Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Εδώ και τρία χρόνια ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας δεσμευόταν πως θα υπάρξει δομική αλλαγή στο σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων με σκοπό την καταπολέμηση της παραπαιδείας και την ελεύθερη πρόσβαση των υποψηφίων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ. Υστερα από δεκάδες δηλώσεις και συνεντεύξεις ο Κώστας Γαβρόγλου ανακοίνωσε μια σειρά αλλαγών που προκαλούν την κοινή λογική.

ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ η περιβόητη «ελεύθερη εισαγωγή» σε σχολές έχει τέτοια σχέση με την πραγματικότητα όσο και τα μνημόνια που «έσκισε» ο ΣΥΡΙΖΑ στο παρελθόν. Στις σχολές χαμηλής ζήτησης στις οποίες αναφέρεται ο υπουργός Παιδείας η πρόσβαση είναι ήδη πρακτικά «ελεύθερη», καθώς υποψήφιοι εισάγονται ακόμα και με μέσο όρο βαθμολογίας 3! Αντί λοιπόν να υπάρξει προβληματισμός για τη χαμηλή ζήτηση κάποιων σχολών, για την εισαγωγή ουσιαστικά με «λευκή κόλλα» και για το χαμηλό επίπεδο ποιότητας σπουδών σε αυτά τα Ιδρύματα η κυβέρνηση λαϊκίζει υποσχόμενη θέσεις «φοιτητών» χωρίς κανένα αντίκρισμα για το μέλλον αυτών των παιδιών.

ΔΕΥΤΕΡΟ μεγάλο φάουλ είναι η υποβολή μηχανογραφικού προτίμησης σχολών από τους μαθητές στο τέλος της Β’ Λυκείου. Το υπουργείο επαναφέρει και μάλιστα με χειρότερο τρόπο την επιλογή σχολών που παλαιότερα γινόταν τον Φεβρουάριο, χωρίς καν να γνωρίζουν οι υποψήφιοι ποιες πιθανότητες έχουν να περάσουν και σε ποιες σχολές. Τα τελευταία χρόνια οι μαθητές συμπλήρωναν το μηχανογραφικό τους μετά τη γνωστοποίηση των βαθμολογιών τους και είχαν ξεκάθαρη εικόνα για το πού μπορούν να εισαχθούν οπότε και ανάλογα επέλεγαν τις σχολές.

ΤΡΙΤΟ και χειρότερο απ’ όλα είναι η θεσμοθέτηση των νέων ενδοσχολικών εξετάσεων με κοινά θέματα ανά νομό ή περιφέρεια από τις οποίες θα προκύπτει ο βαθμός απολυτηρίου που θα προσμετράται στην εισαγωγή σε ΑΕΙ – ΤΕΙ. Πρόκειται για μια διαδικασία για την οποία κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει πως θα είναι αδιάβλητη, ενώ συγχρόνως υπερφροντιστηριοποιεί την Γ’ Λυκείου.

Ο κ. Γαβρόγλου έπεσε στην παγίδα όπως αρκετοί υπουργοί Παιδείας στο παρελθόν. Υποσχέθηκε κάτι εντελώς καινούργιο αλλά στην πραγματικότητα υιοθέτησε στο μεγαλύτερο μέρος το σύστημα των Δεσμών της δεκαετίας του ’80. Για πρώτη φορά μπαχαλοποιεί τις ενδοσχολικές εξετάσεις, ενώ είναι αστεία η υποτιθέμενη «ελεύθερη πρόσβαση», την ώρα μάλιστα που οι μαθητές θα αναγκαστούν να αυξήσουν τις ώρες μαθημάτων σε φροντιστήρια και οι γονείς να αυξήσουν αντίστοιχα τις δαπάνες για τη «δημόσια δωρεάν παιδεία».

ΤΑ εκπαιδευτικά συστήματα στις χώρες όπου υπάρχει κανονικότητα δεν αρχίζουν και τελειώνουν στο σύστημα εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Ξεκινούν από την προσχολική ηλικία και δίνουν τις απαιτούμενες γνώσεις και τη μόρφωση σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης. Στη χώρα μας γενιές και γενιές μαθητών ταλαιπωρούνται από ανούσιες αλλαγές του εξεταστικού συστήματος ενώ διαρκώς το σχολείο υποβαθμίζεται. Αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα την ώρα που η έξοδος από την κρίση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αναβάθμιση της Παιδείας. Μέχρι στιγμής, όμως, ουδείς δείχνει να ενδιαφέρεται…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]