Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς*
Τα παραπάνω λόγια τα είπε χθες ο Αλέξης Τσίπρας αναφερόμενος στο καλοκαίρι του 2015 όταν εξαιτίας ων δικών του επιλογών και της πολύωρης διαπραγμάτευσης που έκανε η Ελλάδα αναγκάστηκε να πληρώσει πολύ περισσότερα εκατομμύρια ευρώ από όσα θα έπρεπε και να βυθιστεί ακόμη περισσότερο στην κρίση που μας ταλαιπωρεί.
Το mea culpa του πρωθυπουργού για τα τραγικά γεγονότα του 2015 έτυχε να ακουστεί την ίδια ημέρα που ο ίδιος, ως αποτέλεσμα μίας άλλης πολύωρης διαπραγμάτευσης του, υπέγραφε στις Πρέσπες την δική του λύση για το σκοπιανό.
Με χαλαρή διάθεση, γέλια και κούφιες υποσχέσεις για το μέλλον ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για γάμο αγνοώντας ότι λίγα μέτρα πιο πέρα κάποιοι διαδηλωτές έτρωγαν απίστευτο ξύλο από τα ΜΑΤ και φυσικά δεν τον συγκίνησαν οι καμπάνες της Φλώρινας που χτυπούσαν πένθιμα όσο ο ίδιος ανέλυε την συμφωνία που πέτυχε ο ίδιος.
Το ερώτημα είναι, τι αξία θα έχει αν λίγα χρόνια αργότερα ο Αλέξη Τσίπρας βγει πάλι να ζητήσει συγνώμη για την απόφασή του και να μιλήσει για τα δεδομένα που δεν είχε όταν δέχθηκε την… γραβάτα του Ζάεφ;
Υπάρχει κάποια ουσία στην παραδοχή ενός τόσο μεγάλου λάθους; Οχι!
Οταν ο πρωθυπουργός μιας χώρας καταλάβει ότι οι αποφάσεις του ήταν λανθασμένες δεν λέει ότι έγιναν γιατί δεν είχε τα δεδομένα της εποχής, αλλά μαζί με το συγνώμη παραδίδει και την εξουσία.
Οταν ο κ. Τσίπρας βγαίνει να πει ότι έκανε λάθος στους χειρισμούς του το 2015 δεν μπορεί να ζητά απλά να του πούμε «δεν πειράζει αγόρι μου. Ολοι κάνουμε λάθη»!
Εξελέγη σε αυτή την θέση γι να μπορεί να βλέπει πιο μακριά από την μύτη του και τα χαρτιά που έχει μπροστά του και τόσο στην οικονομία όσο κι στο σκοπιανό οι αντίθετες φωνές για την συμφωνία υπήρχαν κι υπάρχουν.
Θα μπορούσε λοιπόν και τότε και τώρα να μην τις αφορίσει μιλώντας για εθνικιστές, γερμανοτσολιάδες αλλά να τις αξιολογήσει και να μην ζητήσει κατόπιν εορτής συγνώμη.
Το συγνώμη είναι μία όμορφη λέξη που δείχνει πράγματα, αλλά δεν μπορεί να σβήσει τα αποτελέσματα των πράξεών μας. Και όταν αυτά τα αποτελέσματα είναι οδυνηρά μόνο ένα συγνώμη στα λόγια δεν αρκεί. Τότε χρειάζονται πράξεις, αλλά αυτές έχουν κόστος…
*Ο Μιχάλης Μαρδάς είναι αρχισυντάκτης του ΕleftherosTypos.gr
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]