Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Μόνο τον Ιούλιο οι αφίξεις ξεπέρασαν τις 24.000 και υπάρχουν φόβοι ότι ως τέλος του χρόνου θα γίνουν 200.000! Από τον Ιανουάριο ως τις 7 Αυγούστου έφτασαν διά θαλάσσης στην Ιταλία 100.000 πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή και την Αφρική – οι περισσότεροι μετά το κλείσιμο του Βαλκανικού Διαδρόμου και τη συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, από τους 3.200 πρόσφυγες που πνίγηκαν φέτος στη Μεσόγειο οι 2.750 κατευθύνονταν στην Ιταλία.
Τα χθεσινά δημοσιεύματα των ιταλικών εφημερίδων δείχνουν μια κυβέρνηση και μια τοπική αυτοδιοίκηση σε κατάσταση αμηχανίας και πανικού, μολονότι η χώρα διανύει μια από τις πιο ανθηρές τουριστικές περιόδους!
Οι επαναστατικές φαντασιώσεις
Το πρόβλημα εστιάζεται σε δύο συνοριακές τοποθεσίες και στην πόλη του Μιλάνου, αλλά σύντομα θα αφορά όλη την επικράτεια, αφού το 25% των δήμων που δεν φιλοξενούν πρόσφυγες θα κληθούν να δημιουργήσουν νέα hotspots.
Δύο μικρά «Καλαί» έχουν ξεφυτρώσει στα σύνορα με τη Γαλλία και την Ελβετία. Το πρώτο, στη Βεντιμίλια, όπου φιλοξενούνται 600 πρόσφυγες σε κέντρο υποδοχής του Ερυθρού Σταυρού και το δεύτερο στο Κόμο, όπου 400 Σομαλοί και Ερυθραίοι (κυρίως έφηβοι και παιδιά) κοιμούνται έξω από τον σιδηροδρομικό σταθμό με την ελπίδα να περάσουν στην Ελβετία. Όσοι τα βρίσκουν σκούρα επιστρέφουν στις ιταλικές μεγαλουπόλεις, με αποτέλεσμα χθες ο δήμαρχος του Μιλάνου να σημάνει συναγερμό για τη στέγαση 3.300 προσφύγων.
Ήδη παρατηρείται έξαρση της ξενοφοβίας, η Lega και η Forza Italia καλούν τον Ρέντσι να ανακόψει το κύμα των «λαθραίων» και οι δήμαρχοι άρχισαν τις γκρίνιες. «Μανάτζα!» (π’ ανάθεμα) που θα έλεγαν και οι γείτονες.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί