Γράφει ο Θοδωρής Καλαμπόκης*

Βρήκα μόνο έναν μικρότερο, γεννημένο το 1988 και θα υπολογίσω στο δείγμα μου και δυο γεννημένους το 1985, πολύ κοντά δηλαδή στο 1986. Έτσι, επί της ουσίας, αν ορίσουμε ένα υποσύνολο του εκλογικού σώματος, μεταξύ 18 – 32 χρονών, αυτοί εκπροσωπούνται ηλικιακά από τρείς μόνο βουλευτές στο Ελληνικό κοινοβούλιο σήμερα. Αυτό σημαίνει πρακτικά πως υποεκπροσωπούνται στο κοινοβούλιο,  γιατί οι τρείς βουλευτές στους τριακόσιους, αποτελούν το 1% του κοινοβουλίου, ποσοστό πολύ μικρότερο από εκείνο του πληθυσμού 18 – 32 ετών στον συνολικό πληθυσμό στην Ελλάδα, που σίγουρα υπολογίζεται προσεγγιστικά πάνω από 10% του συνολικού πληθυσμού.

Με βάση τα παραπάνω στατιστικά στοιχεία, θα έλεγε κανείς πως ένα πρώτο βήμα για να έρθουν πιο κοντά οι νέοι στην πολιτική θα ήταν να έχουν μεγαλύτερο αριθμό εκπροσώπων στο κοινοβούλιο. Σίγουρα αυτό θα ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, από μόνο του όμως δεν αρκεί. Έτσι πέρα από την ποσοτική ανάλυση πρέπει να εστιάσουμε και στην ποιοτική ανάλυση. Ένα δεύτερο σημαντικό βήμα λοιπόν για να έρθουν πιο κοντά οι νέοι άνθρωποι στην πολιτική, θα ήταν οι πολιτικοί να ασχοληθούν σοβαρά με τα προβλήματα των νέων.

Προσπαθώντας να αποδώσουμε χαρακτηριστικά στο δείγμα των νέων ανθρώπων 18-32, θα λέγαμε πως το μεγαλύτερο τους πρόβλημα σήμερα αποτελεί η ανεργία. Ένας νέος άνεργος που προσπαθεί να επιβιώσει στην Ελλάδα του 2017, το πιθανότερο είναι πως δεν θα ασχοληθεί με την πολιτική και τα κοινά, ούτε ενεργά, ούτε ως ψηφοφόρος, γιατί τη δεδομένη χρονική στιγμή πιστεύει πως τα προβλήματα του δεν μπορούν να λυθούν μέσα από την πολιτική. Με την επένδυση του Ελληνικού παγωμένη εδώ και χρόνια, – η οποία θα μπορούσε να φέρει χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας – και με τους δυσβάσταχτους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές για τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες, οι νέοι άνεργοι σίγουρα αισθάνονται στην πλειοψηφία τους πως το πολιτικό σύστημα αδιαφορεί για αυτούς. Έτσι ένας τρόπος να έρθουν πιο κοντά αυτοί οι άνθρωποι στην πολιτική θα ήταν το πολιτικό σύστημα να βρει τρόπους ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να μειωθεί η ανεργία στη χώρα, όχι στη λογική δημοσίου και πελατειακών σχέσεων, αλλά στη λογική του να μπορέσουν οι νέοι άνθρωποι να εργαστούν και να αισθανθούν δημιουργικοί και παραγωγικοί ο καθένας στο αντικείμενο που είναι εξειδικευμένος και αγαπά.

Ένα τρίτο βήμα για να έρθουν πιο κοντά οι νέοι στην πολιτική, θα ήταν το πολιτικό σύστημα να κερδίσει πίσω την χαμένη εμπιστοσύνη τους. Οι νέοι από τη φύση τους, είναι πάντα το πιο ανήσυχο και συναισθηματικό κομμάτι της κοινωνίας. Πολλοί αδίκως τους παρουσιάζουν σήμερα ως αδιάφορους. Σίγουρα υπάρχουν στατιστικά και αρκετοί αδιάφοροι, στην πλειοψηφία τους όμως θεωρώ πως είναι πληγωμένοι παρά αδιάφοροι. Αν ρωτήσεις ένα νέο άνθρωπο να σου περιγράψει με δυο λέξεις το πολιτικό σύστημα, θα σου μιλήσει για διαφθορά και για πελατειακές σχέσεις. Αυτή ήταν η μεγάλη ζημιά που έκαναν ορισμένα πρόσωπα τους παρελθόντος από όλους τους πολιτικούς χώρους. Συνέβαλαν στο να απαξιωθεί η ίδια η έννοια της πολιτικής και των κοινών στα μάτια των πολιτών. Όλοι εμείς οι νέοι που ασχολούμαστε με την πολιτική, πρέπει να τονίζουμε διαρκώς στους φίλους μας και στον κοινωνικό μας περίγυρο, πως μέσα από τη συμμετοχή στα κοινά, η ζωή των πολιτών μπορεί να βελτιωθεί και να γίνει αισθητά καλύτερη. Αυτός είναι άλλωστε και ο σκοπός της πολιτικής. Δεν αρκούν όμως τα λόγια, σίγουρα χρειαζόμαστε καλά παραδείγματα. Αυτός είναι και ο τρόπος ώστε να κερδίσουμε πίσω την εμπιστοσύνη των νέων. Καλά παραδείγματα ανθρώπων και έργων που θα εμπνεύσουν τους νέους να ασχοληθούν με τα κοινά. Οι νέοι πρέπει να πιστέψουν ξανά στη δύναμη της πολιτικής. Αν ανατρέξει άλλωστε κανείς στην σύγχρονη πολιτική ιστορία, θα δει πως σε πολλές χώρες ανά τον κόσμο, υπήρξαν κατά καιρούς πολιτικοί που αλλάξαν την ροή της ιστορίας της χώρας τους προς το καλύτερο.

Τέλος, ένα τελευταίο βήμα για να έρθουν οι νέοι πιο κοντά στην πολιτική, είναι να τους απευθυνθούμε στη ΄΄γλώσσα΄΄ τους. Οι νέοι άνθρωποι έχουν κουραστεί από τη σοβαροφάνεια και την ξύλινη γλώσσα. Θέλουν πολιτικούς οι οποίοι να είναι σοβαροί και με περιεχόμενο, ταυτόχρονα όμως να είναι άμεσοι και ευχάριστοι. Επίσης είναι σημαντικό να αξιοποιήσουμε τα κανάλια επικοινωνίας τα οποία χρησιμοποιούν περισσότεροι οι νέοι άνθρωποι και ειδικότερα τα social media και το internet στο έπακρο.

Συνοψίζοντας, θα λέγαμε πως για έρθουν πιο κοντά οι νέοι στην πολιτική, πρέπει οι πολιτικοί να ασχοληθούν σοβαρά με τα προβλήματα τους, να κερδίσουν πίσω την εμπιστοσύνη τους με πράξεις και καλά παραδείγματα, να μιλήσουν την γλώσσα τους και τέλος να τους εμπιστευτούν και να τους δώσουν την δυνατότητα να εκπροσωπήσουν επάξια τη γενιά τους στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.

*Ο Θοδωρής Καλαμπόκης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων, Αντιπρόεδρος του ΔΣ των Ελλήνων Αποφοίτων LSE, μέλος του ΔΣ του ΣΑΚΑ, μέλος του εκτελεστικού γραφείου της ΟΝΝΕΔ και της εκτελεστικής επιτροπής του ΕΣΥΝ.