Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Εκλαμβάνει τον εαυτό του ως ένα μέσο στέλεχος, στο οποίο ο Αλέξης Τσίπρας ανέθεσε το ρόλο του φροντιστή του νομοθετικού έργου ΣΥΡΙΖΑ. Πάντα κατά τας εντολάς των θεσμών. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Τον ίδιο ρόλο ερμήνευσε δηλώνοντας ότι κυοφορείται η συγκρότηση μετώπου ΑΝΤΙ-ΣΥΡΙΖΑ «πάνω σε σαθρά υλικά, σε πολιτικές ιδιοτέλειες και βαθιά συντηρητική πολιτική».

Ο Νίκος Βούτσης αντιλαμβάνεται ένα μόνο μέτωπο: των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Ιδανικά, για τον Βούτση θα ήταν να μην υπήρχαν κόμματα, τα οποία προκρίνοντας το εθνικό συμφέρον της έρημης χώρας να «κυοφορούν μέτωπο», το οποίο καταγγέλλει, απαγορεύει, ενοχοποιεί! Κατά Βούτση περιττή και η αντιπολίτευση.

Πόθεν ο Νίκος Βούτσης τεκμαίρεται τα της κυοφορίας μετώπου; Επειδή από τούδε και στο εξής θα μένουν αμανάτι τα πάσης φύσεως… βλήματα, τα οποία κομίζει προς έγκριση ο Πάνος Καμμένος. Ποιο μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών και Αμυνας θέλει να κριθεί συνένοχος σε μια καραμπινάτη απάτη, στο όνομα της Σαουδαραβίας, που έγινε καθ’ οδόν Ιορδανία και προηγουμένως… ολίγον από ISIS;

Ο Νίκος Βούτσης ασκεί προεδρία Βουλής ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας αποβάλει το στοιχειώδες πολιτικό φιλότιμο, αν και προϋπόθεση της άσκησης καθηκόντων Προέδρου Βουλής. Αραγε δυσκολεύτηκε, αναφερόμενος σε «σαθρά υλικά, πολιτικές ιδιοτέλειες και βαθιά συντηρητική πολιτική»; Αραγε συνειδητοποίησε ότι το κοινοβουλευτικό ακροατήριο -συμπεριλαμβανομένων και ενίων ΣΥΡΙΖΑ βουλευτών- συνειρμικά πίστεψε ότι μιλούσε για τα έργα και τις ημέρες της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ μετά της απολήξεως ΑΝ.ΕΛ.;

Οντως, σαθρά, σαθρότατα τα υλικά του Καμμένου. Οντως, πολιτικές ιδιοτέλειες των Κοντονή εναντίον της Δικαιοσύνης, Παπά εναντίον της ελευθεροτυπίας, Γαβρόγλου εναντίον της Παιδείας, Αχτσιόγλου εναντίον των συνταξιούχων, Σπίρτζη εναντίον της… μούντζας. Οντως, βαθιά συντηρητική η πολιτική του Αλέξη Τσίπρα, η οποία αποδίδεται με το διεθνώς γνωστό πολιτικό όρο kolotumba: Πού το κανένα σπίτι σε χέρια τραπεζίτη; Πού η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ; Πού το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της απεργίας; Πού η οικογενειοκρατία των ξαδέλφων; Πού ο Μαυρογιαλούρος των διορισμών; Πού η μη ύπαρξη θαλάσσιων ελληνικών συνόρων, που γέμισαν πρόσφυγες και λαθρομετανάστες τα νησιά του Βορείου Αιγαίου;

Ωστόσο, η αντιπολίτευση και ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία οφείλουν να αναγνωρίσουν στον Νίκο Βούτση την υπηρεσία που πρόσφερε στον ελληνικό λαό: Ομολόγησε ότι οι θεσμοί -κατά τη συριζαίικη ορολογία- τράβηξαν το χαλί της κυβέρνησης Σαμαρά. Αυτοί ήταν που επέλεξαν τον Τσίπρα για πρωθυπουργό της Ελλάδας. Αυτοί συντηρούν ως σήμερα τον ανοίκειο και επιβλαβή για τα ελληνικά συμφέροντα συνεταιρισμό των Τσίπρα και -κρυπτόμενου- Καμμένου.

Ετσι ακριβώς. Διότι άλλο πράγμα ήταν το mail Χαρδούβελη για τη λήψη μέτρων ενός δισ. ευρώ και άλλο η δέσμευση της Ελλάδας για σαράντα χρόνια με υπογραφή Τσίπρα και μέτρα εκατό και πλέον δισεκατομμυρίων ευρώ στις πλάτες του Ελληνα, που τώρα γονάτισε και πληρώνει με αίμα τις επιλογές του.

Δίκιο είχαν τρόικα και θεσμοί που δεν τους άρεσε ο Σαμαράς, ο ανυπάκουος στα κελεύσματά τους. Δίκιο έχουν που τους αρέσει ο Τσίπρας, ο «ναινέκος» -ήτοι: ο ναι σε όλα- λόγω… εξουσιολατρίας.

Φυσικά, για να πέσει η κυβέρνηση Σαμαρά επιστρατεύθηκαν οι μοιραίοι και δειλοί, δήθεν αντιμνημονιακοί και κατόπιν υπογράφοντες στα τέσσερα. Οπως και ο Κουβέλης, με «τριάκοντα αργύρια» ανά χείρας, τα οποία εις μάτην αναμένει την εξαργύρωσή τους με θέση υπουργική.

Αντιλαμβάνομαι το φόβο που προκαλεί στον Νίκο Βούτση η συνεχής και σταθερή αποδομή του ΣΥΡΙΖΑ και του συνεταίρου ΑΝ.ΕΛ. στις δημοσκοπήσεις. Εκλεισε ένας χρόνος που σε όλες τις μετρήσεις ο ΣΥΡΙΖΑ αποχαιρετά την εξουσία.

Αντιλαμβάνομαι, επίσης, την απελπισία του, καθώς πλέον δεν ενέχει ηρωισμό η μεταφορά των ρουβικώνων με «τα εκατό» -κατ’ εντολή του- ούτε η συγγενική του υποδοχή στον Κουφοντίνα ούτε «τα δικά μας παιδιά» του Δραγασάκη. Πάνε και «οι δεν πληρώνω». Τρώνε ξύλο οι αλληλέγγυοι των πλειστηριασμών. Τέλειωσαν όλα. Ερχεται η κάθαρση των εκλογών. Κι εκεί θα αποδειχθεί ότι: «…Στάχτη το είδωλο για σάρωμα, με τα σκουπίδια…» (Κ. Καβάφης, «Εις τα περίχωρα της Αντιοχείας»).

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής