Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΓΙΑΤΙ είναι αδιανόητο να υποδύονται τους σοβαρούς και τους υπεύθυνους όσοι το 2015 όχι μόνο ζήτησαν εκλογές -που είναι δημοκρατικό δικαίωμα- αλλά έριξαν την κυβέρνηση με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Και πώς την έριξαν; Κατηγορώντας όλους όσοι θα ψήφιζαν τον Στ. Δήμα σαν «εξαγορασμένους». Οτι όποιος ψήφιζε υπέρ της εκλογής ΠτΔ «τα είχε πιάσει». Είχαν στήσει μάλιστα και τη γελοία «κωμικοτραγωδία Χαϊκάλη», σε μοντάζ Λ. Λαζόπουλου, για να προσδώσουν αληθοφάνεια στην αθλιότητα, όπως απεδείχθη. Δεν πείθει, αν δεν φλερτάρει με την πολιτική γελοιότητα, η όψιμη «θεσμική ανησυχία και αγανάκτηση» του κόμματος, που έχει υποτιμήσει και «παίξει» με τους θεσμούς όσο κανείς.

ΑΚΟΜΑ και η τωρινή επίκληση της «κρισιμότητας της περιόδου» είναι κατεξοχήν ψευδής και υποκριτική. Καθώς και το 2015, όταν μεθοδεύτηκε με κυνισμό και βουλιμία για την εξουσία η πτώση της κυβέρνησης, η χώρα βρισκόταν ένα βήμα από την έξοδο από τα Μνημόνια. Και μάλιστα έχοντας εξασφαλίσει πιστοληπτική γραμμή στήριξης (φτηνό δανεισμό) και με δέσμευση για μέτρα μόλις 1,1 δισ. (το περίφημο mail Χαρδούβελη)! Οπως επιβεβαίωσε χθες αρμοδίως ο κ. Ρέγκλινγκ η χώρα δεν έχει βγει ακόμα από τα Μνημόνια, γιατί μεσολάβησε το πρώτο εξάμηνο του 2015. Το οποίο κόστισε -και το επιβεβαίωσε- 85 δισ.!

ΔΕΝ ΠΕΙΘΕΙ κανέναν η όψιμη «θεσμική ανησυχία» της κυβέρνησης. Κι όσο την επικαλείται ξυπνά μνήμες και αφυπνίζει τις συνειδήσεις που παγιδεύτηκαν πριν από 4 χρόνια στη θεσμική αθλιότητα την οποία διέπραξε προκειμένου ν’ αναρριχηθεί, προκαλώντας τεράστια ζημιά στη χώρα. Αντιθέτως, η επίκληση της «θεσμικής ευαισθησίας» προσδίδει μεγαλύτερο βάρος στο αίτημα για εκλογές. Καθώς αναδεικνύει την ουσία και την αναγκαιότητα του αιτήματος.
ΑΥΤΟ που έχει ενοχλήσει περισσότερο το Μαξίμου κι ανακάλυψε την αξία της… προσευχής στη θεσμική τάξη είναι ότι νιώθει πλέον να χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια του. Δεν είναι μόνο η προσχώρηση και του Κινήματος Αλλαγής στο αίτημα για άμεση προσφυγή στην κάλπη. Είναι κυρίως το οριστικό «ξήλωμα» του αφηγήματος της «καθαρής εξόδου». Οπως και το γεγονός, ότι ένα -οποιοδήποτε- αίτημα δεν έχει την παραμικρή αξία αν δεν αντανακλά τη βούληση της κοινωνίας.

Αντιθέτως, αν ανταποκρίνεται στο λαϊκό αίσθημα δεν μπορούν να το αναχαιτίσουν ούτε τα «θεσμικά ξόρκια» ούτε οι πολιτικές κουτοπονηριές (με τον εκλογικό νόμο ή με την αναθεώρηση του Συντάγματος). Κι αυτό φαίνεται ότι έχει συνειδητοποιηθεί και από το Μαξίμου. Αλλά μόνο αμηχανία δείχνει η καταφανώς υποκριτική «θεσμική ευαισθησία». Η θεσμικότητα δεν ήταν ποτέ κι ούτε μπορεί να γίνει ποτέ «δυνατό χαρτί» για τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΛΟΙ ξέρουν, ακόμα κι όσοι τον ψήφισαν, ότι αναρριχήθηκε στην εξουσία παίζοντας 100% αντιθεσμικά: Λόγω κι έργω…

Το θράσος του «βροχοποιού»

Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. δεν αντέχει να «σκάσει» στα χέρια της η νέα μεγάλη μείωση των συντάξεων. Εστω κι αν είναι δικό της «παιδί-επίτευγμα».

Με αποτέλεσμα, μέχρι ν’ αποφασίσει πότε θα στήσει κάλπες, να παράγει περισσότερο ψεύδος και πολιτική υποκρισία από όσο μπορεί να καταναλώσει μια ήδη μπουχτισμένη κοινωνία. Στα χνάρια της κ.. Φωτίου, ήταν η σειρά του κ. Παπαχριστόπουλου των ΑΝ.ΕΛ., χθες, να «διαβεβαιώσει» ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις. Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο, ο οποίος προ 18 μηνών διατυμπάνιζε, ότι «θα βρέξει δισ.». Κάπως έτσι απέκτησε το προσωνύμιο «βροχοποιός».

Η βροχή των δισ. ως γνωστόν δεν ήρθε -μάλλον ανομβρία υπήρξε- και μαζί με τα δισ. δεν ήρθε και η ανάπτυξη, την οποία υπονοούσε. Αραγε, πόσο θράσος χρειάζεται να έχει κάποιος ώστε να μπορεί να «διαβεβαιώνει» τους βασανισμένους απόμαχους της ζωής ότι δεν θα συμβεί κάτι, το οποίο λένε πως θα γίνει ο υπ. Οικονομικών και όλοι οι θεσμοί; Η πολιτική ελαφρότητα ή και η συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης δεν αρκούν για κάτι τέτοιο. Θέλει θράσος. Πολύ θράσος.

Οι ελπίδες στους «ραγκούσηδες»

Φαίνεται, ότι το Μαξίμου έχει πεισθεί πως δεν μπορεί πλέον να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του κι επομένως δεν μπορεί και να ανακάμψει εκλογικά. Αυτός είναι και ο λόγος -σύμφωνα με πληροφορίες- που έχει ενεργοποιηθεί το plan b: Αφού δεν μπορούμε να ανακάμψουμε εμείς, να προκληθεί ζημιά στη Ν.Δ. και στο «ΚΙ.ΝΑΛ.». Η αιφνίδια κινητικότητα που δείχνει μια μικρή τάση του Κινήματος Αλλαγής (κυρίως παπανδρεϊκής προέλευσης), με «μπροστάρη» τον Γ. Ραγκούση, μόνο τυχαία δεν είναι. Σχετίζεται με το ενδεχόμενο επίσπευσης των εκλογών και είναι -σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες- σε πλήρη συντονισμό με το Μαξίμου. Η «γραμμή» είναι απλή: «Συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ – Ποτέ με τη Ν.Δ.».

Και στους λαϊκοδεξιούς!

Το δεύτερο σκέλος του plan b περιλαμβάνει κινήσεις αποδυνάμωσης της Ν.Δ. Αφού απέτυχε παταγωδώς το σχέδιο για τη «Λέγκα του Βορρά», το Μαξίμου στράφηκε και βρήκε ανταπόκριση σε περιθωριοποιημένα στελέχη της συντηρητικής παράταξης, τα οποία κάποτε είχαν αναφορά στους καραμανλικούς. Στην Κ. Παπακώστα, τον Ε. Αντώναρο, τον Φ. Κρανιδιώτη και τον «κόκκινο» Θ. Λυμπερόπουλο. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτά που γίνονται «στ’ όνομά του» έχουν εξοργίσει τον Κ. Καραμανλή.

Εδώ Παππάς, εκεί Παππάς…

Δεν μπορεί παρά να έχει «ειδικές ικανότητες» ο Ν. Παππάς: Να διώχνει τους άξιους και τους ικανούς και να μαζεύει το «συντροφικό παρεάκι», που συνήθως είναι επιπέδου Καρανίκα. Ο Στ. Κριμιζής τον κατήγγειλε δημοσίως χθες ότι έβαλε «άσχετους» στον ευρωπαϊκό ΕΛΔΟ, για να βολέψει τους δικούς του. Χθες τον κατήγγειλε όμως και η Ενωση Ακολούθων Τύπου (ΕΝΑΤ) για «πρωτοφανή απαξίωση» με στόχο την κατάργησή τους. Πρόκειται για μορφωμένους και πολύγλωσσους ανθρώπους, που έχουν στηρίξει επί δεκαετίες την διεθνή εικόνα της χώρας κι όλα τα μεγάλα εθνικά projects (Ολυμπιακοί Αγώνες, οικονομική κρίση, Μουσείο Ακρόπολης, Ελληνική Προεδρία Ε.Ε. κ.λπ.). Ας ξεχάσει λίγο το «ταλέντο» του και αφού δεν τους θέλει στο ΥΨΗΠΤΕ, ας τους αφήσει να απορροφηθούν από το ΥΠΕΞ, που τους θέλει.

Απορίες

1. Αρχισε το «ψιλό γαζί» και εκ των ένδον; Φίλης: «Γιατί να κόψουμε συντάξεις αφού έχουμε υπερπλεόνασμα»;

2. Ποιος «ραδιούργος» υπουργός, έχει αρχίσει και ανησυχεί –και δεν το κρύβει- ποιες μπορεί να είναι οι ποινικές συνέπειες της σκευωρίας;

Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]