Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
Μπορεί ακόμα και να υπερασπίζεται με το ίδιο πάθος τα ακριβώς αντίθετα από όσα υπερασπιζόταν στο παρελθόν. Υπάρχει κάτι, όμως, που δεν πρόκειται να κάνει ποτέ. Να ζητήσει μια τεράστια συγγνώμη από τους πολίτες για τον τεράστιο λογαριασμό που τους φόρτωσε.
ΑΚΟΜΑ και χθες στη Βουλή ισχυρίστηκε πως «η 5η Ιουλίου 2015 είναι φως και δύναμη στην ιστορία του ελληνικού λαού. Είμαστε βαθιά περήφανοι. Ηταν μια κορυφαία πράξη αντίστασης». Τέτοια διαστρέβλωση της πραγματικότητας δεν έχει υπάρξει ποτέ και από κανέναν πολιτικό.
Ο Αλέξης Τσίπρας μπορεί να κέρδισε με 62% στο ψευδοδημοψήφισμα, αλλά όπως έχουν αποκαλύψει οι τότε κολλητοί του σύντροφοι Γιάνης Βαρουφάκης και Ζωή Κωνσταντοπούλου «εκείνο το βράδυ το κλίμα στο Μαξίμου ήταν πένθιμο». Αυτό αποδεικνύεται ιστορικά και από το γεγονός πως την αμέσως επόμενη ημέρα υπήρξε σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών στην προσπάθεια του πρωθυπουργού να βρει στήριξη από τα υπόλοιπα κόμματα ώστε να αποφύγει η χώρα την έξοδο από την ευρωζώνη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στο πρώτο εξάμηνο του 2015 κυβερνώντας με ένα απίστευτο πολιτικό κοκτέιλ άγνοιας και ανικανότητας έπαιξε το μέλλον της χώρας σε μια παρτίδα… μπλόφας. Το Μαξίμου από τη μια έψαχνε να βρει το άλλοθι για να πραγματοποιήσει την κωλοτούμπα και από την άλλη πίστευε ότι οι Ευρωπαίοι δεν θα τολμήσουν να προχωρήσουν στο Grexit.
Στόχος του Μασκ: Τα εργασιακά δικαιώματα
ΚΙ όμως ο Αλέξης Τσίπρας εκείνο το βράδυ της 5ης Ιουλίου συνειδητοποίησε πως είχε βάλει τη χώρα σε τροχιά εξόδου από την Ευρώπη. Γι’ αυτό και από την επόμενη ημέρα άλλαξε ρότα. Πέταξε στα σκουπίδια τα επαναστατικά τσιτάτα και έτρεξε να υπογράψει το βαρύτερο μνημόνιο χωρίς καν να μπορεί πλέον να διαπραγματευθεί.
ΑΥΤΟ το επαναστατικό σόου με το οποίο εξαπάτησε τους ψηφοφόρους πλήρωσε και θα πληρώνει για πολλά ακόμα χρόνια ο ελληνικός λαός. Ο Αλέξης Τσίπρας, όμως, δεν πρόκειται ποτέ να ομολογήσει το τεράστιο πολιτικό «έγκλημα» που διέπραξε. Γι’ αυτό και θα συνεχίζει όσα χρόνια κι αν περάσουν να… θριαμβολογεί.
Ισως και να μην είναι εντελώς παράλογη η στάση, γιατί αν αποδεχόταν την ευθύνη για το καταστροφικό πρώτο εξάμηνο του 2015 τότε θα έπρεπε όχι μόνο να παραιτηθεί από πρωθυπουργός αλλά ακόμα και να αποχωρήσει από την πολιτική. Και η έως τώρα κυνική συμπεριφορά του έχει δείξει ότι αυτό που τον ενδιαφέρει είναι μόνο η δική του πολιτική επιβίωση.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]