Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*
Ένα 13χρονο παιδί έπεσε νεκρό από πυροβολισμούς στην Άμφισσα, οι αστυνομικοί της Θεσσαλονίκης, που από τύχη δεν είχαν νεκρό ή τραυματία από τα πρόσφατα επεισόδια, βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την εγκληματική αδιαφορία της κυβέρνησης, οι συνάδελφοί τους στην Αθήνα εξάρθρωναν πολυμελή σπείρα εμπόρων ναρκωτικών, ξεχασμένα όπλα ανακαλύπτονταν σε σπίτι κατηγορούμενου για συμμετοχή στο σχέδιο «Γοργοπόταμος», ενώ αγανακτισμένοι κάτοικοι των «κράτους» των Εξαρχείων αρχίζουν να συναντιούνται με πολιτικούς αρχηγούς μπας και κάποιος τους ακούσει.
Ταυτόχρονα, μια δικαστική υπόθεση από το καθόλου μακρινό 2012 επανέφερε τη μεγάλη πληγή των κουκουλοφόρων που καίνε ανενόχλητοι την καρδιά της Αθήνας. Μια πληγή που όχι μόνο δεν έκλεισε, αλλά αιμορραγεί καθημερινά από το δόγμα «ανοχή στη βία».
Χθες βέβαια ο πρωθυπουργός επέλεξε να εστιάσει στην ανάπλαση του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή. Μια χαρά θέμα βρήκε για να επικοινωνήσει την ευαισθησία του για το περιβάλλον, ένα πάρκο «εύκολο» και πρόσφορο για μεγάλα λόγια και ακόμα μεγαλύτερες θεωρίες. Φυσικά δεν τόλμησε να συγκαλέσει ανάλογη σύσκεψη στο Μαξίμου για το Πεδίον του Άρεως.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Εκεί που δεν τολμάει να πατήσει κανείς μόλις αρχίσει να σουρουπώνει, εκεί που ο εισαγγελέας έχει διατάξει έρευνα για να διερευνήσει τις καταγγελίες κατοίκων για διακίνηση ναρκωτικών και παρεμπόριο. Όπως δεν έκανε ποτέ σύσκεψη για τη βία και την ανομία στα Εξάρχεια, για την κατάλυση του ασύλου και για τους «γνωστούς άγνωστους», που στο όνομα του δήθεν ακτιβισμού και της αλληλεγγύης επιχειρούν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους.
Έλα όμως που δεν είναι εύκολο. Ο νόμος και το δίκαιο δεν επιβάλλονται από διάσπαρτες ομάδες, που με κουκούλες και μολότοφ σπάνε, καίνε και απειλούν. Το ξέρουν άλλωστε καλά και οι ίδιοι, οι οποίοι όταν περιέλθουν σε κάποια αδύναμη στιγμή ζητούν την επιβολή του νόμου από τα όργανα της τάξης.
Όταν τους κλέψουν, για παράδειγμα, φωνάζουν την Αστυνομία. Και όταν βρίσκονται στη φυλακή και ζητούν άδεια, επικαλούνται το νόμο και το κράτος που δεν αναγνωρίζουν. Αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία.
*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]