Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Εχοντας δει τι έκαναν στην Ελλάδα τον Ιούλιο του 2015 ο Σόιμπλε και ο Ντράγκι, ο Πορτογάλος πρώην τραπεζίτης έδωσε αμέσως διαπιστευτήρια κοσμιοτάτης διαγωγής: «Θα γυρίσουμε σελίδα από τη λιτότητα με ελεγχόμενο και οικονομικά υπεύθυνο τρόπο. Προτείνουμε ρήξη με αυτή την πολιτική, αλλά εντός του συμφώνου σταθερότητας της ευρωζώνης». Αφού ο Σεντένο δήλωσε τα παραπάνω στην πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη, διαβεβαιώνοντας μάλιστα πως η Πορτογαλία «θα εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις», ο Σόιμπλε έκανε τα στραβά μάτια όταν ο Σεντένο έδωσε μια μικρή αύξηση στους κατώτατους μισθούς και τις χαμηλές συντάξεις της Πορτογαλίας. Ο 50χρονος υπουργός σπούδασε στο Χάρβαρντ και εργάστηκε στο πανεπιστήμιο και την κεντρική τράπεζα της Λισαβόνας.

Η αλήθεια είναι πως οι Ευρωπαίοι τον φοβήθηκαν λιγότερο από τον Βαρουφάκη, επειδή κορμός της πορτογαλικής κυβέρνησης δεν ήταν ο αντίστοιχος ΣΥΡΙΖΑ (Μπλόκο), αλλά οι μετριοπαθέστεροι Σοσιαλιστές, που παρά την αριστερή στροφή τους είχαν ψηφίσει το (ένα και μοναδικό) πορτογαλικό Μνημόνιο το 2011.

Ο καλός μας ανταποκριτής στις Βρυξέλλες, Νίκος Μπέλλος, και το γερμανικό «Spiegel» συμφωνούν ότι ο διορισμός του «Κριστιάνο Ρονάλντο της οικονομίας» στο τιμόνι του Eurogroup (έτσι τον αποκαλεί ο πορτογαλικός Τύπος) μόνο θετική μπορεί να αποβεί για την Ελλάδα – πόσω μάλλον έχοντας βιώσει τι εστί Ντάισελμπλουμ. Οσο για το θεμελιώδες ερώτημα «τι θα είχε συμβεί αν οι Τσίπρας-Βαρουφάκης είχαν υιοθετήσει εξαρχής τη γραμμή Αντόνιο Κόστα-Μάριο Σεντένο», μάλλον δεν έχει νόημα. Είπαμε: Στην Πορτογαλία δεν κυβερνά ο «ΣΥΡΙΖΑ», αλλά ένα «καλό ΠΑΣΟΚ».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου