Η «έδρα» του βρίσκεται σε ένα πανέμορφο κτήμα, στη Λακκιά Θεσσαλονίκης. Εχει δημιουργήσει στο ισόγειο ένα εργαστήριο κεραμικής όπου μετατρέπει τον πηλό σε σερβίτσια για τα πολυτελή εστιατόρια.
«Ηδη, τα πιάτα μου συνοδεύουν τα εξαιρετικά φαγητά πολυτελών εστιατορίων σε Θεσσαλονίκη, Κεφαλονιά και Βουλγαρία», λέει στον «Ε.Τ.». Η ενασχόλησή του με την κεραμική ήταν αναμενόμενη και… τυχαία! «Μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου η κεραμική ήταν διαρκώς παρούσα. Η μητέρα μου, Χριστίνα Λανσντέιλ Ουίλις, είναι γνωστή κεραμίστρια και μεταξύ άλλων υπεύθυνη -για τέσσερις δεκαετίες- του εργαστηρίου κεραμικής της Αμερικανικής Γεωργικής Σχολής. Αν και εκτιμώ τη δουλειά της μητέρας μου και σέβομαι την καλλιτεχνική φύση της, έως το 2020 δεν είχα ιδιαίτερη στενή σχέση με την κεραμική. Ο εγκλεισμός λόγω της πανδημίας και η πρώτη παραγγελία από οικογενειακό γνωστό που θα άνοιγε εστιατόριο, στάθηκαν οι αφορμές για να αρχίζω να παρασκευάζω πιάτα. Ετσι, κλεισμένος στη Λακκιά, έπαιρνα πριβέ masterclasses από τη μητέρα μου για τον πηλό. Η πρώτη παραγγελία των 400 τεμαχίων στέφτηκε από επιτυχία και ακολούθησαν πολλές άλλες», εξήγησε.
Δουλεύει με πέντε πηλούς (καφέ, μπεζ, γκρι, μαύρο και κόκκινο) και με διάφορες τεχνικές υάλωσης δημιουργεί εξαιρετικά πιάτα. «Η διαδικασία δεν είναι εύκολη. Πρέπει να ζυμώσεις τη μάζα πηλού, να την μετατρέψεις σε μπάλα, να δώσεις το σχήμα του αντικειμένου που θέλεις, να το ξύσεις όσο ακόμη δεν έχει στεγνώσει πλήρως, να το ψήσεις, να το υαλώσεις, να το συσκευάσεις και να το παραδόσεις. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, για να φτιαχτεί ένα πήλινο πιάτο πάνω στο οποίο ο πελάτης του εστιατορίου απολαμβάνει το φαγητό του, απαιτείται δουλειά τριών εβδομάδων!», προσέθεσε.
Σε ό,τι αφορά στις απαιτήσεις των πελατών, τόνισε ότι δεν είναι παράλογες. Συνήθως σχεδιάζουν είτε σε ένα χαρτί είτε στον υπολογιστή, τη διάμετρο και το ύψος του πιάτου που θέλουν. «Ή ακόμη μιλάμε για το ύφος του εστιατορίου που θα ανοίξουν ή και για το φαγητό που θα σερβίρουν. Ολα πρέπει να ταιριάζουν για να βγει ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα», τόνισε. Θεωρεί τον εαυτό του τυχερό, διότι έμαθε δίπλα σε μία εξαιρετική κεραμίστρια, αλλά το κυριότερο ότι ο εξοπλισμός ήταν ήδη στημένος και έτοιμος. «Σε διαφορετική περίπτωση, το κόστος εκτινάσσεται σε τουλάχιστον 10.000 ευρώ απλά για να προμηθευτεί κάποιος τον εξοπλισμό, να βρει τον κατάλληλο χώρο και να αγοράσει τις πρώτες ύλες», είπε.
Εξάρχεια: Προφυλακίστηκε ο 33χρονος Παλαιστίνιος για την επίθεση με λοστό σε βάρος της 29χρονης
Ο Μπρους Ουίλις είχε γίνει δεκτός με πλήρη υποτροφία στο Haverford College των ΗΠΑ, το οποίο μετά από δύο χρόνια εγκατέλειψε αναζητώντας αλλού την τύχη του. Αρχισε να ταξιδεύει και να εργάζεται (ακόμη και ως οικοδόμος ή σερβιτόρος) και όταν συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να βοηθήσει στη σωτηρία του πλανήτη αποφάσισε να γίνει μηχανικός. Σπούδασε στο University of Wales Trinity Saint David, από το οποίο αποφοίτησε με πτυχίο μηχανικού και ειδίκευση στο περιβάλλον και την ενέργεια.
«Προς το παρόν, θέλω να δω ακόμη πιο επαγγελματικά την παρασκευή πιάτων και ποτηριών για πολυτελή εστιατόρια. Ενδεχομένως να προχωρήσω και σε εξαγωγές. Παράλληλα, διδάσκω κεραμική στο εργαστήριο μου στην Καλαμαριά. Ωστόσο, η ζωή πολλές φορές κρύβει ανατροπές. Οπότε κανείς δεν ξέρει πού θα είμαι μετά από πέντε χρόνια…», κατέληξε.
ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ
Η αγάπη του 30χρονου για την κεραμική είναι εμφανής σε κάθε του έργο. Ο Μπρους Ουίλις δεν περιορίζεται σε παραδοσιακές τεχνικές, αλλά πειραματίζεται με νέες τεχνοτροπίες, δημιουργώντας έργα που ξεπερνούν τα όρια της συμβατικής κεραμικής.
Ροή Ειδήσεων 
