Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΜΠΟΡΕΙ η αύξηση του τουριστικού ρεύματος από το εξωτερικό να έχει προσφέρει πρόσθετα έσοδα στις μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες την τελευταία πενταετία, αλλά πολλά τουριστικά μέρη υποφέρουν. Το ακούς όταν συζητάς με τους μαγαζάτορες. Το βλέπεις από τη συμπεριφορά των Ελλήνων τουριστών, οι οποίοι, ας μην ξεχνάμε, ήταν εκείνοι που άφηναν το χρήμα τις παλιές καλές εποχές.

ΠΡΩΤΟΣ προορισμός για τους καταταλαιπωρημένους πολίτες αποτελούν τα χωριά και τα εξοχικά. Δεύτερος προορισμός τα χωριά και τα εξοχικά φίλων και συγγενών. Σπίτια που ήταν ξεχασμένα για χρόνια και μέρη που θεωρούνταν μπανάλ έγιναν και πάλι μετά από δεκαετίες τρέντι. Τα κάμπινγκ πλημμύρισαν από κόσμο καθώς η επιστροφή στη φύση είναι ο πιο οικονομικός τρόπος για οικογενειακές διακοπές.

ΚΙ ΟΜΩΣ οι περισσότεροι επιχειρηματίες που γκρινιάζουν για την πεσμένη κίνηση δείχνουν να επιμένουν στην παλιά λογική. Θα πάρουμε όσα περισσότερα μπορούμε από όσους έρθουν και του χρόνου βλέπουμε. Και τιμολογούν 15 ευρώ ομπρέλα με ξαπλώστρες, πουλάνε 4,5 € τον καφέ στην παραλία, 8 € τη χωριάτικη στην ταβέρνα. Και πολύ απλά οι Έλληνες τουρίστες τους γυρίζουν την πλάτη. Φτιάχνουν καφέ και μαγειρεύουν στο σπίτι όπου μένουν, στήνουν την ομπρέλα τους και απολαμβάνουν τις μνημονιακές διακοπές τους.

ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ και άλλη επιλογή. Στις συζητήσεις που αναγκαστικά… κρυφακούς από τις διπλανές ομπρέλες κυριαρχεί η αγωνία. Δεν πρόκειται για ανέμελες καλοκαιρινές κουβέντες. Η πληρωμή του ΕΝΦΙΑ, των δανείων, τα φροντιστήρια των παιδιών και η εργασιακή αβεβαιότητα συνδυάζονται με τις βουτιές στη θάλασσα και την ηλιοθεραπεία.

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα διαβάζεις τις προτάσεις του πρωθυπουργού για μέτρα που θα δώσουν αναπτυξιακή πνοή στην Ευρώπη. Αύξηση του πακέτου Γιούνκερ, επιδοτούμενες εποχικές θέσεις για ανέργους και διάλογος σοσιαλιστών – Αριστεράς. Καλά τα ευρωπαϊκά κονδύλια, αλλά αν δεν επανεκκινηθεί η οικονομία με μεταρρυθμίσεις και αλλαγή νοοτροπίας δεν πρόκειται να έρθει καμία ανάπτυξη. Οι ιδέες του Αλέξη Τσίπρα φαντάζουν αστείες ακόμη και στον καντινιέρη της παραλίας. Τι άλλο μένει; Βαθιά ανάσα για μια τελευταία βουτιά στη θάλασσα, πριν από τη δύσκολη βουτιά στη βαλτωμένη πραγματική οικονομία.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου