Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Όμως ο κ. Τσίπρας δεν είναι ανόητος αλλά πονηρός. Τις δικές του ανοησίες του 2015 τις πληρώνουν τώρα οι πολίτες που είναι κυριολεκτικά εξαγριωμένοι από την υπερφορολόγηση και τις κυβερνητικές υποσχέσεις για τις καλύτερες ημέρες.

Εάν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργούσε με στοιχειώδη πολιτική υπευθυνότητα δεν θα προκαλούσε εκλογές τον Ιανουάριο του 2015 αλλά θα άφηνε την κυβέρνηση Σαμαρά να κλείσει τη διαπραγμάτευση του δεύτερου μνημονίου, να οδηγούσε τη χώρα ξανά στις διεθνείς αγορές ώστε η οικονομία να έπαιρνε τη μεγάλη αναπτυξιακή ανάσα του 2015, που χάθηκε από τα καμώματα του ίδιου και του «πουλέν» του, Γιάννη Βαρουφάκη. Και όταν πάλι βρέθηκε στην εξουσία εάν είχε επίγνωση της κατάστασης δεν θα προκήρυττε το δημοψήφισμα κλείνοντας τις τράπεζες και φέρνοντας τα capital controls για να ολοκληρώσει τις τυχοδιωκτικές του κινήσεις με τις νέες κάλπες τον Σεπτέμβριο.

Λογικό είναι τώρα ο πρωθυπουργός να σφυρίζει αδιάφορα για τις εκλογές. Ξέρει ότι όποτε και εάν τις κάνει θα τις χάσει, για αυτό άλλωστε καλοκαιριάτικα θέλησε να περάσει με 200 ψήφους τον εκλογικό νόμο μήπως στήσει ανάχωμα στη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη που σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις έχουν κυριαρχήσει πολιτικά. Στο Μαξίμου είναι σαφές ότι θέλουν οι εκλογές να γίνουν τον Σεπτέμβριο του 2019 ελπίζοντας ότι μέχρι τότε η οικονομία θα έχει παρουσιάσει σημάδια βελτίωσης και ενώ στο διάστημα που μεσολαβεί θα έχει τεθεί υπό έλεγχο η τηλεοπτική αγορά μέσω του διαγωνισμού για τις άδειες.

Το σχέδιο σκοντάφτει στην πραγματικότητα, που ολοένα δυσκολεύει για τη συντριπτική πλειοψηφία των νοικοκυριών. Η ύφεση στην οικονομία συνεχίζεται, αν και παρουσιάζεται ως ανάπτυξη από το οικονομικό επιτελείο, οι νέοι φόροι γονατίζουν τις επιχειρήσεις και θα αυξηθούν το 2017 όταν η δέσμευση για πρωτογενές πλεόνασμα είναι 1,75% και όχι 0,5% όπως φέτος.
Ο κ. Τσίπρας θα πρέπει να ξέρει ότι ανόητος είναι και αυτός που δεν μαθαίνει από τα λάθη του παρελθόντος. Ο ίδιος έχει υιοθετήσει την οικονομική πολιτική υπερφορολόγησης του Γιώργου Παπανδρέου και έδωσε πολιτική στέγη στα συντεχνιακά συμφέροντα του Δημοσίου. Ομως έτσι δεν ξανακερδίζει εκλογές…

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Αυτές τις ημέρες βλέπουμε τις δύο όψεις του ελληνικού αθλητισμού. Ερασιτέχνες αθλητές που προπονούνται και αγωνίζονται χρόνια στην αφάνεια, όπως η Κορακάκη, οι ιστιοπλόοι μας, ο Γιαννιώτης και ο Πετρούνιας βγάζουν με τις εμφανίσεις και τις δηλώσεις τους το μεγαλείο του αθλητισμού. Την ίδια ώρα εξελίσσεται ένας κυριολεκτικά ανηλεής πόλεμος στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο ενώ το πρωτάθλημα έχει καταστεί πλήρως ανυπόληπτο. Οι Ολυμπιονίκες μας και τα αθλήματά τους οφείλουν πλέον και από τα μέσα ενημέρωσης μεγαλύτερης προσοχής σε σχέση με τους επαγγελματίες της «παράγκας»…

ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΥΡΡΟ ΔΗΜΑ

Όσο και εάν δεν συμφωνούμε με τις εκτιμήσεις του αρθρογράφου της «Αυγής» Δημήτρη Χρήστου για τον Πύρρο Δήμα, μεγαλύτερο λάθος του ήταν η απάντηση στο εξώδικο που απέστειλε στην εφημερίδα ο Ολυμπιονίκης. Ο αρθρογράφος εγκαλεί τον Δήμα γιατί «ενοικίασε το όνομά του στο ΠΑΣΟΚ» λες και ήταν αδίκημα και ενώ στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μετέχουν πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Το λάθος δεν διορθώνεται με νέο λάθος…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής  του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί