Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Τον σκληρό -«αδίστακτο» τον λένε άλλοι- χαρακτήρα του πρωθυπουργού τον είχαν δοκιμάσει και νιώσει στο πετσί τους ιστορικά στελέχη της Αριστεράς. Ο Α. Αλαβάνος, ο Φ. Κουβέλης μέχρι να δεχθεί να γίνει πολιτικός υποτακτικός του Π. Καμμένου, ο Π. Λαφαζάνης, ο Δ. Στρατούλης, η Ζ. Κωνσταντοπούλου και αρκετοί άλλοι. Προς τι λοιπόν η έκπληξη από το χθεσινό «άδειασμα» του συμπαθούς συναδέλφου από τον ευρισκόμενο στο βήμα της Βουλής Α. Τσίπρα;

ΟΥΔΕΙΣ δικαιούται πλέον να εκπλήσσεται ή και να δυσαρεστείται από την πολιτική ωμότητα του «πολιτικά ανανήψαντος 45άρη». Ενός πρωθυπουργού, ο οποίος ουσιαστικά λέει σε έναν συνταξιούχο ή έναν ελεύθερο επαγγελματία «δώσε μου το κουλούρι σου, μετά θα σου δώσω μια μπουκιά από αυτό κι εσύ θα μου πεις ευχαριστώ». Ποιος πήγε τις εισφορές των ελευθέρων επαγγελματιών στο 60%(!) και βγήκε χθες να υπερηφανευτεί ότι… μειώνει τις εισφορές; Τι κι αν οι «μειωμένες» εισφορές είναι μεγαλύτερες από αυτές που υπήρχαν, πριν τις αυξήσει η κυβέρνηση; Ποιος άλλος θα τολμούσε να «ειρωνευτεί» την αντιπολίτευση, λέγοντας… ευφυώς «και τώρα τι θα απογίνετε χωρίς βαρβάρους»; Εννοώντας, τώρα που… βγήκαμε από το τρίτο και πιο αχρείαστο Μνημόνιο, για το οποίο φέρει την ακέραιη και αποκλειστική ευθύνη;

ΠΟΙΟΣ άλλος θα είχε το «θάρρος» να πει στους συνταξιούχους με τις κομμένες συντάξεις και την επιβαρυμένη φορολόγησή τους «πανηγυρίστε» που… διασώθηκαν οι συντάξεις πείνας που σας δίνω και κάποιοι… τυχερούληδες από εσάς θα πάρετε και… 20 ευρώ το μήνα παραπάνω; Και μάλιστα τη μέρα που έγινε γνωστό ότι το κυβερνητικό αεροπλάνο -ναι εκείνο που… θα πουλούσαν-σερβίρει πλέον πρωινό 6άστερου ξενοδοχείου με κόστος δεκάδων χιλιάδων ευρώ; Λίγοι έχουν τόσο «ανθεκτικό» πολιτικό περίβλημα. Δοκιμασμένο, άλλωστε, σε «μείζονες δεσμεύσεις», ειπωμένες με τον πιο πειστικό τρόπο: Σκίσιμο Μνημονίων με ένα νόμο κι ένα άρθρο-Εμείς θα βαράμε το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν αναγκαστικά-Διαγραφή του χρέους κ.λπ.

ΑΥΤΟ θα μπορούσε να το κάνει μόνο κάποιος ο οποίος, ενώ έχει «δεσμευτεί» και μάλιστα με βαρύγδουπο τρόπο, ότι π.χ. θα καταργηθεί ο ειδικός φόρος στο κρασί. Αλλά στη σελίδα 12 του Προϋπολογισμού που κατέθεσε, μπορεί να προβλέπει έσοδα 1 εκατ. ευρώ από τον ειδικό φόρο στο Σύνδεσμο Μικρών Οινοποιών Ελλάδος. Ή μόνο κάποιος… αποφασισμένος να «τελειώσει» με το «παλιό» και τη διαφθορά, αλλά βρίσκεται μέσα σε μόλις 4 χρόνια να κρατά στα χέρια του ένα σωρό σκάνδαλα (ΔΕΠΑ, «Ελ. Βενιζέλος», Θριάσιο, EDS, μεταναστευτικό, σφαίρες Σ. Αραβίας, βοσκοτόπια, χάρισμα προστίμων σε επιχειρηματίες κ.λπ.).

ΕΝΑΣ τέτοιος ηγέτης ουσιαστικά είναι ειλικρινής. Αρκεί να μπορεί να το αντιληφθεί ο -καθόλου ανεύθυνος- πολίτης. Το λέει με κάθε τρόπο και με κάθε αφορμή: Μπορώ να πω το οτιδήποτε και το ακριβώς αντίθετό του. Μπορώ χωρίς δισταγμό να κάνω οτιδήποτε θα ευνοήσει τη μακροημέρευση στην εξουσία και την ανέλπιστη καλοπέραση που προσφέρει. Μπορώ να υποτιμώ τη νοημοσύνη και την αξιοπρέπειά σου όσο δεν βάζει ο νους σου. Μπορώ άνετα να είμαι «και με τον αστυφύλαξ και με το χωροφύλαξ». Μπορώ να ντιλάρω και με τη Μέρκελ και με τον Τράμπ και με τον Ιερώνυμο, τι κι αν διακυβεύονται εθνικά συμφέροντα. Μπορώ με άνεση να συγκινούμαι με τον Ζακ, αλλά να αδιαφορώ για τον Κατσίφα.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ δική του ευθύνη πια. Αθελά του αποδείχθηκε πιο ειλικρινής από όλους τους πρωθυπουργούς που κυβέρνησαν τη χώρα. Από όλους. Αλλά με τον εντελώς δικό του τρόπο. Οπότε αγαπητέ, Γ. Αυτιά, μη στενοχωριέσαι που, ενώ τον στήριξες, τώρα σε χρησιμοποίησε από το βήμα της Βουλής. Φταις ίσως κι εσύ -όπως κι όλοι μας- αλλά φταίει κυρίως και ο… Χατζηπετρής.

Ουαί υμίν…

Ο «καιρός των μαγκαλιών», των αυτοκτονιών, των «νεκρών» των ΔΕΚΟ και της «πλέριας» ανθρωπιστικής ευαισθησίας για τους πρόσφυγες πέρασε ανεπιστρεπτί. Διά της ετσιθελικής, μονομερούς «παραγραφής». Αλλά ήρθε ο καιρός της αθλιότητας της Μόριας. Των «τυχαίων» θανάτων. Της δημιουργίας του «Χριστοφοράκου του ΣΥΡΙΖΑ». Και της δεκαετούς κάθειρξης μιας καθαρίστριας -οποία ειρωνεία της μοίρας!- από τον Βόλο, που πλαστογράφησε το απολυτήριο της Πέμπτης Δημοτικού για να μπορεί να δουλεύει σε ένα νηπιαγωγείο. Αξιόποινη και τιμωρητέα η πράξη της. Οσο και η υποκρισία του τότε αντιπολιτευόμενου ΣΥΡΙΖΑ, που φώναζε για την «ταξική δικαιοσύνη». Και τώρα σιωπά. Ούτε διαδηλώσεις. Ούτε «κόκκινα γάντια». Μόνο κάτι μισόλογα. Πέρασε ο καιρός που ερχόταν το «νέο», αποφασισμένο να πατάξει τη διαφθορά και να εξαφανίσει το «παλιό». Κι ήρθε ο καιρός που το «νέο» αποδεικνύεται η πιο παλιά εκδοχή του «παλιού». Πέρασε ο καιρός που η ΠΦΑ θα «τσάκιζε» τη φοροδιαφυγή. Κι ήρθε ο καιρός που οι «δικοί μας» επιχειρηματίες κάνουν πάρτι. Πέρασε ο καιρός της «αθωότητας». Κι ήρθε ο καιρός της αποκάλυψης.

Δημοσκοπήσεις και πραγματικότητα…

Πάνω στο κυβερνητικό κρεσέντο παροχολογίας, η πραγματικότητα επιμένει να είναι «ξεροκέφαλη». Και οι δημοσκοπήσεις να αποτυπώνουν την «ξεροκεφαλιά» της. Η Public Issue δείχνει τη διαφορά Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ στο 16,5%. Ενώ η Pulse (ΣΚΑΪ) την προσδιορίζει στο 9,5%. Και στις δύο περιπτώσεις είναι μη αναστρέψιμη και οι δύο δείχνουν ότι η επικοινωνιακή πολιτική του Μ. Μαξίμου πέφτει στο κενό. Η δημοσκόπηση της Pulse όμως δείχνει και δύο ενδιαφέροντα -επιμέρους ευρήματα-, τα οποία επιβεβαιώνουν πόσο τραγικά λάθος και ατελέσφορη είναι η κυβερνητική στρατηγική. Το 53% δηλώνει ότι η σκανδαλολογία δεν επηρεάζει την ψήφο του, ενώ το 64% δείχνει να ενοχλείται ή να μη συγκινείται από τα παίγνια της κυβέρνησης με την Εκκλησία… Κι όμως, οι πληροφορίες επιμένουν ότι το Μ. Μαξίμου θα συνεχίσει την τακτική της «λάσπης και του ανεμιστήρα» και του «δόγματος Πολάκη-Ρασπούτιν»…

Γιατί τους «ξήλωσαν»;

Το φιάσκο μέγα, αλλά κι εξόχως αποκαλυπτικό. Το ημερολόγιο του 2019 που εξέδωσε η ομάδα εκδόσεων της ΕΛ.ΑΣ. είχαν χάρτες με κράτος «Μακεδονία» (ούτε καν «Βόρεια Μακεδονία») και κράτος «Βόρεια Κύπρος». Το γεγονός προκάλεσε -ευλόγως-σάλο με αποτέλεσμα την απόσυρση του ημερολογίου, αλλά και το «ξήλωμα» της ομάδας εκδόσεων της ΕΛ.ΑΣ., που υπάγεται στο διορισμένο Γραφείο Τύπου της ΕΛ.ΑΣ. Γιατί όμως την «πληρώνει» μόνο αυτή η ομάδα; Αυτενέργησε; Αυθαιρέτησε; Δεν είχε ενημερώσει την πολιτική ηγεσία; Ή υλοποίησε με φιλοτιμία την πολιτική του υπουργείου; Μήπως φτάνουν οι «Ιφιγένειες», οι οποίες απλώς κάνουν την «δουλειά» τους; Ουαί υμίν…

Απορίες

1.Τι… φάρμακο πήρε ο μάρτυρας που θυμήθηκε με καθυστέρηση… 15ετίας στοιχεία για το C4I; Εχει άραγε ευθύνη για τη 15χρονη «ξεχασιά» του;

2.Μετά και το πόρισμα της OLAF για την κακοδιαχείριση κονδυλίων για το μεταναστευτικό, η Δικαιοσύνη θα παραμείνει «τυφλή»;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]