Γράφει ο Πάνος Αμυράς

Το επιχείρημα του κ. Τσακαλώτου ότι «η κυβέρνηση έχει ταξική μεροληψία υπέρ των αδύναμων τάξεων σε αντιδιαστολή με τις πολιτικές της Ν.Δ.» δεν ισχύει.

Στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ η ανακατανομή εισοδημάτων έγινε με βίαιο τρόπο αλλά σε βάρος των οικονομικά ασθενέστερων. Οι έμμεσοι φόροι εκτινάχθηκαν και η αναλογία τους σε σχέση με την άμεση φορολογία έγινε η επαχθέστερη των τελευταίων δεκαετιών. Επί Νέας Δημοκρατίας σημειώθηκε η πρώτη σημαντική προσπάθεια για μειώσεις φόρων σε μνημονιακή περίοδο. Ο ΦΠΑ της εστίασης από το 23% πήγε στο 13%, η εισφορά αλληλεγγύης μειώθηκε κατά 30%, ανώ είχε συμφωνηθεί με την τρόικα η αποκλιμάκωση του ΕΝΦΙΑ κατά 10% ετησίως.

Αντιθέτως, από το 2015 οι φορολογικές επιβαρύνσεις πολλαπλασιάσθηκαν ενώ κυβέρνηση και δανειστές συμφώνησαν σε μία καταιγίδα αυξήσεων στην έμμεση φορολογία, που όπως γνωρίζουν και οι πρωτοετείς των οικονομικών σχολών και όχι μόνο καθηγητές όπως ο κ. Τσακαλώτος, πλήττει τα φτωχότερα νοικοκυριά. Οι δανειστές ήθελαν σίγουρα λεφτά από την κατανάλωση, η κυβέρνηση δεν είχε αντίρρηση αρκεί να προστατευόταν το κομματικό κράτος.

Ο κ. Τσίπρας ακολούθησε συνταγές ΔΝΤ. Ανέβασε τον ΦΠΑ κατά μία μονάδα (από το 23% στο 24%) ενώ μετέφερε όλα τα τυποποιημένα τρόφιμα από το μεσαίο συντελεστή του 13% στον υψηλό του 24%. Τα ταπεινά μακαρόνια, που δεν στάθηκαν αρκετά να ρίξουν μία κυβέρνηση, όπως εύστοχα είχε προβλέψει το καλοκαίρι του 2015 ο Νίκος Φίλης, έγιναν ακριβότερα, όπως και η εστίαση, ο ΕΝΦΙΑ, η εισφορά αλληλεγγύης, ο ΦΠΑ στα νησιά, οι ασφαλιστικές εισφορές, ο φόρος κατανάλωσης σε καύσιμα, ποτά, τσιγάρα, κρασί, σε καλωδιακή τηλεόραση, ακόμη και στη σταθερή τηλεφωνία. Φόροι, φόροι, φόροι για να χρηματοδοτηθούν προσλήψεις και έξτρα αμοιβές για τους μετακλητούς.

Επίσης η μείωση του αφορολόγητου ορίου από τις 10.500 ευρώ, που βρήκε ο ΣΥΡΙΖΑ κάτω από 8.500 € με δέσμευση για περαιτέρω πτώση στα 5.600 € από το 2020, χτύπησε τους οικονομικά ασθενέστερους και όχι τα επιχειρηματικά τζάκια.

Οσο για τα έσοδα από τη μεγάλη φοροδιαφυγή, που ο πρωθυπουργός τα υπολόγιζε σε 1,5 δισ. ετησίως το 2015, δεν ξεπέρασαν τα 100 εκατομμύρια και τα δημόσια ταμεία γέμισαν από τις μαζικές δημεύσεις τραπεζικών λογαριασμών ακόμη και από μικροκαταθέτες των 1.000 ευρώ.

Επί ΣΥΡΙΖΑ οι φτωχοί έγιναν φτωχότεροι, η μεσαία τάξη υποβαθμίσθηκε, οι μισθοί για τους νέους ξεκινούν από τα 300 ευρώ ενώ οι ολιγάρχες διατήρησαν την προνομιακή τους θέση σε δημόσια έργα, προμήθειες και καύσιμα. Για το λόγο αυτό άλλωστε ο κ. Τσίπρας θα χάσει τις εκλογές. Οι οικονομικά ασθενέστεροι γύρισαν την πλάτη στον ΣΥΡΙΖΑ, μια βόλτα στις λαϊκές συνοικίες χωρίς κλακαδόρους μπορεί να πείσει τους υπουργούς.

Ο ταξικός προσανατολισμός της κυβερνητικής πολιτικής ήταν βαθιά αντεργατικός, όπως θα έλεγε κάποτε και ο πρωθυπουργός. Ξέχασε τους φτωχούς και πίστεψε ότι φτωχοποιώντας τη μέση τάξη θα μεγαλώσει την εκλογική του πελατεία, μόνο που οι κοινωνίες δεν λειτουργούν έτσι και συνήθως τιμωρούν όσους τους υποσχέθηκαν παροχές και τους έδωσαν φόρους και ανέχεια.

Ανακοινώσεις για κλάματα

«Από τις νεοφιλελεύθερες εμμονές του κ. Μητσοτάκη δεν γλιτώνουν πια ούτε οι μαθητές του σχολείου, αφού μέχρι κι αυτοί θα πρέπει να διδάσκονται την… επιχειρηματικότητα και να «ασκούνται» σε επιχειρήσεις. Θα διδάσκονται, άραγε, και Βασικές Αρχές Ίδρυσης offshore εταιριών, ή αυτό θα είναι προσφερόμενο μάθημα μόνο για «άριστους».

Αλήθεια, με τέτοιες ανακοινώσεις ο ΣΥΡΙΖΑ νομίζει ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τις προτάσεις της Νέας Δημοκρατίας; Με επιχειρήματα καφενειακού τύπου, που κατακρεουργούν την έννοια της πολιτικής αντιπαράθεσης; Φαίνεται ότι έχουν διοριστεί όλοι οι Συριζαίοι σε κυβερνητικές θέσεις και στο κόμμα έχουν μείνει τα λιμά που βγάζουν ανακοινώσεις για κλάματα.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]