Γράφει ο Ιάσων Πιπίνης
Οι εκλογές επιβεβαίωσαν την απόλυτη μοναξιά του Μαδούρο στη διεθνή πολιτική σκακιέρα. Εκτός από την Κίνα, τη Ρωσία, την Τουρκία και τους ελάχιστους πλέον συμμάχους του στη Λατινική Αμερική, που τον συνεχάρησαν για τον (αναμενόμενο) εκλογικό του «θρίαμβο», η διεθνής κοινότητα αντιμετωπίζει τον Μαδούρο με ακόμη μεγαλύτερη εχθρότητα.
Οι ΗΠΑ ξεκάθαρα ανακοίνωσαν πως δεν αναγνωρίζουν το αποτέλεσμα των εκλογών που έστησε το καθεστώς και μάλιστα ανακοίνωσαν νέες κυρώσεις που αναμένεται να επηρεάσουν και τις πωλήσεις πετρελαίου. Την ίδια στιγμή, η αμερικανική κυβέρνηση έδωσε προθεσμία 48 ωρών σε δύο διπλωμάτες της Βενεζουέλας να εγκαταλείψουν τις ΗΠΑ. Εχθρική είναι η στάση και της «Ομάδας της Λίμα», που εκπροσωπεί 12 χώρες της Λατινικής Αμερικής, του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών και των G7 που δεν αναγνώρισαν το εκλογικό αποτέλεσμα.
Και στην Ευρώπη, όμως, οι πολιτικοί σύμμαχοι του Μαδούρο πλέον ελαχιστοποιούνται. Σε πολλούς κορυφαίους αξιωματούχους της κυβέρνησης της Βενεζουέλας έχει απαγορευτεί η είσοδος στην Ευρώπη. Είναι αμφίβολο αν και ο ίδιος ο Μαδούρο θα τολμήσει να έρθει στην Ευρώπη, γνωρίζοντας ότι οι μηχανισμοί της Ε.Ε. επεξεργάζονται την πιθανότητα έκδοσης ενός διεθνούς εντάλματος σύλληψης εναντίον του. Ολόκληρη η Ευρώπη καταδικάζει τις εκλογές – «φάρσα», αποδοκιμάζει χωρίς περιστροφές τον αυταρχικό κατήφορο του Μαδούρο και ζητάει απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων. Το επόμενο διάστημα η Ευρωπαϊκή Ενωση αναμένεται να ανακοινώσει νέες κυρώσεις στο καθεστώς της Βενεζουέλας.
Μένει ώσπου να φύγει…
Ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας απέφυγε (μέχρι στιγμής) να στείλει συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον πρόεδρο της Βενεζουέλας, όπως είχε πράξει στο παρελθόν. Ο κ. Τσίπρας, που αρχικά είχε προσπαθήσει να μπλοκάρει τις κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Βενεζουέλα, μόλις αντιλήφθηκε ότι βρίσκεται μόνος του, εκθέτοντας τη χώρα μας διεθνώς, περιορίζεται πλέον σε κινήσεις «ακτιβιστικού» χαρακτήρα, με πρωταγωνιστές τους ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Ο Νικολάς Μαδούρο βιώνει την απόλυτη πολιτική μοναξιά. Η νίκη του στις εκλογές, στις οποίες δεν συμμετείχαν τα μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης, δεν μπορεί να νομιμοποιήσει ένα καθεστώς το οποίο εξακολουθεί να έχει στις φυλακές περισσότερους από 300 πολιτικούς κρατούμενους και αρνείται να φθάσει στη χώρα ανθρωπιστική βοήθεια. Πιθανό σχέδιο «κουβανοποίησης» της Βενεζουέλας είναι καταδικασμένο σε αποτυχία. Η διεθνής απομόνωση της Βενεζουέλας συνθλίβει ακόμη περισσότερο την οικονομία, οδηγώντας το καθεστώς σε κατάρρευση, το οποίο δείχνει επιπλέον να «απειλείται» και από μερίδα αξιωματικών του στρατού.
Ο Μαδούρο εκμεταλλεύεται τη διάσπαση που καταγράφεται στα κόμματα της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα, τα οποία δεν έχουν ούτε συγκεκριμένο σχέδιο, αλλά ούτε και προτάσεις για έξοδο από την κρίση. Επιπλέον, η συμμετοχή τριών «προθύμων» ανεξάρτητων υποψηφίων της αντιπολίτευσης, (παρά το αρχικό μποϊκοτάζ της ενωμένης αντιπολίτευσης), έδωσε χαρακτηριστικά νομιμοποίησης στις εκλογές. Το πιθανότερο είναι ο Μαδούρο το επόμενο διάστημα να αναγκαστεί να προχωρήσει σε δυο κινήσεις που θα τον βοηθήσουν να παρατείνει την παραμονή του στην εξουσία: Να απελευθερώσει ορισμένους πολιτικούς κρατούμενους και να επιτρέψει να φθάσει στη χώρα ανθρωπιστική βοήθεια, κυρίως τρόφιμα και φάρμακα. Ομως, το καθεστώς της Βενεζουέλας οδεύει πλέον σε μια πλήρη απονομιμοποίηση και διεθνή απομόνωση.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]