Ο Αλέξης Τσίπρας έχει πάρει το δρόμο της πολιτικής ζημιάς με την υπόθεση των πυρομαχικών από τη Σαουδική Αραβία.

Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Βάλλεται από την αντιπολίτευση για τις αδιαφανείς διαδικασίες της προμήθειας, με τον περίεργο μεσάζοντα, ο οποίος φέρεται να έχει καταδικαστεί στο παρελθόν για λαθρεμπόριο, δέχεται πλέον πυρά και από το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ για το ηθικό της πώλησης όπλων που χρησιμοποιούνται από τη Σαουδική Αραβία κατά αμάχων στην Υεμένη.

Ο «τσαμπουκάς» του Μαξίμου που μετέθεσε τη συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης για τη Δευτέρα, προκειμένου να μπορέσει να τοποθετηθεί και ο πρωθυπουργός, γρήγορα ξέφτισε και μάλιστα εκ των ένδον.

Νυν ή πρώην υπουργοί, όπως ο Παναγιώτης Σκουρλέτης, ο Νίκος Φίλης και ο Νίκος Ξυδάκης, οι οποίοι πλέον συγκροτούν το μέτωπο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, καλούν ευθέως τον πρωθυπουργό να ακυρώσει την πώληση θέτοντας ζητήματα-τοτέμ για την Αριστερά, όπως η προμήθεια πολεμικού υλικού σε μια χώρα που τα χρησιμοποιεί σε μια σύρραξη.

Αυτό δεν μπορεί να το ξεπεράσει εύκολα ο κ. Τσίπρας, ούτε με τα paradise papers ούτε με τα υπόλοιπα προπετάσματα καπνού που αναμένεται να ρίξει στη συζήτηση της Δευτέρας.

Είναι σαφές ότι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν ευθέως να μιλήσουν για αδιαφανή προμήθεια, γιατί κάτι τέτοιο θα σήμαινε διάρρηξη των σχέσεων με τον Πάνο Καμμένο και διάλυση της κυβέρνησης. Πιάνονται από το «ιδεολογικό» και «ηθικό» ζήτημα της πώλησης των πυρομαχικών και χτυπούν αλύπητα την απόφαση του ΚΥΣΕΑ.
Ο πρωθυπουργός έχει δύο δρόμους να επιλέξει. Ο πρώτος είναι να συνεχίσει να υπερασπίζεται τον συγκυβερνήτη του και η πώληση των πολεμοφοδίων στη Σαουδική Αραβία να προχωρήσει κανονικά. Σε αυτή την περίπτωση το κόστος και για την κυβέρνηση και για τον κ. Τσίπρα προσωπικά θα είναι ασήκωτο. Θα υπερασπίζεται μέχρι τέλους τον κ. Καμμένο, θα πρέπει να λογοδοτήσει για τις ημέρες και τα έργα του μεσάζοντα και κυρίως να φοβάται τι άλλο μπορεί να αποκαλυφθεί σε σχέση με τη συγκεκριμένη προμήθεια όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και από την πλευρά της Σαουδικής Αραβίας.

Η δεύτερη επιλογή είναι να ακολουθήσει τη συνταγή του «στρίβειν διά του αρραβώνος». Δηλαδή να υποστηρίξει ότι όλα έγιναν απολύτως νόμιμα, αλλά για λόγους «ηθικής τάξης» προς την «ανθρωπότητα» και τον χειμαζόμενο λαό της Υεμένης να ακυρώσει την πώληση. Με αυτό τον τρόπο θα επιχειρήσει να κλείσει το θέμα και να κυρίως την έρευνα για το μεσάζοντα και την προμήθεια πριν ξεκινήσει ο νέος γύρος αποκαλύψεων.

Σε αυτές τις περιπτώσεις οι πρωθυπουργοί προτάσσουν την πολιτική τους επιβίωση. Το ίδιο έκανε ο κ. Τσίπρας στην περίπτωση των τηλεοπτικών αδειών, πετώντας έξω από το διαγωνισμό τον εκλεκτό του Καλογρίτσα, όταν οι αποκαλύψεις για τα βοσκοτόπια έγιναν τσουνάμι, η λογική λέει ότι το ίδιο θα πράξει και στην περίπτωση των πυρομαχικών. Και πάλι θα έχει πολιτικό κόστος από την ακύρωση της προμήθειας, αλλά τουλάχιστον θα ελπίζει ότι δεν θα υπάρχει συνέχεια, ενώ θα σωπάσει και τις εσωκομματικές φωνές αμφισβήτησης.

Εκτός εάν έχει αποφασίσει να φτάσει μέχρι τέλους το δρόμο της ζημιάς, όχι κατ’ επιλογήν αλλά επειδή δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά.

ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΔΟΜΑ ΘΕΡΜΑΝΣΗΣ

Επί Σαμαροβενιζέλων οι Συριζαίοι είχαν ξεσαλώσει για το επίδομα θέρμανσης που είχε θεσπισθεί ως αντιστάθμισμα στην εξίσωση των φόρων πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης. Το 2014 οι κρατικές δαπάνες για το επίδομα ήταν τετραπλάσιες από τις ισχύουσες, αλλά τώρα δεν ακούμε καμία φωνή διαμαρτυρίας από τους βουλευτές της συμπολίτευσης. Και το 2018 θα συνεχισθούν οι περικοπές στο επίδομα θέρμανσης σε μια επίδειξη κοινωνικής αναισθησίας από την κυβέρνηση, η οποία αντί να περικόψει δαπάνες από τις σπατάλες και τους μετακλητούς κόβει το βοήθημα που είχαν οι οικονομικά ασθενέστεροι για να ζεστάνουν το σπίτι τους.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου