Γράφει ο Γιάννης Ευαγγελίδης

Με απλά λόγια, το μήνυμα που επιλέγει να στείλει το κυβερνών κόμμα είναι περίπου αυτό: Μπορεί να έχουμε υπογράψει δύο Μνημόνια, να έχουμε ταράξει τον κόσμο στους φόρους και να πετσοκόβουμε τις συντάξεις, αλλά είμαστε αριστεροί.

Πράγμα που σημαίνει ότι καταδικάζουμε τη βία μόνο αν προέρχεται από φασίστες, ακροδεξιούς κ.λπ. και κάνουμε φθηνή αντιπολίτευση στη Νέα Δημοκρατία, προσφέροντας πολιτικό άλλοθι στους τραμπούκους της επόμενης ημέρας και χαϊδεύουμε τα αφτιά του «Ρουβίκωνα» και των αριστερών, αναρχικών ομάδων, τις οποίες αφήνουμε να εισβάλλουν όπου θέλουν και να βανδαλίζουν ανενόχλητες. Φυσικά, έχουμε δώσει εντολή στην Αστυνομία να μην τους πειράξει και, όταν χρειάζεται, τους φυγαδεύουμε με ταξί ή με περιπολικό.

Αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα με τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί τον ορισμό της διχασμένης (κομματικής) προσωπικότητας. Εφαρμόζει ως κυβέρνηση τα πιο σκληρά μνημονιακά μέτρα από αυτά για τα οποία κατηγορούσε τους προηγούμενους, διορίζει κομματικό στρατό στο Δημόσιο, αναβιώνοντας τις πελατειακές λογικές του ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του ’80, ενώ συνεχίζει να διακατέχεται από τις αριστερές ιδεοληψίες ενός κόμματος του 3% σε ζητήματα όπως η δημόσια τάξη και ασφάλεια και άλλα κοινωνικά θέματα.

Η περίφημη κανονικότητα, την οποία διαφημίζει μέσα και από το τηλεοπτικό σποτ ο πρωθυπουργός, δεν είναι τίποτε άλλο παρά άγρια φορολογία, περικοπή συντάξεων, πλήρης διάλυση του συστήματος Υγείας και ασφάλισης, αύξηση της εγκληματικότητας και αδρανοποίηση της Αστυνομίας σε ό,τι αφορά την καταστολή της βίας όταν προέρχεται από αναρχικές και αριστερίστικες ομάδες.

Η κοινωνία όμως δεν θα πρέπει να διολισθήσει σε ακρότητες ούτε σε αυτοδικίες. Αλλά τόσο η επίθεση κατά του Γ. Μπουτάρη όσο και η εισβολή στο κτίριο του Συμβουλίου της Επικρατείας, που αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση ως είδηση ρουτίνας, ήταν πολύ επώδυνες για τη Δημοκρατία. Μέχρι τις επόμενες…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]