Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι το δίδυμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. θα φτάσει μέχρι τέλους, όπως άλλωστε είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο υπουργός Αμυνας.

Τα χειροκροτήματα που εισέπραξε ο Π. Καμμένος από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ήταν το ίδιο ηχηρά με την κάλυψη που προσέφερε στο συγκυβερνήτη του ο κ. Τσίπρας. Η απόφαση αυτή του πρωθυπουργού έχει και κόστος.

Τα «πυρομαχικά» της κυβέρνησης τελείωσαν χθες, όπως φάνηκε από το περιεχόμενο της ομιλίας του πρωθυπουργού, ο οποίος, επιχειρώντας να υπερασπισθεί τον υπουργό του, αποκάλυψε έναν «πόλεμο μεσαζόντων» ακυρώνοντας τον βασικό ισχυρισμό του Καμμένου, ότι η συγκεκριμένη συναλλαγή ήταν αποτέλεσμα διακρατικής συμφωνίας. Με αυτό τον τρόπο ο πρωθυπουργός ουσιαστικά παραδέχθηκε ότι και ο Βασίλης Παπαδόπουλος λειτούργησε ως μεσάζων, αλλά προτιμήθηκε γιατί προσέφερε καλύτερη τιμή. Δεν εξήγησε βέβαια γιατί τελικά η συμφωνία δεν έκλεισε, για ποιο λόγο τα λεφτά δεν έφτασαν στα κρατικά ταμεία, αλλά και γιατί οι Σαουδάραβες τον Αύγουστο του 2017 δεν αναγνώρισαν καμία εκπροσώπηση από κανέναν μεσάζοντα.

Συνολικά τα επιχειρήματα του κ. Τσίπρα ήταν φτωχά. Δεν πείθει πλέον ο πρωθυπουργός όταν μιλά για τη Siemens γιατί η κυβέρνησή του όχι μόνο δεν άλλαξε τη συμφωνία που είχε συνάψει το Δημόσιο με την εταιρία, αλλά και ο κ. Τσακαλώτος είχε εκφράσει πρόσφατα την ευαρέσκειά του για την ομαλή εκτέλεση των όρων της.

Δεν πείθει όταν μιλά για μάχη κατά της φοροδιαφυγής όταν από τα επίσημα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών προκύπτει ότι επί ΣΥΡΙΖΑ οι έλεγχοι ατόνησαν και τα έσοδα από το κυνήγι του λαθρεμπορίου και των φοροφυγάδων αντί για 2 δισ. ετησίως, όπως υποστήριζαν το 2015, δεν ξεπερνούν τα 100 εκατομμύρια ευρώ.

Δεν γίνεται πιστευτός όταν αναφέρεται στους φορολογικούς παραδείσους και ακόμη κρατά κρυφούς τους ιδιοκτήτες της υπεράκτιας εταιρίας που κατέχει μετοχές της «Αυγής».

Δεν μπορεί να μιλά για πόλεμο της κυβέρνησης από τους μιντιάρχες όταν η κυβέρνησή του θέσπισε θηριώδεις φοροαπαλλαγές για τους ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών.

Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Τσίπρας ζύγισε τα δεδομένα και έκρινε ότι τον συμφέρει να αναλάβει πλήρως το κόστος συγκατοίκησης στο Μαξίμου με τον κ. Καμμένο. Η απόφαση αυτή μπορεί να τον κρατήσει μεγαλύτερο διάστημα στην εξουσία, αλλά επιβαρύνει το φορτίο που θα αναλάβει μόλις απομακρυνθεί από αυτήν.

ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΗΣ Ν.Δ.

Αυτά που κέρδισε χθες η Νέα Δημοκρατία από τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης ήταν πολλά. Καταρχάς, η ταύτιση Τσίπρα-Καμμένου ήταν απόλυτη με αποτέλεσμα πλέον το κυβερνητικό σχήμα να έχει περιθωριοποιηθεί πολιτικά. Η δημοφιλία και των δύο πολιτικών αρχηγών είναι χαμηλή και το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός ταυτίσθηκε με τον υπουργό του επιδεινώνει την εικόνα του. Επιπλέον, κ. Τσίπρας για πρώτη φορά εμφανίσθηκε τόσο εκνευρισμένος στη Βουλή που θεωρείτο προνομιακός του χώρος και δεν απάντησε στα ερωτήματα που του έθεσε ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος στάθηκε στο βήμα με σταθερή γραμμή και τεκμηριωμένα ερωτήματα. Ο πρωθυπουργός τα έβαλε και με τη Δημοκρατική Συμπαράταξη, με αποτέλεσμα να προκαλέσει την έκρηξη της Φώφης Γεννηματά, που έκανε λόγο για κοινούς συκοφάντες. Ο κ. Τσίπρας βρίσκεται πλέον στο ίδιο κάδρο με τον κ. Καμμένο και αυτό διευκολύνει τους αντιπολιτευτικούς χειρισμούς από τη Ν.Δ.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΙΔΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ ΦΙΛΗ

Η ομιλία του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ. Μάκη Βορίδη ήταν με όρους αγόρευσης σε δικαστική αίθουσα και χειροκροτήθηκε από τον πρόεδρο και τους βουλευτές της Ν.Δ. Μέχρι και ο Πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης έδωσε εύσημα στον κ. Βορίδη, έστω κι αν με αυτό τον τρόπο ήθελε να τον πείσει να σταματήσει να παρεμβαίνει ενώ μιλούσε ο πρωθυπουργός. Από την άλλη πλευρά αξιοσημείωτη ήταν η παρέμβαση του Νίκου Φίλη, ο οποίος, παίρνοντας το λόγο «επί προσωπικού» με αφορμή αιχμές του Αδωνη Γεωργιάδη, αντί να «επιτεθεί» στον αντιπρόεδρο της Ν.Δ. έδωσε καθαρό στίγμα κατά της πώλησης όπλων στη Σαουδική Αραβία που χρησιμοποιούνται σε βάρος αμάχων.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου