Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Οι συνταξιούχοι θα δουν τις αποδοχές τους να μειώνονται κατά 18% από τον Δεκέμβριο. Τα «ματωμένα» πλεονάσματα των Σαμαροβενιζέλων, της τάξης του 4%, καθαγιάσθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ και έγιναν 5,2%. Οι ρυθμίσεις για το χρέος κόλλησαν μεταξύ ΔΝΤ και Βερολίνου. Αντί να τελειώσουν τα μνημόνια, όπως υποσχόταν ο πρωθυπουργός, μπαίνουμε σε νέο γύρο σκληρής λιτότητας.

Αλλωστε, ο Αλ. Τσίπρας έχει ένα μοναδικό ταλέντο. Χάνει όποιον στόχο θέτει. Πέρυσι τέτοια εποχή το Μαξίμου θεωρούσε ως εθνικό διακύβευμα την ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Αποτυχία πλήρης.

ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΝΕΟ «σουξέ» της κυβέρνησης ήταν η καθαρή έξοδος. «Θα δανειζόμαστε από τις αγορές, δεν χρειαζόμαστε δίχτυ ασφαλείας, όποιος προτείνει προληπτική πιστωτική γραμμή είναι ανθέλληνας» ήταν η βασική γραμμή του οικονομικού επιτελείου, που κατέρρευσε μέσα σε λίγες ημέρες. Η αναταραχή στην Ιταλία και ο σχηματισμός μιας αλλοπρόσαλλης όσο και λαϊκίστικης κυβέρνησης, που θυμίζει την «πρώτη φορά Αριστερά», προκάλεσε την αντίδραση των αγορών ανεβάζοντας τα επιτόκια δανεισμού. Οχι μόνο στην Ιταλία αλλά και στην Ελλάδα, που θεωρείται αδύναμος κρίκος, με αποτέλεσμα το υπουργείο Οικονομικών να αναβάλει την προγραμματισμένη για το καλοκαίρι έκδοση δεκαετούς ομολόγου. Τα επιτόκια, που τον Απρίλιο είχαν πέσει στο 3,8%, τώρα ανεβαίνουν προς το 5% καθιστώντας απαγορευτικό το κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους.

«ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ καλώς εναντίον μας». Η κυβέρνηση έχει παγιδευτεί στο κατασκεύασμα της καθαρής εξόδου και ετοιμάζεται για άλλη μία άτακτη υποχώρηση. Ομως, στο Μαξίμου δεν ενδιαφέρονται για τα επιτόκια αλλά για τα ποσοστά. Η χώρα έχει ήδη εισέλθει σε προεκλογική περίοδο, με πιθανότερο ενδεχόμενο να στηθούν κάλπες τον Μάιο του 2019. Ο κ. Τσίπρας θα προτιμούσε τον προσεχή Σεπτέμβριο για να προλάβει την ψυχρολουσία που θα δεχθούν οι συνταξιούχοι από τις μειώσεις, αλλά τα «νερά είναι βαθιά». Το προβάδισμα της Ν.Δ. παραμένει στο 10% και μόλις θα ακουστεί η λέξη «εκλογές» θα διευρυνθεί όταν κανείς, πλην των βολεμένων, δεν θα έχει λόγο να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ που μεσολαβεί μέχρι τις κάλπες το βασικό μέλημα της παρέας του πρωθυπουργού είναι το πώς θα μειώσει τη διαφορά από τη Ν.Δ. και όχι το πώς θα πετύχει καλά επιτόκια σε δημοπρασία ομολόγων. Μόνο που η χώρα δεν μπορεί να χάνει άλλες ευκαιρίες. Στα 3,5 χρόνια διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η οικονομία οπισθοχώρησε, οι θεσμοί διαβρώθηκαν, ο κομματισμός στο Δημόσιο κλιμακώθηκε και το βιοτικό επίπεδο των νοικοκυριών επιδεινώθηκε.

ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ όπλο που έχει απομείνει στους αγωνιστές του Μαξίμου είναι το «μίσος». Προσπαθούν να διχάσουν την κοινωνία, δημιουργούν εχθρούς, φοράνε ταμπέλες σε όσους δεν συμφωνούν μαζί τους. Το πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών έχει καταλάβει το κόλπο και δεν λαμβάνει μέρος στον τοξικό πόλεμο της κυβέρνησης. Γιατί κάποτε τα ψέματα τελειώνουν για όλους. Ακόμη και για τον πρωθυπουργό.

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]