Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Η οποία όμως γίνεται με τρόπο που περνά το τρομοκρατικό μήνυμα πως «αν γουστάρουμε καθαρίζουμε και καμιά 50άρια». Τα προειδοποιητικά τηλεφωνήματα είναι καθαρή «επικοινωνία»: Ηθελαν να μην υπάρξουν θύματα από τον ΣΚΑΪ. Αν κάποιος/οι άτυχος/οι περνούσε/σαν εκείνη τη στιγμή έξω από τις εγκαταστάσεις του ΣΚΑΪ, ποσώς τους ένοιαζε…

ΠΟΤΕ μπήκε η βόμβα; Μπήκε σε μια συγκυρία που -μεταξύ άλλων- έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. 1. Βουίζει ο τόπος από το διογκούμενο «σκάνδαλο Πετσίτη» 2. Η συμφωνία των Πρεσπών απειλεί να φέρει τα πάνω κάτω στο πολιτικό προσκήνιο και να ανατρέψει όλους τους σχεδιασμούς. Το «πώς» και το «πότε» θα μπορούσαν εύκολα να οδηγήσουν κάποιον βιαστικό και στο «γιατί», άρα και στο «ποιος». Κι αυτό θα ήταν τουλάχιστον επιπόλαιο. Πόσω μάλλον όταν σε αυτές τις σκοτεινές σκανδαλώδεις υποθέσεις ενδέχεται να εμπλέκονται και «επιχειρηματικοί στρατοί». Ομως εξίσου επιπόλαιο και ανεύθυνο είναι να κλείσει κανείς τα μάτια και να κάνει ότι δεν βλέπει τίποτα. Να αρκεστεί στις φραστικές καταδίκες, οι οποίες αυτή τη φορά ευτυχώς ήταν καθολικές και χωρίς «αστερίσκους». Γιατί τίποτα και ποτέ δεν συμβαίνει εν κενώ και από το πουθενά.

ΔΕΝ μπορεί π.χ. να αγνοηθεί το γεγονός ότι η βία και η ανομία απολαμβάνουν μια ιδιότυπη ασυλία τα τελευταία χρόνια. Δεν μπορεί να μη δοθεί η παραμικρή σημασία στο γεγονός ότι η εγχώρια τρομοκρατία είναι η μοναδική -παγκοσμίως- που δεν «χτυπάει» την κυβέρνηση, αλλά όσους ασκούν κριτική στην κυβέρνηση. Δεν μπορεί να υποβαθμιστεί το γεγονός ότι επί σειρά ετών έχει χτιστεί το «βάθρο της ανεκτικότητας» για την εγκληματική δραστηριότητα ανθρώπων, που… όμως «είχαν ανθρωπιστικά ιδεώδη». Κι αν αυτά ίσως είναι λίγο «παλιά», υπάρχουν και πιο «φρέσκα», τα οποία δεν μπορούν να αγνοηθούν.

Η ΡΗΤΟΡΙΚΗ των «βοθροκάναλων» και των καναλιών που παράγουν μόνο fake news ή οι αφορισμοί για κανάλια που «είναι βραχίονες» κομμάτων ή δηλώσεις αρχηγών κομμάτων για «ανατίναξη» καναλιών «κοντά στον Πειραιά». Και είναι απολύτως συνεπής στο τρίπτυχο «Στοχοποίηση-Απαξίωση-Εξόντωση», το οποίο έχει καθοδηγήσει «επιτυχώς» τη δράση επίσημων και ανεπίσημων «αγώνων» εξόντωσης πολιτικών αντιπάλων. Την ίδια στιγμή, μαζί με τη στοχοποίηση υπάρχει πλεόνασμα διχαστικού λόγου, υπάρχει ένας καθοδηγούμενος ανώνυμος διαδικτυακός οχετός που επενδύει στο μίσος και υπάρχει και μια μεροληπτική ευαισθησία για τα ανθρώπινα δικαιώματα καταδικασμένων και αμετανόητων κατά συρροήν δολοφόνων.

Η ΕΛΠΙΔΑ όλων θα έπρεπε να είναι οι Αρχές να βρουν το συντομότερο δυνατόν τους φυσικούς αυτουργούς της εγκληματικής ενέργειας στο Φάληρο και να τιμωρηθούν παραδειγματικά. Εως τότε όμως δεν μπορεί να «αποσυνδεθούν με το έτσι θέλω» τρομοκρατικές ενέργειες σαν τη χθεσινή από θεωρίες που διακρίνουν τη βία σε «καλή και κακή». Από προτροπές για λιντσάρισμα πολιτικών αντιπάλων. Από δήθεν αριστερές εξυπνάδες ότι το αν οι μολότοφ είναι καλές ή κακές εξαρτάται από το αν είσαι από την πλευρά εκείνων που τις ρίχνουν ή εκείνων που τις δέχονται. Από τον γεμάτο μίσος και ρεβανσιστική διάθεση λόγο πολιτικών προσώπων, όπως ο Π. Πολάκης.

ΟΣΟΙ λοιπόν στοχοποίησαν τον ΣΚΑΪ, όσοι στοχοποίησαν δημοσιογράφους, όσοι στοχοποίησαν πολιτικούς αντιπάλους, οφείλουν να βρουν τρόπο να απαλλαγούν από τη σκιά της ηθικής αυτουργίας σε εγκληματικές ενέργειες σαν τη χθεσινή.

Η Εισαγγελία ακούει;

Η περιγραφή τον θέλει μικρό στο δέμας, αλλά ο «μύθος» που έχει δημιουργήσει τον θέλει τόσο «τεράστιο», ώστε να μην μπορεί να «χαθεί» κάτω από τα μπάζα που δημιούργησε χθες η 10κιλη βόμβα στον ΣΚΑΪ. Επί του παρόντος ο «Μανόλο» ή Μ. Πετσίτης ή «Μανώλης του Παππά» ή «υπάλληλος του Λαυρεντιάδη» ή «κολλητός του Ατρεμίου» λέγεται ότι βρίσκεται κάπου στην Κύπρο. Ισως στην προσπάθειά του να σβήσει όσα περισσότερα ίχνη μπορεί.

Γιατί, όπως λέγεται, μπορεί να υπάρχουν και ίχνη τα οποία δεν σβήνονται. Ισως πάλι βρίσκεται στη Μεγαλόνησο, απλώς για να μη βρίσκεται εδώ. Ασφαλώς έχει σημασία γιατί ο Μ. Πετσίτης βρίσκεται στην Κύπρο. Πιο μεγάλη σημασία όμως έχει η αδράνεια της επιδεικτικά κωφεύουσας πλέον ηγεσίας της Δικαιοσύνης. Και ειδικά της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου. Την Κυριακή είδε το φως της δημοσιότητας ένας «κατακλυσμός» στοιχείων και πληροφοριών για το βίο, την πολιτεία και το «μεταφορικό ρόλο» του «Μανόλο». Κι όμως, η Εισαγγελία δεν βρήκε τίποτα το ενδιαφέρον. Παρότι τα νέα στοιχεία ήρθαν να προστεθούν σε παλαιότερα, αλλά και στη δημόσια ομολογία του Θ. Κιτσάκου, ότι ο Μ. Πετσίτης ενεργούσε στη ΔΕΠΑ, ως «εκπρόσωπος υπηρεσιών του Μαξίμου».

Για την Εισαγγελία δεν δημιουργείται κανένα ερώτημα; Καμία απορία; Οταν μάλιστα σε άλλες υποθέσεις επιδεικνύεται σπουδή και ζήλος. «Υπερβάλλων» λένε κάποιοι. Εύλογος να πω εγώ. Αλλά η αίσθηση της επιλεκτικής ευαισθησίας, κάθε άπρακτη μέρα που περνά, κάνει όλο και πιο βάσιμη την αίσθηση ότι η αδράνεια δεν είναι τυχαία. Επομένως, η Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μάλλον κάτι πρέπει να κάνει.

«Πόρτα» Μαξίμου σε Π. Καμμένο

Ενα μεγαλοπρεπές όχι είχε το Μ. Μαξίμου για την πρόταση του Π. Καμμένου να συγκληθεί Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να απορρίψει τη συμφωνία των Πρεσπών. Ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο αντιμετωπίζεται πλέον ο πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ. από το Μ. Μαξίμου είναι και το γεγονός ότι το όχι στην πρόταση του ΥΕΘΑ δεν έγινε με επίσημη ανακοίνωση, αλλά με απλή «διαρροή κύκλων» του Μ. Μαξίμου…
Οσο κι αν, όπως φαίνεται, βρίσκεται σε ισχύ το New Deal Α. Τσίπρα-Π. Καμμένου («δεν σε ρίχνω πριν από τον Μάρτιο-δεν βάζεις στα ψηφοδέλτιά σου βουλευτές των ΑΝ.ΕΛ.»), το Μ. Μαξίμου δεν δείχνει διατεθειμένο πλέον να αφήνει τον Π. Καμμένο να κάνει ανενόχλητος τις κυβιστήσεις του…

Απορία

1. Λέει κάποιος, ο ΣΚΑΪ «στοχοποιεί» κυβερνητικά στελέχη για τη «στοχοποίησή» του. Δεν το έχει λύσει το πρόβλημα με την κότα και το αβγό, ε;

2. Για πόσες μέρες μπορεί να αλλάξει την ατζέντα η βόμβα στον ΣΚΑΪ;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]