της ΕΛ.ΑΣ. αντιμετωπίζεται από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου ως μια «κακοήθη ενέργεια».
Στην Παιδεία η αριστεία έχει εξοβελισθεί ως πηγή του κακού και η διοίκηση των ΑΕΙ επιστρέφει στα «δοκιμασμένα πρότυπα» της δεκαετίας του ’80, όπου βασικό ρόλο έχουν οι νεολαίες που κάποτε έχτιζαν τους καθηγητές στα γραφεία τους.

Ακόμη και στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών η κυβέρνηση τα έκανε μπάχαλο. Αυτή τη φορά όχι από ασχετοσύνη, όπως συμβαίνει με την πλειονότητα των μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, αλλά βάσει σχεδίου για τη χειραγώγηση της ενημέρωσης και τη δημιουργία της διαπλοκής της Αριστεράς με πλούσιο εργολαβικό δημόσιο χρήμα. Αντί να επιβάλλει τάξη και κανόνες στο τηλεοπτικό τοπίο, ο κ. Παππάς και η παρέα του κλείνουν κανάλια με καθαρά αντισυνταγματικές μεθοδεύσεις, δημιουργούν ολιγοπώλιο στην ενημέρωση και «προμοτάρουν» με ξεδιάντροπο τρόπο τον «κουμπάρο» εργολάβο, προικοδοτώντας τον με εγγυητικές επιστολές της τελευταίας στιγμής και συμπληρωματικές αναθέσεις.

Οχι ότι μένουν παραπονεμένοι οι προηγούμενοι «εθνικοί εργολάβοι», οι οποίοι πρόσφατα έλαβαν μπόνους επιτάχυνσης δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ για το έργο της Ολυμπίας οδού.

Την ίδια ώρα η κυβέρνηση Τσίπρα εκχωρεί το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στο Υπερταμείο, με πρόεδρο Γάλλο συνεργάτη της Κριστίν Λαγκάρντ και ετοιμάζεται να αυξήσει νωρίτερα τους φόρους σε καύσιμα, καφέ και τσιγάρα για να αποφύγει την εφαρμογή του κόφτη τους επόμενους μήνες.

Το ταλέντο της κυβέρνησης της Αριστεράς είναι ότι για κάθε λύση δημιουργεί ένα πρόβλημα. Οι οικογενειακοί προϋπολογισμοί έχουν ξετιναχθεί, η υπερ-φορολόγηση έχει λυγίσει ακόμη και υγιείς επαγγελματικές ή επιχειρηματικές δραστηριότητες, το κράτος βρίσκεται στα πρόθυρα της τελικής κατάρρευσης.

Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει ότι όποτε γίνουν οι εκλογές θα τις χάσει, για αυτό θα προσπαθήσει να καθυστερήσει το «μοιραίο». Το πρόβλημα είναι ότι οι χαμηλές επιδόσεις της κυβέρνησής του καθιστούν ολοένα και δυσκολότερο το τοπίο στην οικονομία. Ο Προϋπολογισμός με δυσκολία ανταποκρίνεται στο φετινό χαμηλό στόχο για πλεόνασμα 0,5%, αλλά το 2017 ο πήχυς ανεβαίνει στο 1,75%. Οταν εδώ και τρεις μήνες έχουν γίνει μόνο 2 από τα 15 προαπαιτούμενα της υποδόσης των 2,8 δισ., η δεύτερη αξιολόγηση θα διαρκέσει τουλάχιστον μέχρι το καλοκαίρι του 2017. Η επενδυτική ερήμωση και η κυβερνητική ανεπάρκεια θα επιταχύνουν τις πολιτικές εξελίξεις, παρά τις προσπάθειες του κ. Τσίπρα να κρατηθεί στην καρέκλα του. Ο χειμώνας δεν θα είναι δύσκολος μόνο για τους πολίτες αλλά και για το Μαξίμου.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου