Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην προσπάθεια να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται από τα εκλογικά ποσοστά του, επιχειρεί να χτίσει μια νέα αυτ-απάτη που κινείται πάνω στη στρατηγική του «όλα καλά και όλα ωραία».

ΧΩΡΙΣ κανείς να γνωρίζει τι μπορεί να συμβεί ή ποια ζητήματα μπορούν ακόμα να «ανοίξουν» έως τις κάλπες, μια απλή μέθοδος για να μετρηθεί η «επιτυχία» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είναι να ρίξουμε -με τα σημερινά δεδομένα- μια ματιά στη «λίστα» με τα θέματα τα οποία θα διαχειριστεί η επόμενη κυβέρνηση. Ας δούμε, λοιπόν, τι θα παραδώσουν ο Αλέξης, ο Ευκλείδης και οι σύντροφοί τους.

ΑΣ ξεκινήσουμε με τον κινητήριο μοχλό της οικονομίας. Οι τράπεζες, αν και ανακεφαλαιοποιήθηκαν για τρίτη φορά ύστερα από το λουκέτο του δημοψηφίσματος, αυτή τη στιγμή διάγουν τη χειρότερη περίοδό τους από το 2010. Οι μετοχές είναι φθηνότερες και από τις τσίχλες στο περίπτερο. Ενώ για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων, μόλις το τελευταίο διάστημα ξεκίνησε η θεωρητική συζήτηση. Παράλληλα, όλα δείχνουν πως ο νόμος Κατσέλη μας… αποχαιρετά και πλέον τα όρια προστασίας της α’ κατοικίας θα πέσουν πάρα πολύ χαμηλά, ενώ ο πολυδιαφημισμένος εξωδικαστικός συμβιβασμός, που θα έσωζε χιλιάδες επιχειρήσεις, απέτυχε παταγωδώς.

Η χώρα παραμένει αποκλεισμένη από τις αγορές, με τα επιτόκια των δεκαετών ομολόγων να κινούνται λίγο πάνω ή λίγο κάτω από το 4,5%. Το «μαξιλάρι» με τα λεφτά του ESM μπορεί να χρηματοδοτεί τις δανειακές ανάγκες της χώρας για σχεδόν δύο ακόμα χρόνια. Τα funds δεν έφαγαν το… σανό της Ιθάκης περί «εξόδου» από τη μνημονιακή περίοδο και περιμένουν στη γωνία.

ΚΑΙ ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την ακύρωση του μέτρου που η ίδια είχε ψηφίσει και οι παλαιές συντάξεις δεν θα μειωθούν, έχουν ήδη ανακύψει σημαντικότερα ζητήματα στο Ασφαλιστικό. Πρόκειται για τα αναδρομικά που διεκδικούν οι συνταξιούχοι για παλαιότερες περικοπές. Αλλά και για το συνολικό «οικοδόμημα» του νόμου Κατρούγκαλου, που σύμφωνα με όσα έχουν διαρρεύσει θα κριθεί στο μεγαλύτερο κομμάτι του αντισυνταγματικό. Οπότε θα είναι πλέον αναγκαίος ο σχεδιασμός και η εφαρμογή ενός νέου Ασφαλιστικού.

Η υπερφορολόγηση συνεχίζεται με μένος ενάντια κυρίως στους έχοντες χαμηλά εισοδήματα και στη μεσαία τάξη. Αμεσοι φόροι, ΦΠΑ και ΕΦΚ σε δεκάδες προϊόντα και υπηρεσίες πρέπει άμεσα να μειωθούν, ώστε να πάρουν ανάσα πολίτες και επιχειρήσεις.

ΣΤΟ Δημόσιο η αξιολόγηση έγινε μόνο στα… χαρτιά, ενώ παράλληλα από πόρτες και παράθυρα μπήκαν χιλιάδες νέοι μόνιμοι και συμβασιούχοι. Η πλειονότητα των συγκεκριμένων προσλήψεων δεν αφορά σε κάλυψη πραγματικών αναγκών, αλλά σε ψηφοθηρικό βόλεμα ημετέρων. Την ίδια ώρα που στην Παιδεία επεκτάθηκε ο «θεσμός» του φροντιστηρίου και στους μαθητές δημοτικών σχολείων.

ΤΕΛΟΣ, στον τομέα της ασφάλειας η κατάσταση έχει… μπαχαλοποιηθεί πλήρως. Οποιοσδήποτε μπουκάρει όπου γουστάρει, καίει ό,τι θέλει, την ώρα που χιλιάδες ποινικοί αποφυλακίζονται μέσω του περιβόητου νόμου Παρασκευόπουλου.

ΑΡΑ, για να κάνουμε μια σούμα. Η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να διαχειριστεί τις τράπεζες – ζόμπι, να δημιουργήσει από το μηδέν νέο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα, να επανασχεδιάσει την αξιολόγηση στο Δημόσιο, να ξαναχτίσει την Παιδεία και να επιβάλει το νόμο και την τάξη στην καθημερινότητα. Ε, δεν τα λες και… επιτυχία όλα αυτά, σύντροφε Ευκλείδη!

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]