Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη
Και δευτερευόντως, με τις κονταρομαχίες μεταξύ πολιτικών κομμάτων που βρίσκουν αφορμή για κριτική. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες ελέγχονται για το διάτρητο νομικό πλαίσιο που ισχύει για τη θαλάσσια ασφάλεια, όπως είναι για παράδειγμα το γεγονός ότι δεν υπάρχει όριο ταχύτητας όταν το σκάφος πλέει πέραν των 200 μέτρων από την ακτή, απόσταση που θεωρείται από τους ειδικούς εξαιρετικά μικρή και φυσικά επικίνδυνη για τα σκάφη και τους λουομένους. Ωστόσο, θα δεχθούμε πως τα κενά αυτά είναι αποτέλεσμα συσσωρεμένων λαθών ή αδιαφορίας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις συνολικά.
Τραμπ, Μπάιντεν και το δράμα των ομήρων
Αυτό όμως που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό είναι το πώς χειρίστηκε ο αρμόδιος υπουργός τη συγκεκριμένη υπόθεση. Εδώ η ευθύνη είναι καθαρά προσωπική. Δεν μπορεί ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας να παρεμβαίνει τόσο απροκάλυπτα και με τόση άνεση, από τη στιγμή που ούτε καν η προανάκριση δεν έχει ολοκληρωθεί. Το ότι ο κ. Δρίτσας επέλεξε να μεταβεί αμέσως στην Αίγινα ήταν σωστή απόφαση λόγω του μεγέθους της τραγωδίας.
Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι επιτρεπόταν να δίνει απανωτές συνεντεύξεις και να κάνει δημόσιες δηλώσεις που επηρεάζουν την κοινή γνώμη και αποκαλύπτουν επιλεκτικά σημεία από την προανάκριση. Δεν είναι πολιτικά ορθό για έναν υπουργό να δηλώνει ότι ο κατηγορούμενος ήταν έμπειρος, ούτε να δημοσιοποιεί ο ίδιος στους δημοσιογράφους τα ονόματα των επιβαινόντων στο ταχύπλοο.
Ακόμα και η χθεσινή δήλωση του κ. Δρίτσα ότι το μόνο που ζήτησε από τις λιμενικές αρχές ήταν να μη μείνει καμία πτυχή αυτής της υπόθεσης ανεξερεύνητη, ήταν εκ των ων ουκ άνευ, καθώς κάτι τέτοιο θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένο σε ένα ευνομούμενο κράτος. Εκτός και αν είχε επιφυλάξεις για το αν κάποιοι κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Οι χειρισμοί από την πρώτη στιγμή ήταν εσφαλμένοι, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται ασάφειες και σκιές ως προς το αν τηρήθηκαν οι προβλεπόμενες διαδικασίες κυρίως από τις λιμενικές αρχές. Τα ερωτήματα που έθεταν οι δημοσιογράφοι για τον χρόνο και τις συνθήκες σύλληψης παραμένουν αδικαιολογήτως αναπάντητα από τους αρμοδίους, με αποτέλεσμα η σύγχυση να εντείνεται. Η επίθεση λοιπόν από τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν δικαιολογημένη και όχι τυμβωρυχική, όπως τη χαρακτηρίζει ο κ. Δρίτσας. Ο θεσμικός και ουσιαστικός ρόλος του υπουργού Ναυτιλίας είναι η ενίσχυση των κανονισμών ασφαλείας και τίποτα άλλο. Και πραγματικά, έχει πολλή δουλειά να κάνει.