Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Οταν ο Τσίπρας τον έκανε υπουργό, δεν είδε και δεν γνώριζε κανέναν… Αυτός πρώτος δέχθηκε τη μείωση των συντάξεων. Είτε νόμιζε ότι το 2019 ήταν μακριά είτε δεν πίστευε ότι o ΣΥΡΙΖΑ θα έμενε στο γκουβέρνο έως τότε.

Μετά ήρθε η κολλητή του Αχτσιόγλου, λες και πήγε για πασαρέλα. Κάτι μάσησε, στην αρχή, «θα δούμε με τις συντάξεις». Αλλά οι θεσμοί είναι ευγενείς, όχι όμως και ηλίθιοι. «Ο,τι υπογράψατε θα ισχύσει» είπε, ο Κοστέλο. Πάει και η υπεσχημένη παραίτηση Τσαλακώτου αν μειωνόταν το αφορολόγητο. Το φιλότιμο δεν μεταφράζεται στην αγγλική Τσακαλώτου…

Είμαι οργισμένη. Αν ζούσε η αξιοπρεπής μητέρα μου θα λιμοκτονούσε με το υπόλοιπο της σύνταξης που θα αφήνουν αυτοί που υπόσχονταν το 2014 αυξήσεις αξιοπρέπειας στους συνταξιούχους. Οχι πώς θα ψήφιζε ποτέ τους ψεύτες η μητέρα μου – βαθιά πολιτικοποιημένη. Μου έλεγε: «Να φοβάσαι αυτούς που κάνουν μεγάλους σταυρούς και φανερές γονυκλισίες και αυτούς που θα σου υπόσχονται τα πάντα». Δικαιώθηκε και στα δύο, η κυρία Ελένη. Οι δηλωμἐνοι άθεοι κρατούν λαμπάδες και ανάβουν κεριά ως το μπόι τους. Και υποσχέθηκαν τα πάντα. Θυμάστε στην Εκθεση της Θεσσαλονίκης, στο περιβόητο πρόγραμμα, τον Τσίπρα, που δήλωσε ότι θα δώσει αυξήσεις στις συντάξεις και κυρίως στους χαμηλοσυνταξιούχους και πρώτο μισθό 752 ευρώ στους νεοπροσλαμβανόμενους…

Με σταματούσαν οι παππούδες στο δρόμο, Δεκέμβρη 2014, και μου έλεγαν: «Σε ακούμε τι λες στην τηλεόραση αλλά αυτό το παιδί θα μας δώσει να φάμε γλυκό ψωμί». Ας τους άφηνε τουλάχιστον το ψωμί τώρα, που κι εγώ δεν τους λέω τίποτε από την τηλεόραση. Είναι απελπισία να βλέπεις ανθρώπους που δεν θέλουν να ακούσουν την αλήθεια. Γιατί η αλήθεια ήταν ολοφάνερη. Μπροστά στα μάτια τους: «Το παιδί» τους εξαπατούσε.

Μετά ήρθε το φοβερό 2015 και «το παιδί», με παρέα το φαιδρό Γιάνη, ανέβασε το δημόσιο χρέος στον Θεό. Υπέγραψε τα πάντα γιατί η εξουσία είναι γλυκύτερη από το ψωμί που υποσχέθηκε στα γερασμένα χέρια. Η σύνταξη είναι οι δικοί τους κόποι. Οχι του αδιάντροπου Κατρούγκαλου ή της Αχτσιόγλου, που διώχνει από το υπουργικό γραφείο τους συνδικαλιστές, ξεχνώντας τα Γιαννιτσά. Ούτε του Τσακαλώτου, δήθεν μαρξιστή.

Οι συντάξεις το 2019 θα κοπούν τόσο που να γίνουν φιλοδώρημα. Δεν ξέρω αν θα είναι αιτία που «το παιδί» θα κάνει εκλογές. Ξέρω όμως ότι οι Ελληνες δεν αντέχουν περισσότερο Τσίπρα και Κατρούγκαλο και Αχτσιόγλου και Τσακαλώτο, και τον υπόλοιπο θίασο του «απόψε αυτοσχεδιάζουμε», επί 1.195 μέρες, στη ζωή μας.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]