Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Οι δρόμοι του μεταξιού ή του κρασιού μπορούν να κοπούν στη μέση, αν υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων. Στην περίπτωση του Σκοπιανού, οι εμπορικές ονομασίες προϊόντων προμηνύουν όχι απλά σύγκρουση, αλλά έναν επιχειρηματικό και πολιτικό πόλεμο για γερά νεύρα και ατσαλένιες αντοχές.

Ας πάρουμε για παράδειγμα τα κρασιά. Αν κάποιος κάνει μια απλή περιήγηση σε ταξιδιωτικές ιστοσελίδες γαστριμαργικού τουρισμού ή σε ιστοσελίδες Σκοπιανών οινοποιίων που φημίζονται για τα κρασιά τους, θα δει ότι παντού αναφέρονται ως μακεδονικά, νέτα σκέτα.

Η Bovin Winery, για παράδειγμα, διαφημίζεται «ως το πρώτο οινοποιείο στη Μακεδονία», ενώ η ιστοσελίδα του Popova Kula Winery ξεκινά την παρουσίαση με την αναφορά πως η παραγωγή κρασιού αποτελεί σημαντικό κομμάτι της «μακεδονικής ιστορίας, από τα χρόνια του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου».

Να υποθέσουμε πως ανάλογες επιχειρήσεις, όχι αποκλειστικά κρασιού, και εταιρικές παρουσιάσεις που συνδέουν τη Μακεδονία με τα τοπικά προϊόντα της ΠΓΔΜ υπάρχουν χιλιάδες. Πώς ακριβώς θα αλλάξουν όλα αυτά τα κείμενα, οι ετικέτες, οι καταχωρίσεις, οι συμμετοχές σε διεθνείς εμπορικές εκθέσεις, τα συμβόλαια και οι εμπορικές συμφωνίες;

Σύμφωνα με το πρώτο κείμενο του Μαξίμου, αυτό που για την ώρα προβλέπεται είναι ότι «καθιερώνεται ομάδα εργασίας ειδικών, η οποία από το 2019 και μέσα σε 3 χρόνια θα πρέπει να διευθετήσει θέματα εμπορικών σημάτων».

Βάσει λογικής, μόνο αν αυτή η ομάδα εργασίας αποτελείται από σούπερ ήρωες με υπερδυνάμεις θα καταφέρει να διασχίσει αυτό το δαιδαλώδες τοπίο και να βρει την άκρη του. Ένα τοπίο που ήταν ούτως ή άλλως μπερδεμένο και πριν.

Οι Ελληνες εξαγωγείς εκφράζουν τον προβληματισμό τους για τις πιπεριές Φλωρίνης, που στο εξωτερικό είναι γνωστές ως «μακεδονικές πιπεριές», για το πράσινο μακεδονικό πιπεράκι, τον μακεδονικό χαλβά και φυσικά τα κρασιά της Βορείου Ελλάδας.

Η κρατική πιστοποίηση προϊόντων είναι μια δύσκολη, ούτως ή άλλως, διαδικασία που κρατά χρόνια και δέχεται διαρκώς επιθέσεις. Το μάθαμε καλά στις περιπτώσεις της ελληνικής φέτας και του γιαουρτιού, όπου ο πόλεμος εξακολουθεί να μαίνεται. Φανταστείτε τα μαχαίρια που θα βγουν για το χαλβά…

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]