Γράφει ο Γιῶργος Μιχαηλίδης

Γονείς που σκοτώνουν τα βρέφη τους, που ξυλοκοπούν ή ακόμα και βιάζουν τα παιδιά τους γίνονται γνωστοί από υποθέσεις που δήθεν φέρνουν προ τετελεσμένων μικρές και κλειστές, ή μεγάλες και απρόσωπες κοινωνίες. Ας είμαστε ειλικρινείς, η ελληνική κοινωνία είναι φοβική και κλειστή, καθώς φροντίζει να διαφυλάττει τα πάντα εντός του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος.

Αυτό αφορά τόσο τα τέρατα που έκαναν τις παραπάνω πράξεις, όσο και τους «νοικοκυραίους» που γνώριζαν, ή έστω υποψιάζονταν και επέλεξαν να μην δράσουν για να μην… «μπλέξουν». Τα πράγματα είναι απλά.

Τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας δεν είναι φαινόμενο των ημερών μας. Υπήρχαν αιώνες τώρα, μόνο που κρύβονταν καλά από την… ιερή ελληνική οικογένεια. Κοριτσόπουλα που σπαζοκεφάλιαζαν τα βρέφη που γεννούσαν από μία εφηβική σχέση, κόρες που κλείνονταν σε στάνες για να μην τις δει ο κόσμος εγκύους, γονείς που ξυλοκοπούσαν μέχρι θανάτου τα παιδιά τους και άρρωστοι μέθυσοι που βίαζαν τις γυναίκες και τα παιδιά τους, έβρισκαν ασυλία από την ελληνική οικογένεια που δεν ήθελε να αποκτήσει την ρετσινιά του διαλυμένου σογιού.

Τα social media, και η έκρηξη της ειδησεογραφίας του διαδικτύου ευτυχώς βοήθησαν στο ορισμένα από αυτά τα περιστατικά να έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Οι αρμόδιοι επιστήμονες ωστόσο φανερώνουν μία τραγική εικόνα που δεν μπορεί να μας κάνει να αισιοδοξούμε. «Κακώς μίλησες, και έδωσες τροφή στον κόσμο να μας σχολιάζει», είναι το πρώτο πράγμα που λέει το στενό οικογενειακό περιβάλλον στα θύματα της οικογενειακής βίας.

Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς: Οι αδύναμοι πού θα βρουν προστασία; Ποιες είναι οι δομές που μεριμνούν για τα άτομα αυτά; Είναι κρατικές ή ιδιωτικές που ζητιανεύουν δικαίως για χρηματοδότηση προκειμένου να φέρουν εις πέρας το τιτάνιο μα και θεάρεστο έργο τους;

Η Αστυνομία δεν μπορεί και δεν πρέπει να ασχολείται με την επίλυση των θεμάτων αυτών, αλλά με την εξιχνίαση. Στην παρούσα φάση, όμως, δεν κάνει τίποτα από τα δύο. Καταγγελίες για περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έχουν γίνει κατά καιρούς, καταπέφτουν όμως καθώς η Αστυνομία δεν έχει αποδείξεις. Λυπάμαι, αλλά αυτή είναι δουλειά της Αστυνομίας και όχι του καταγγέλλοντος να τις προσκομίσει.

Έχουμε κρατικές υπηρεσίες, λοιπόν, που εξιχνιάζουν αν το ημιυπόγειό σου είναι πλυσταριό ή κρεβατοκάμαρα, αλλά δεν έχουμε πρόνοια για αθώες ψυχούλες που υποφέρουν για χρόνια στα υπόγεια αυτά…

Η γελοιογραφία του Γιάννη Δερμεντζόγλου για τον Ελεύθερο Τύπο είναι ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό μπορείς να βρεις στο ελληνικό ίντερνετ αυτές τις μέρες.

Ο Γιῶργος Μιχαηλίδης είναι διευθυντής του EleftherosTypos.gr
Ακολούθησέ τον στο Facebook και στο Twitter

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου