Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΚΑΙ τα παιδιά μεταμορφώνονται σε ποδοσφαιρικούς αστέρες μόλις ξεκινάει το ματς. Προσπαθούν να μιμηθούν τα είδωλά τους, από τον Μέσι και τον Ρονάλντο έως τους παίκτες των ελληνικών ομάδων που υποστηρίζουν. Τρέχουν, πέφτουν κάτω, βάζουν γκολ. Και το ίδιο συμβαίνει όταν παρακολουθούν τους αγώνες ή όταν -σπάνια πια- πηγαίνουν στο γήπεδο. Πανηγυρίζουν στη νίκη, στενοχωριούνται στην ήττα. Αυτή είναι η ρομαντική εικόνα του ποδοσφαίρου, αν εξαιρέσει κανείς την καφρίλα, το φανατισμό, το χουλιγκανισμό και τις κάθε είδους παράγκες.

Η ΟΜΑΔΑ, όμως, σε ακολουθεί μια ζωή. Προφανώς για λόγους εγωισμού. Κόμμα που ψηφίζεις μπορεί να αλλάξεις. Και κοσμοθεωρία μπορεί να αλλάξεις. Ομάδα δεν αλλάζεις ποτέ.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ μεγάλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου βρέθηκαν αντιμέτωποι με τη χρεοκοπία σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ο Ολυμπιακός στη δεκαετία του ’90, η ΑΕΚ πριν από μια πενταετία και τώρα ο Παναθηναϊκός. Σε αυτές τις περιπτώσεις τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρειάζεται χρήμα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που τα budget ακόμα και των μεσαίων ευρωπαϊκών συλλόγων έχουν εκτοξευτεί, καμία ομάδα δεν μπορεί να επιβιώσει χωρίς δικό της σύγχρονο γήπεδο, χωρίς γεμάτες εξέδρες, χωρίς παίκτες αξίας. Με λίγα λόγια, αν δεν παραχθεί ευπώλητο προϊόν κατ’ αναλογία όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη, τότε είναι αρκετά πιθανό οποιαδήποτε ομάδα να οδηγηθεί σε χρεοκοπία.

ΘΑ μπορούσε να πει κανείς πως εδώ χρεοκόπησε η χώρα, ας χρεοκοπήσει και ο Παναθηναϊκός. Από τη μια μοιάζει απόλυτα λογικό, από την άλλη, όμως, θα χαθεί και η όποια αίγλη έχει απομείνει στο δύσμοιρο ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν συμβεί, θα αποτελέσει κοινωνικό φαινόμενο προς μελέτη, γιατί ο Παναθηναϊκός έχει εκατομμύρια φιλάθλους, όπως και εκατομμύρια «εχθρούς» που θα χάσουν το αντίπαλον δέος.

ΓΙΑ να σωθεί, όμως, μια ομάδα τέτοιου μεγέθους και με υπέρογκα χρέη θα πρέπει να υπάρξουν τεράστια χρηματικά κεφάλαια. Αν, πάλι, δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα χρήματα, καλύτερα να μπει λουκέτο. Τουλάχιστον να χρεοκοπήσει με ψηλά το κεφάλι και όχι να βυθίζεται και να χάνει από οποιονδήποτε αντίπαλο. Γιατί κάθε ομάδα πρέπει να σέβεται την ιστορία της και τον κόσμο της.

Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου