Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Οι Πρέσπες δημιουργούν αντίρροπες πολιτικές δυναμικές στις δύο χώρες, κάτι που γίνεται αντιληπτό στις δημοσκοπήσεις σε Ελλάδα και Σκόπια. Ο Ζάεφ βλέπει ότι οι πολίτες των Σκοπίων σε ποσοστά άνω του 70% δηλώνουν ικανοποιημένοι από τις προοπτικές της συμφωνίας των Πρεσπών ενώ αντιθέτως οι Ελληνες την κρίνουν αρνητικά με αντίστοιχα ποσοστά. Το στοιχείο αυτό από μόνο του δείχνει ότι κάτι δεν πήγε καλά με τους χειρισμούς της ελληνικής διπλωματίας.
Οι Σκοπιανοί κέρδισαν γλώσσα, ταυτότητα και κατ’ επέκταση εθνότητα ενώ στην Ελλάδα δεν είναι διακριτό κανένα ουσιαστικό όφελος. Το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» erga omnes έχει ήδη παραβιαστεί από τις συνεχείς αναφορές του Γκόραν Ζάεφ σε «Μακεδονία» και «Μακεδόνες».
Η γειτονική χώρα κέρδισε την πρόσκληση ένταξης στο ΝΑΤΟ που θα γίνει πράξη μόλις ολοκληρώσει τις διαδικασίες αλλαγής του Συντάγματος, χωρίς να απαιτείται η σύμφωνη γνώμη της Ελλάδας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι χάσαμε το δικαίωμα του βέτο αλλά και ότι η χώρα μας θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση όταν από τα μέσα Ιανουαρίου και μετά όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ θα έχουν εγκρίνει την ένταξη των Σκοπίων χωρίς να τους απασχολεί η κύρωση από την Αθήνα.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι με τη συμφωνία των Πρεσπών θα αναπτυχθούν οι οικονομικές σχέσεις με τα Σκόπια δεν ευσταθεί, όταν μάλιστα η επωνυμία «μακεδονική» που έχουν πολλά ελληνικά προϊόντα θα είναι αντικείμενο επεξεργασίας από διμερή επιτροπή. Η Ελλάδα είχε αποκτήσει τον έλεγχο σημαντικών τομέων της οικονομίας των Σκοπίων τη δεκαετία του ‘90, όταν οι σχέσεις των δύο κρατών ήταν τεταμένες. Η οικονομική διπλωματία χτίζεται με χρήματα και όχι με επιτροπές επίλυσης διαφορών.
Τα Σκόπια αναβαθμίζονται διεθνώς και η Ελλάδα παρακολουθεί τις εξελίξεις. Υπό το πρίσμα αυτό οι δημόσιοι καβγάδες μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, κατόπιν υπογραφών στις Πρέσπες, προκαλούν απέχθεια στους πολίτες. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τσακώνονται για το θέμα των Σκοπίων εκτοξεύοντας μάλιστα αλληλοκατηγορίες σχετικά με την «αποστασία» βουλευτών αλλά στα ζητήματα που σχετίζονται με τις καρέκλες εξουσίας ομονοούν.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται ότι οι διαξιφισμοί των κυβερνητικών εταίρων γίνονται με αποκλειστικό κριτήριο την πολιτική τους επιβίωση αλλά ο λογαριασμός έρχεται στο τέλος βαρύς για την κοινωνία.
Η συμφωνία των Πρεσπών θα κυρωθεί από τη Βουλή ενώ ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝ.ΕΛ. θα πραγματοποιήσουν την τελική τους παράσταση διαφωνώντας με φόντο τις επόμενες εκλογές. Μόνο που τώρα ο σχεδιασμός του Μαξίμου δεν έχει συμπεριλάβει στην εξίσωση τον παράγοντα κοινή γνώμη, που απορρίπτει σε συντριπτικό βαθμό τόσο τη συμφωνία με τα Σκόπια όσο και τους χειρισμούς της κυβέρνησης.
Για αυτό ο Ζάεφ πανηγυρίζει και ο Τσίπρας είναι απομονωμένος ακόμη και από τον εταίρο του.
Επικίνδυνα παιχνίδια με τις απελάσεις
Οι καταγγελίες για απόπειρα εξαγοράς βουλευτών των ΑΝ.ΕΛ. προκαλούν πλέον γέλιο, πολύ περισσότερο όταν ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς δηλώνει ότι ορισμένοι βουλευτές των Ανεξαρτήτων Ελλήνων θα ψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών κόντρα στην πρόθεση του προέδρου τους.
Τώρα υπάρχουν νέες καταγγελίες που συνδέονται με τις απελάσεις των Ρώσων διπλωματών. Το παιχνίδι γίνεται επικίνδυνο γιατί οι διπλωματικές εξελίξεις δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης αλλά φαίνεται ότι κινούνται από άλλες δυνάμεις. Ελπίζουμε να αντιλαμβάνονται όλοι στο Μαξίμου ότι τα εύκολα «ναι» στα αιτήματα του ξένου παράγοντα μπορεί να προκαλέσουν διπλωματικές κρίσεις με επιπτώσεις σε μεγάλο βάθος χρόνου.
Οι απελάσεις των Ρώσων διπλωματών βάζουν τη χώρα μας στο επίκεντρο της διαμάχης Ουάσιγκτον-Μόσχας και αυτό δεν είναι θετικό στοιχείο για τα εθνικά μας συμφέροντα. Φανταστείτε οι απελάσεις να είχαν γίνει από κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, τι συγκεντρώσεις θα είχαν γίνει από τον ΣΥΡΙΖΑ έξω από την αμερικανική πρεσβεία…
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]